Kurk cambium

		Soorten: Vlierbes, Sambucus sp. Familie: Caprifoliaceae Klasse: Dicotylen Orde: Angiospermen Kingdom: Planten

Scan-elektronenmicroscopie van kurk

Kurk ontstaat uit een laag cambium (=phellogen) die zelf als secundaire meristeem wordt gevormd uit een laag collenchyma of parenchym direct onder de epidermis. In tegenstelling tot de sclerenchyma cellen zijn de collenchyma cellen levend en hebben zij de mogelijkheid behouden om te de-differentiëren. De kurkcellen van het cambium delen zich alleen periclinaal, zodat de typische rijen dochtercellen ontstaan: de kurkcellen (=phellem) worden hoofdzakelijk naar buiten toe aangemaakt. In mindere mate wordt ook kurkparenchym (=phelloderm) naar binnen toe aangemaakt. Kurkcambium, kurkcellen en kurkparenchym samen worden ook wel peridermis genoemd. Volgroeide kurkcellen zijn dood; hun celwanden bevatten suberine, een vettige stof die water afstoot. De kurklaag biedt bescherming tegen uitdroging, maar isoleert ook de weefsels in de binnenste delen van de stam of stam zo grondig dat uitwisseling van gas met de buitenwereld wordt belemmerd. ‘Ademhaling’ wordt nog bewerkstelligd door zogenaamde lenticellen. Het kurkcambium begint naar de oppervlakte toe talrijke parenchymcellen aan te maken, in de meeste gevallen ter hoogte van een stoma. Deze dunwandige parenchymcellen, die uiteindelijk degenereren, forceren een onderbreking van de afdichting die door de kurklaag wordt gecreëerd en richten een opening voor gasuitwisseling op.

Kurkvorming – Voorbeeld: vlierbes
	Begin van kurkvorming vanuit kurkcambium: 1 kurk = phellem; 2 kurkcambium = phellogen; 3 collenchyma; 4 lenticel; 5 parenchyma; 6 sclerenchyma; 7 floem; 8 kurkcortetex = phelloderm
	Continentie van kurkvorming: 1 lenticel; 2 epidermis; 3 kurk; 4 cambium; 5 collenchyma; 6 sclerenchyma; 7 floem; 8 secundair xyleem; 9 primair xyleem; 10 merg

Lenticelvorming – Voorbeeld: ricinusboon
	Jonge fase van lenticelvorming: 1 epidermis; 2 lenticel; 3 parenchyma; 4 cambium; 5 phelloderm