Hoe Narcissa Wright mijn leven veranderde

Mijn naam is Winter Fae en ik wil jullie graag een verhaal vertellen over het belang van gemeenschap.

Het is eind 2015. Queer mensen zijn overal, in elke gemeenschap. Maar in gaming gemeenschappen in het bijzonder, betekende de “jongensclub” mentaliteit dat veel gemarginaliseerde mensen – vrouwen, mensen van kleur, queer mensen – werden buitengesloten. We ontmoetten elkaar in groepjes van twee en drie, waren stilletjes queer op onze eigen streams, keken naar GDQ met onze goede vrienden, maar er was geen echte plek voor ons om elkaar te ontmoeten of ons veilig te voelen voor de elementen van de gemeenschap die ons het zwijgen wilden opleggen. Dit was het tijdperk van Gamergate, een reactionaire anti-feministische en anti-queer beweging die slechts een jaar eerder was begonnen en mensen zoals wij uit de openbare ruimte verjoeg. We konden nergens van onze hobby genieten zonder voortdurend te vechten voor ons bestaansrecht, en we hadden zeker geen gemakkelijke manier om elkaar te vinden. Enter Narcissa.

Narcissa Wright is een begrip in de speedgaming wereld. Ze democratiseerde speedrunning door SpeedRunsLive mede te creëren, waar iedereen van elk vaardigheidsniveau community kan vinden en games kan runnen, en werd vervolgens misschien wel de beroemdste speedrunner door het Ocarina of Time-record absoluut te vernietigen in een video die de fijne kneepjes van speedrunning naar de massa bracht. En op 2 november 2015 plaatste ze een onschuldige foto op Twitter van een paar pillenflesjes. Een foto die een zeer duidelijke boodschap stuurde naar een zeer klein maar zeer opmerkzaam publiek. Voor ons stond er: “Ik ben een transgender vrouw.”

Ik was al vele jaren openlijk queer online en in mijn privéleven, maar ik had die oktober net mijn eerste stappen gezet om uit de kast te komen. Ik was begonnen met het proces om mijn naam wettelijk te veranderen in een naam waar ik me goed bij voelde, en ik was net een week voor Narcissa begonnen met hormoontherapie om mijn lichaam beter af te stemmen op mijn zelfbeeld. Het was ongelooflijk voor mij dat een speedgaminggigant als Narcissa zo snel nadat ik zelf met het proces was begonnen, uit de kast kwam. Het voelde alsof we deze reis samen ondernamen, en wat ons ook te wachten stond, we konden het samen aan.

Narci’s eerste stream na haar coming out was een paar dagen later. Ze had haar chat ingesteld op alleen abonnees in een poging om de trollen te weren. (Dit betekende dat je $5 moest doneren voor de mogelijkheid om berichten te plaatsen die anderen konden lezen). Die eerste stream had ongeveer 20 of 30 nieuwsgierige queer mensen zoals ik die zich inkochten om te chatten, plus een paar dozijn lange tijd abonnees die langs kwamen om haar te feliciteren en te laten zien dat hun steun niet wegging. Er waren een paar honderd kijkers in totaal. Het was actief, levendig, geweldig, en ondersteunend, precies wat we beiden nodig hadden tijdens die enge eerste stappen in de publieke belangstelling. Naarmate de tijd verstreek, daalde het totale aantal kijkers, van zeshonderd naar vijfhonderd en vierhonderd… Narci nam het zekere voor het onzekere, memeënd over het aantal volgers op Twitter en Twitter dat ze verloren had, maar het was duidelijk dat ze de uittocht van een aantal van haar vroegere fans behoorlijk zwaar nam. Maar samen met het verdwijnen van een deel van haar oude publiek, verspreidde het queer fluisternetwerk dat de online gamescene doordrong, geleidelijk het woord: De beroemdste speedrunner ter wereld was een van ons! Zelfs toen Narcissa’s totale kijkerspubliek daalde, steeg het aantal abonnees en donateurs, en elke keer dat ze streamde – bijna elke dag – was er een kerngroep van stamgasten om met haar en elkaar te chatten.

Tegzelfdertijd veranderden Narcissa’s streams. Hoewel ze nog steeds in de eerste plaats speedrunner was, nog steeds bugs en glitches in verschillende games onderzocht en nog steeds probeerde Castlevania 64 te routen, betekende een repetitieve stressblessure waardoor ze haar handen niet lang kon gebruiken dat haar dagen van het slijpen van tijden tot een handvol seconden over tientallen of honderden pogingen voorbij waren. Ze kon niet langer urenlang Smash Brothers spelen, kon niet langer een route optimaliseren die ze had ontdekt. Haar streams in deze dagen waren veel minder gericht. Ze richtte zich op creatievere bezigheden, zoals Super Mario Maker, schilderen, ZZT en programmeren, en cultiveerde publieksparticipatie met multiplayergames zoals Worms, of gewoon tijd om samen te chatten of dingen te bekijken. Deze verschuiving in haar streamingstijl en -inhoud joeg meer casual kijkers weg, terwijl het de kerncommunity die ze aan het creëren was, versterkte. Met meer vrije tijd en meer kansen om direct met Narcissa en elkaar te communiceren, werd onze groep van dertig of veertig mensen erg hecht. Ik heb in die maanden veel mensen ontmoet die nu nog steeds vrienden zijn. En een van die mensen werd een beetje meer dan een vriend.

Aisling, die het handvat @transfaerie gebruikt, was een van de eerste mensen met wie ik bevriend raakte in Narcissa’s streams. Zij en ik waren beiden bijna elke dag aanwezig, en beiden namen we de faerie-godmother rol op ons van het openen van onze DM’s voor niet-abonnees kijkers, het ondervangen van trollen, het beantwoorden van trans 101 vragen voor mensen die niet begrepen wat er aan de hand was met Narcissa, en het overbrengen van berichten van liefde en steun van degenen die zich de buy-in niet konden veroorloven. We raakten ook zelf aan de praat en werden vaste bezoekers van elkaars streams, wederzijdse twitteraars en vertrouwelingen van mastodon, en geleidelijk aan ook goede vrienden en vertrouwelingen. We deelden onze moeilijkheden en onze triomfen, onze persoonlijke geschiedenissen, en spraken over hoe een toekomst samen eruit zou kunnen zien. En uiteindelijk, in maart van 2019, trouwden we.

Ons verhaal is geen ongewoon verhaal. Toen Narci in 2016 een hiatus nam van het streamen, vertrok ook een deel van die kerngemeenschap om onze eigen queer speedrunningruimtes te vormen. Daaruit kwamen mensen als Lizstar, doublegearsys, de Power Up With Pride marathon, en de instroom van openlijk queer en trans mensen in GDQ en andere marathons. Deze en andere ruimtes boden onderdak aan de queer gemeenschap die Narcissa heeft laten zien en waarvoor ze een verzamelpunt heeft gecreëerd. En overal waar mensen met dezelfde interesses veilig kunnen samenkomen, zullen romances ontstaan. Ik heb meerdere relaties en minstens één ander huwelijk zien voortkomen uit de queer speedgaming-ruimtes die Narcissa heeft helpen oprichten.

Narci’s moed om als publiek figuur in transitie te gaan, gaf veel andere mensen ook die moed. Ze koesterde een gemeenschapsruimte die mensen van alle leeftijden en ervaringsniveaus liet samenkomen en groeien. De vorm van speedgaming zelf is voor altijd veranderd door haar werk in het creëren van een gemeenschap.

Mijn verhaal met Narci eindigt daar, maar dat van haar is nog steeds gaande. De aankomende documentaire Break the Game concentreert zich op de volgende stap in haar reis, toen ze met Breath of the Wild probeerde terug te breken in de wereld van speedgaming. Ik ben een trotse supporter van haar Kickstarter-campagne, en als dit verhaal je heeft geraakt, of als je hebt geprofiteerd van de queer ruimtes binnen speedgaming die zij heeft helpen creëren, zou je moeten overwegen om dat ook te worden. De campagne eindigt in slechts drie dagen, en je kunt het hier steunen: BreakTheGameMovie.com