Hoe werkt IVF?

Nov 04, 2019 12:00 AM

In-vitrofertilisatie (IVF) is het proces waarbij een menselijke eicel buiten het lichaam wordt bevrucht en vervolgens het vroege embryo (of blastocyst) in de baarmoeder van een vrouw wordt geplaatst. IVF wordt meestal gebruikt wanneer een koppel niet zelf zwanger kan worden.

“In-vitrofertilisatie wordt ook gebruikt om genetische ziekten te voorkomen die van belang kunnen zijn voor de ouders,” zegt Megan Link, MD, een voortplantingsdeskundige aan de University of Utah Health. Het proces is relatief routine geworden, en complicaties zijn uiterst zeldzaam. Hoewel niet elke IVF-procedure een zwangerschap oplevert, is het een haalbare optie geworden voor mensen die niet op eigen kracht zwanger kunnen worden.

Het IVF-proces

Er zijn vijf belangrijke stappen voor in-vitrofertilisatie:

1. Stimulatie van de eierstokken – Drie dagen na het begin van de menstruatiecyclus wordt zelf een hormoonprik gegeven, vlak onder de huid rond de maag. Dit wordt gemiddeld negen tot tien dagen lang dagelijks gedaan. Dit stimuleert de eierstokken om meerdere eitjes tot rijpheid te brengen.
2. Eicellen laten rijpen – Zodra is vastgesteld dat de eicellen rijp zijn voor extractie, wordt een laatste “trigger”-injectie toegediend om de eicellen voor te bereiden op het laten rijpen. Ongeveer 36 uur later worden alle levensvatbare eicellen via een naald verwijderd tijdens een bezoek aan de praktijk. Er worden meerdere eicellen weggenomen in de hoop de kans op een succesvolle bevruchting te vergroten.
3. Wegnemen van het sperma – Als de partner van de vrouw een laag aantal zaadcellen heeft of een vasectomie heeft ondergaan, kan het sperma rechtstreeks uit de testikels worden gehaald. Anders is het sperma meestal vers van de partner afkomstig. Eerder ingevroren sperma, bijvoorbeeld van een donor, kan ook worden gebruikt.
4. Bevruchting van de eicellen – Het sperma en de eicellen worden in een laboratoriumschaaltje samengebracht. Terwijl de cellen zich beginnen te delen en vermenigvuldigen, worden zij van zeer nabij gevolgd en kunnen zij worden getest op genetische ziekten. De gezondste bevruchte eicel, een blastocyste genaamd, heeft dan het potentieel om zich te implanteren wanneer ze worden overgebracht. Als meerdere blastocysten rijpen en hun cellen zich blijven delen, kunnen ze worden ingevroren en bewaard voor een latere overbrenging.
5. Overbrenging van de embryo – Ongeveer vijf dagen na de bevruchting wordt de rijpe blastocyste via een katheter door de baarmoederhals in de baarmoeder gebracht. Dit korte proces is vergelijkbaar met een uitstrijkje waarbij een speculum wordt gebruikt om de vagina te openen. Na twee weken wordt een kantoorbezoek afgelegd om te bepalen of de overbrenging succesvol was in het tot stand brengen van een zwangerschap.

Is het pijnlijk?

De meeste vrouwen melden dat ze zich meer zorgen maakten dan de pijn zelf. De naalden die worden gebruikt voor de zelf toe te dienen injecties zijn zeer dun, waardoor de pijn tot een minimum wordt beperkt. Wanneer de eierstokken worden gestimuleerd, worden ze groter dan normaal, wat een opgeblazen gevoel en ongemak kan veroorzaken.

De eicelpickup wordt gedaan onder matige sedatie van de patiënte. Er kan wat pijn zijn na afloop, maar er is weinig tot geen pijn tijdens de procedure. Tijdens de embryotransfer kan er wat licht ongemak optreden.

Wanneer moet u IVF overwegen?

Het hangt allemaal af van uw leeftijd en situatie. Als u ouder wordt, is tijd van essentieel belang. Hoe eerder gezonde eicellen kunnen worden verkregen, hoe groter de kans op een succesvolle zwangerschap.

Als u jonger bent dan 35 jaar, kunt u IVF overwegen nadat u een jaar geprobeerd hebt zwanger te worden. Als u tussen de 35 en 40 bent, wordt IVF aanbevolen na zes maanden proberen. En drie maanden als u ouder bent dan 40 jaar. Het raadplegen van een reproductieve endocrinoloog (RE) kan u helpen bepalen of IVF een haalbare optie is voor uw gezondheid en situatie.