I Tried Dry Brushing For A Month And Here’s What Happened
View this post on Instagram
Van salicylzuren tot gua sha’s, de beautywereld heeft de afgelopen jaren veel actie gezien. Water drinken en je gezicht met een doekje schoonvegen is niet langer een schoonheidsregime. Bedtijd routines zou wedijveren militaire procedures, en net zo snel als je denkt dat je een schoonheid trend onder de knie, een nieuwe komt rond en gooit een granaat op uw zorgvuldig geplande huidverzorging stappen.
Een schoonheid trend die is het verkrijgen van tractie onlangs is de droge borstelen trend. Met alle granola-krakende, chakra-zoekende celebs die het doen, besloot ik dat ik mee wilde doen. Na een beetje onderzoek kwam ik tot de conclusie dat dit lijkt te worden bejubeld als de sap-schoonmaak van de schoonheid wereld, maar zonder de rommelende buik en badkamer bezoeken, dus ja, zoals ik al zei, ik zeker wilde in.
Allereerst, wat is droog borstelen je zou kunnen vragen?
Nou, simpel gezegd, het is de handeling van het nemen van een borstel, en in plaats van het te gebruiken op iets wat je traditioneel zou associëren met het met zoals je haar of tanden, je borstelt je huid. Begin bij je voeten en werk helemaal tot aan je nek met lange halen en met de klok mee. Het wordt aanbevolen om dit 2 tot 3 keer per week te doen voor het beste resultaat. De stijve borstelharen tegen de huid beweren het te exfoliëren tot op een centimeter van zijn leven, en komende van iemand die over het algemeen hun benen negeert in de douche (sorry, ik ben die persoon die denkt dat zeepsop dat zich een weg baant naar beneden op mijn benen van mijn torso telt als het wassen van hen) Ik dacht dat het hoog tijd was dat ik de huid die niet op mijn gezicht zit een beetje aandacht gaf.
Maar naast een lichte scrub, belooft droog borstelen van je lichaam op regelmatige basis ook een slechte spijsvertering te verbeteren, het uiterlijk van cellulitis te verbeteren, gifstoffen te elimineren en het lymfestelsel te stimuleren. Ja, onzin dacht ik. Totdat ik het probeerde.
Gelokt door de belofte van een evenwichtige levensstijl door deze eenvoudige handeling, marcheerde ik met mijn kleine, nog niet ontvelde benen naar de dichtstbijzijnde apotheek. Ik kocht een lichaamsborstel en was bereid een maand van mijn leven te besteden aan het oppoetsen van mijn lichaam.
En wat gebeurde er toen?
Vol met vrees dat deze magische borstel al mijn schoonheidsellende zou oplossen, gooide ik alle voorzichtigheid in de wind en begon diezelfde dag nog met borstelen, ervan uitgaande dat er binnen de komende 30 dagen niets mystieks met mijn huid zou gebeuren, dus waarom niet gewoon nu beginnen? Vasthouden aan de gouden regels van droog borstelen (we weten zeker dat onze heer en redder van het welzijn Gweneth Paltrow ze schreef), borstelde ik lichtjes mijn lichaam in lange en cirkelvormige bewegingen net voordat ik onder de douche sprong, vasthoudend aan een routine die ik ongeveer 2 tot 3 keer per week deed, en ervoor zorgend om daarna ook te hydrateren.
De eerste twee weken van borstelen vertoonden geen tekenen van nou ja, wat dan ook. Mijn huid was nog steeds mijn normale huid, het wiebelde een beetje, had wat cellulitis, en voor zover het mij betrof was mijn lymfestelsel hetzelfde als het altijd is geweest (word je verondersteld je ervan bewust te zijn?!). Tijdens mijn onderzoek had ik gelezen dat week twee van het borstelen vaak wordt aangeduid als de ‘peelingfase’, wat, zoals je waarschijnlijk wel kunt raden, het punt is waarop je huid plotseling een dorst ontwikkelt die niet meer te lessen is. Beauty proefkonijnen voor mij waarschuwden voor de effecten van de peeling-fase, waarbij je lichaam een hele laag oude huid afwerpt, vergelijkbaar met die van een slang, voordat het zich herstelt tot de fabrieksinstellingen. Volledig voorbereid om de strijd aan te gaan, had ik het grote geschut op reserve, bereid om meer dan mijn 2 liter water per dag te drinken en mezelf ’s morgens, ’s middags en ’s avonds in E45 te drenken.
Maar, om de een of andere bizarre reden is deze fase nooit bij mij aangekomen. Ik vermoed dat ik ofwel iets heel verkeerd deed, ofwel iets heel goed, maar hoe dan ook, zonder er dieper op in te gaan, ik ben dankbaar dat ik niet een week lang als een ui heb gepeld, dus ik heb de boel met rust gelaten.
Tijdens week drie en vier begonnen de vruchten van mijn arbeid te groeien. Na het aanbrengen van de transplantatie begonnen de resultaten eindelijk zichtbaar te worden, en ik zag mijn huid duidelijk stralen. Was ik afgevallen? Nee, was mijn cellulitis verdwenen? Ook niet. Maar mijn huid, in het bijzonder mijn borst en benen, straalde op een manier die ik nog nooit eerder had gezien. Ik heb toen geleerd dat het aanbrengen van een fake tan op een regelmatig drooggeborstelde huid niets minder dan een droom is. Nog nooit in mijn leven had ik een extra donkere mousse zo gemakkelijk op mijn huid aangebracht, zonder een droog plekje of een oneffen plekje te zien. Mijn teint was egaal, hield lang, en was af met gemak.
En zal ik het borstelen volhouden?
Hoewel ik toegeef dat het overdreven lijkt om droog borstelen toe te voegen aan een toch al vermoeiend schoonheidsregime, heb ik in de loop van de afgelopen 30 dagen geleerd dat deze stap net zo essentieel is als tandenpoetsen of je haar kammen. Terwijl we zoveel aandacht besteden aan ons gezicht, verwaarlozen we vaak de huid op de andere 95% van ons lichaam, die ook schreeuwt om een beetje TLC. Zoals met de meeste dingen in het leven, heb ik geleerd dat een beetje geduld en doorzettingsvermogen een lange weg gaat met borstelen, je kunt niet verwachten dat de resultaten er meteen zijn. Na een jaar of twaalf te hebben doorgebracht in de trend, kan ik concluderen dat de kleine verschillen die borstelen maakte voor mijn lichaam een grote impact had op mijn gevoel van eigenwaarde en hoewel het een tijdje duurde om daar te komen, denk ik niet dat ik de dry-brush snel zal inpakken.
Summer 2021 I’m comein’ for ya.
Leave a Reply