Kırşehir Aeroplane and Automobile Museum

Project Description

Het bureau MASK Architects van de Turkse architect Öznur Pınar Çer heeft het door Kırşehir Aeroplane and Automobile Museum ontworpen project gewonnen in de World Architecture Community Awards 29e cyclus, zowel in de categorie ontworpen, geselecteerd door de stemmen van ereleden, als in de categorie community member award. Kırşehir Aeroplane and Automobile Museum Project is een dynamisch complex dat e auto en auto-onderdelen tentoonstelling, educatieve installaties, design centrum, kantoor, workshops laboratoria, technische laboratoria, vergaderzalen, ruimte voor speciale evenementen, restaurants, retail, verkoopkantoor, bibliotheek, boek, licht, mesh, gereedschap winkel in het hart van Kırşehir. Het project toont de auto niet alleen op een ongebruikelijke manier, maar laat je ook het museum ervaren “Car Experience” is een project voor een gebouw dat gewijd is aan de auto: de auto als een object van verlangen, een wereld om te verkennen, een technologie om te bestuderen, een artikel om tentoon te stellen en een middel om door het gebouw te reizen.Hier kruist de wereld van de auto met de menselijke en organische wereld waardoor een nieuwe tektonische structuur ontstaat met methodes die verschillen van de gebruikelijke vlakke open ruimten, pleinen… alles op een menselijke schaal. Hier is alles gericht op de auto – de auto is het referentiepunt. Hier vindt men geen trappen naar verschillende verdiepingen, muren en liften, maar hellingbanen die kronkelend omhoog gaan en een vloeiend ruimteconcept creëren, en waar de stroom van auto’s zich vrij kan bewegen en de verschillende niveaus van het gebouw kan bereiken.De bezoeker komt het museum binnen via de externe spiraal en ervaart een nogal “extreme” sensatie – aangezien de hellingbaan bestaat uit snelle stijgingen en dalingen die een golvend, oneffen oppervlak creëren dat de tentoonstelling van auto’s vanuit verschillende hoeken vergemakkelijkt en de bezoeker in staat stelt ze zowel van bovenaf als van onderaf te bekijken. Deze afwisselende beweging met haar praktische en toch amusante functie creëert een overeenkomstig visueel effect op de buitengevel van het gebouw, die verschijnt als een beweging van de topografie, aangepast aan de vereisten van de functies, en waar elke plooi een gelegenheid is om de auto’s die aan de hellende vloer zijn bevestigd, onder een geschikte hoek tentoon te stellen.Op een algemene schaal lijkt het gebied tektonisch op een weg, met een structuur die lijkt op die van een verhoogde snelweg of een parkeergarage, maar op een meer menselijke schaal is de structuur even complex, ergonomisch en geraffineerd als het interieur van een auto.De hoofdstructuur van het gebouw is een spiraalvormige hellingbaan met een glazen scheidingswand die het exterieur van het interieur scheidt. De hoofdstructuur van het gebouw is een spiraalvormige hellingbaan met een glazen scheidingswand die het interieur scheidt van het exterieur. In het interne gedeelte, dat voorbehouden is aan voetgangers, is de helling geleidelijker, terwijl de buitenste en steilere zijde bestemd is voor de doorgang van auto’s. De typologie van het gebouw ontwikkelt zich sequentieel, de structuur lijkt op die van een film waarin de onbetwiste protagonist de auto is. In feite is de bezoeker, als de toeschouwer van een film, verplicht om frame per frame de fysieke en psychologische route te volgen die door de architect van het museum wordt gedicteerd.Een nieuwe tussengalerij wordt een nieuwe evenementenruimte dankzij de toevoeging van een glazen dak dat de ruimte verlicht. Door van de galerieruimten een binnenruimte te maken, waarop de museale routes uitkijken, wordt de bezoekers een zeer natuurlijk oriëntatiemiddel geboden. Dit vormt niet alleen een brug tussen de twee instanties, maar ook een kern in het hart van het project, in de vorm van een ’topografische beweging’, een beproefd tentoonstellingsschema.