HUIS*WONING

Ik heb deze foto van ons huidige huis gemaakt op de dag van de inspectie.

Ik heb deze foto van ons huis een paar weekenden geleden met mijn telefoon gemaakt. Deze foto’s zijn bijna drie jaar na elkaar genomen en er is veel veranderd! Zoals je kunt zien, was het huis ooit erg BRUIN. Bruine gevelbekleding, bruine garagedeur, bruin dak, bruine dakgoten, bruin metselwerk, bruine voordeur, zelfs bruine buitenlampen! ALLE. DE. BRUIN. Het is duidelijk dat de bruine gevel geen groot verkoopargument was, maar we zagen het potentieel.

Tijdens de inspectie kwamen we erachter dat het dak vervangen moest worden en mijn reactie was: “Godzijdank!” (Zei geen enkele andere huiseigenaar ooit.) Ik wist dat het veranderen van de kleur van het dak een lange weg zou gaan in het ont-bruinen van het exterieur en ons meer vrijheid zou geven in het kiezen van een nieuwe kleur voor de cedar bevelsiding. Er waren bruine elementen die we mooi vonden (namelijk het jaren ’70 metselwerk en de funky buitenverlichting) maar die gingen verloren in een zee van bruin op bruin op bruin. Ons doel was om het kleurenschema te updaten en tegelijkertijd eer te betonen aan de originele, bepalende kenmerken van het huis. Het laatste wat we wilden was het huis ontdoen van zijn aangeboren eigenzinnigheid.

Dit huis verschilde van ons vorige huis en het Pee House in die zin dat het interieur, hoewel extreem gedateerd, leefbaar was. Daarom en omdat we verwachtten hier veel meer tijd buiten door te brengen (de bomen!), besloten we een tijdje met het interieur te leven zoals het is en ons in eerste instantie te richten op de buitenkant. Al vroeg wisten we dat deze plek donker moest zijn. Het was niet eens een beslissing. Het voelde gewoon goed.

Deze foto was een enorme inspiratie bij het bepalen van een algemeen kleurenschema. Ik hou van de bijna zwarte gevelbekleding met echte zwarte accenten, afgezet tegen stenen in bruine en beige tinten onder een grijs dak met dakspanen. Het voelt een beetje, mag ik zeggen, landelijk?…maar modern. Ik dacht dat het ook het hele jaar door mooi zou staan op ons bosrijke perceel. Donkere buitenkanten lijken altijd hun beste leven te leiden, ongeacht het seizoen! Maar voordat we gingen schilderen, hebben we eerst het dak en de garagedeur aangepakt, die allebei aan vervanging toe waren. We dachten dat het gemakkelijker zou zijn om de verf te combineren met deze grote kostenposten in plaats van een dak/garagedeur te kiezen die bij een specifieke verfkleur past.

We kozen voor een zwarte garagedeur en lieten die installeren met een toetsenbord. (Gelukkig was de opener door de vorige eigenaars vervangen en in uitstekende staat). We hebben nog nooit een garagedeurtoetsenbord gehad. Het voelt als een complete luxe – zelfs nu, drie jaar later! Het raampaneel aan de bovenkant laat natuurlijk licht in de garage vallen zonder dat de inhoud van de garage zichtbaar wordt. De glaspanelen in de ramen (het Stockton ontwerp in de link naar de garagedeur) zijn verwijderbaar en geheel decoratief. We vinden het mooi hoe ze de ramen van het huis nabootsen.

Over ramen gesproken, ik heb twee piepkleine bloembakken uit de voorste erker verwijderd omdat de schaal en stijl helemaal verkeerd aanvoelden. Te klein, te cottage-achtig. Zie je de vergelijkbare raamsponningen?

We hebben ook een onhandig geplaatste dennenboom uit het voorste bed verwijderd. (Scroll naar boven naar de eerste foto van dit bericht om hem te zien.) Niets tegen de boom, maar de plaatsing was onpraktisch. Het blokkeerde het licht van de erker en zorgde voor een stekelig welkom bij de voordeur… niet bepaald de eerste indruk die we in gedachten hadden voor bezoekers.

Met de garagedeur op zijn plaats, was het volgende aan de beurt: het dak. We hebben een metalen dak overwogen (zoals dat van ons vorige huis), maar hebben dat om twee redenen niet gedaan. 1) We hadden kleine problemen met ijsdammen en mini-sneeuwlawines van het metalen dak in ons vorige huis. Niets waardoor we wensten dat we iets anders hadden gedaan, maar de helling van dit dak is veel steiler en we verwachtten meer problemen in de winter. 2) We hadden echt het gevoel dat een dimensionale shingle het huis een zachtere textuur zou geven die goed zou passen bij de cederhouten gevelbekleding, het natuursteenwerk, de asfaltoprit en de omringende bomen. Metaal voelde voor ons te “glad” en misplaatst aan. Ik bleef maar teruggaan naar de grijze shingles op de inspiratiefoto.

Na alle opties te hebben bekeken en met onze dakdekker te hebben gesproken, kwamen we uit op de 30-jarige Tamko Heritage shingle in verweerd hout. Maar voor de zekerheid gaf onze dakdekker ons de adressen van een paar huizen in onze omgeving waar hij onlangs dezelfde shingle op had gebruikt. Dit was erg nuttig! We reden langs de huizen om de dakspaan in het echt te zien (op een grotere schaal en in het buitenlicht) en onze keuze was duidelijk. Verweerd hout werd het! (Met excuses aan de huiseigenaars die we hebben begluurd.)

Goedendag bruin dak!

Hallo warm grijs dak! Zelfs met de zijkant nog bruin, zag het er al veel beter uit. Het steenwerk voelde meteen minder bruin aan. Ik kon er maar niet over uit hoe het grijze dak het metselwerk van het metselwerk naar voren bracht. We hadden het niet eens eerder opgemerkt! Als je goed kijkt, zie je dat we onze dakdekker ook een nieuw dakraam hebben laten plaatsen (net boven de erker) om meer licht in de woonkamer te laten komen. Er is een origineel dakraam aan de achterkant van het huis waar we van hielden en dat we in evenwicht wilden brengen met een ander dakraam aan de voorkant van het huis. Zodra het erin zat, voelde het alsof het er altijd al geweest was!

Op aanbeveling van onze dakdekker, gebaseerd op de helling en grootte van ons dak, hebben we ook een upgrade gedaan naar oversized 6″ dakgoten en regenpijpen. (Hier niet te zien, maar ze zijn zichtbaar verder naar beneden in de veranda foto’s). We kozen voor een donkere afwerking om ze te laten passen bij de donkere uitstraling die we wilden bereiken. En omdat we omringd zijn door bomen, hebben we dakgootbeschermers laten plaatsen om te voorkomen dat de goten verstopt raken door bladeren. Geen dakgoten meer schoonmaken!

Zodra het nieuwe dak was geïnstalleerd, richtten we onze aandacht op het voorportaal, dat het laatste element was dat we wilden aanpakken voordat we het gingen schilderen.

Het oorspronkelijke portiek (hier te zien met die stekelige den!) was in feite een paar treden omhoog naar een klein driehoekig platform net buiten de voordeur. Oh, en er was een pergola. Die diende absoluut geen doel. Het hele ding was verrot en zelfs als dat niet zo was geweest, hadden we het er toch uitgehaald. Het was te klein voor meer dan één persoon om op te staan bij het openen van de voordeur, en het hele “laten we een hoekige veranda in de hoek proppen” werkte niet voor ons. Het voelde ook een beetje laag in verhouding tot de voordeur. Om over de drempel te komen moest je een onhandige hoge stap nemen bij de ingang. Van een afstand leidde niets het oog of de bezoekers naar de voordeur. We wilden iets meer substantieels, maar toch een eenvoudig ontwerp.

Deze hoekveranda van Mohler + Ghillino Architects was onze inspiratie. We hielden van het rechthoekige ontwerp met treden aan twee kanten. De grotere afmetingen zouden ruimte bieden voor een kleine zithoek en plantenbakken. Het was ideaal om de veranda van twee kanten te kunnen betreden en verlaten. De lange kant zou samenkomen met het kleine bestaande voetpad, terwijl de korte kant ons toegang zou geven tot de aangrenzende garage.

Dit is wat we uiteindelijk kregen! (We hebben twee buxussen die tussen de oude veranda en de garage stonden, verplaatst naar een bed dichter bij de weg). Het materiaal is TimberTech in mahonie uit de AZEK vintage collectie. Het is composiet en we hebben de constructie en installatie uitbesteed. Je vraagt je misschien af waarom we deze keer geen Trex hebben gebruikt en het antwoord is dat TimberTech ongeveer 30% koeler is in de volle zon. Het Trex terras in ons vorige huis schroeide bijna blote voeten na het absorberen van de warmte van de zon, maar dat terras lag op het noorden en we hebben schaduwzeilen aangebracht. Het kreeg niet veel zon, maar er waren willekeurige hete plekken gedurende de dag. Omdat deze veranda op het zuiden ligt en geen overkapping heeft, wilden we iets waar je op elk moment van de dag met blote voeten op kunt lopen. Natuurlijk vinden we het ook geweldig dat het zo goed als onderhoudsvrij is.

Ik wilde echt een warme kleur op de veranda als buffer tussen het asfalt en de (toekomstige) donkere buitenkant en om aan te sluiten bij het oorspronkelijke steenwerk. Het feit dat het ook de koperkleur van de originele lampen naar voren haalt was een gelukkig toeval 🙂 Ik hou zo van die funky lampen.

Bij het uittrekken van de oude veranda kwamen een paar verrotte houten panelen in de hoek aan het licht. Gelukkig kon onze aannemer een overtuigende overeenkomst vinden en ze vervangen. We wisten dat als alles geschilderd was, ze naadloos zouden overgaan in het geheel. Uiteindelijk werd ook de pergola afgebroken.

Eindelijk, EINDELIJK!, was het tijd om te schilderen. We hadden al een schilder gevonden die een one-man-show was. Hij vertelde ons dat hij voor buitenwerk het liefst in kleine delen werkte, spoot en dan met de kwast met de hand nog eens overheen ging voor een vlekkeloze afwerking. Hij was ook onvermurwbaar over het gebruik van Sherwin Williams Weathershield buitenverf, dus stelde ik een shortlist samen van Sherwin Williams kleuren. Ik beperkte onze opties tot drie of vier en schilderde ze in willekeurige kleurstalen op de buitenkant. (Als u terugkijkt op de foto’s in dit bericht, ziet u ze.) Vrij snel kwamen we uit op “carbonized” (HGSW1481) in satijn en we hebben nooit meer teruggekeken.

We waren meteen weg van de nieuwe kleur! Het werkt geweldig met de warmere bruintinten die we in de steen, verlichting en veranda hebben gehouden. Het is meer een diep houtskool dan zwart, wat we mooi vinden omdat het een subtiel contrast vormt met het echte zwart van de garagedeur. Het heeft de neiging om te reflecteren wat er in de lucht gebeurt. Dus op zonnige dagen met een blauwe lucht, krijgt het een diepe navy tint. Op bewolkte dagen, is het meer een houtskoolzwart. Ook verandert het gedurende de dag: blauwer bij daglicht en zwarter/grijser bij zonsopgang en schemering. Ik vind het mooi op beide manieren.

Het duurde nog zes maanden voordat we de voordeur vervingen. (We waren druk bezig om een veranda en een dek aan de achterkant van het huis te bouwen! Ik beloof het in een andere post te vertellen). Het was zo verschrikkelijk. Bruin. Massief. Levenloos. En de toegevoegde stormdeur sloeg iedere keer dicht. Ik haatte het om een deur te openen alleen om een andere deur te openen. Het ontwerp zonder ramen maakte de van nature donkere entree nog donkerder. Ons doel was om de stormdeur helemaal weg te doen en in plaats daarvan een enkele zwarte deur met ramen te installeren om bezoekers te verwelkomen en de ingang op te fleuren. Ik vond verschillende buitendeuren die ik mooi vond, maar ze kostten meer dan we wilden uitgeven.

Uiteindelijk bestelden we bij Home Depot de Milliken 3/4 lite 1-paneeldeur van glasvezel met zes gesimuleerde gedeelde glasplaten (model #608SDL) in het zwart. De dag van de installatie kregen we een telefoontje van onze lokale winkel met de vraag welke handgreep we gebruikten voor de deur. Klote. Toen we de installatie van de deur inderhaast planden, hadden we niet eens aan het beslag gedacht! We kozen snel de minst aanstootgevende optie die op voorraad was bij onze plaatselijke winkel als noodoplossing, maar twee jaar later hebben we hem nog steeds niet vervangen. Het is brons in oliebad en heeft een gebogen profiel (niet echt onze stijl), maar het past een beetje bij de deur en dient het doel. Op een dag zullen we het vervangen door iets slanker. We zijn dol op de deur! De echt zwarte afwerking en de raamstijlen herhalen elementen die we ook in de garagedeur hebben gevonden.

De ramen laten ALLE. HET. LICHT. Omdat ons huis aan de achterkant van de weg staat en afgeschermd is door bomen, vinden we het prettig om zoveel glas in de voordeur te hebben. Je kunt er niet echt doorheen kijken, tenzij je op de veranda zit, en zelfs dan kijk je alleen maar naar de zijkant van onze trap. (Voel je vrij om onze plattegrond hier te raadplegen.) Naar alle waarschijnlijkheid zul je een paar katten zien zonnebaden in de entree of zien stoeien op de trap 🙂

Het duurde nog een jaar voordat we het steenwerk van de veranda hadden gerepareerd op de plaats waar de pergola ooit aan het huis vastzat. (Je kunt de ontbrekende stenen en gapende gaten van dichterbij zien op de foto met de nieuwe voordeur. Ja, we hadden vogels die daar nestelden). In werkelijkheid hebben we dus in twee jaar tijd verschillende fasen doorlopen om het huis helemaal van bruin naar zwart te krijgen, inclusief alle kleine sneeuwbalprojectjes die zich in de loop van de tijd hebben ontwikkeld. We zijn zo blij met het gemoderniseerde kleurenschema en hoe het een aantal van de originele kenmerken waar we van houden (steenwerk, verlichting) laat zien, terwijl het een aantal dingen die we niet mooi vinden (hoekige houten bevelsiding) afzwakt. We houden van het subtiele contrast tussen de diepe houtskool bevelsiding en zwarte deuren. De veranda biedt een “hallo!” en hangplek die we eerder misten. Een onverwacht voordeel van het ontwerp is dat de treden dienen als extra zitplaatsen. Vorig jaar organiseerden we een buurtfeestje en hadden we stoelen klaargezet, maar de mensen gingen als vanzelf naar de treden. Ik kan niet wachten (maar dat komt nog wel) om dat feestje weer te organiseren!

We hebben zo veel buren en bezoekers gehad die zeiden: “Ik heb nog nooit een zwart huis gezien. Ik vind het geweldig!”

Dat vinden wij ook.