Hoe maken oesters parels? Het is een magisch proces

Vindt u het leuk?

In tegenstelling tot de meeste kostbare voorwerpen die in juwelen worden gebruikt, die worden gemaakt van metalen die uit de aardkorst worden gehaald, worden parels uit oesters gehaald. De wijze waarop dit levend wezen deze kostbare parels produceert, ook binnen zijn lichaam, is tamelijk fascinerend.

Een parel is een klein, hard voorwerp dat rond van vorm is en zich vormt binnen de schelp van weekdieren, zoals oesters, en mosselen. Hoewel parels in een verscheidenheid van weekdieren worden gevormd, komt hun vorming in oesters betrekkelijk vaak voor, en daarom worden zij gemakkelijk met oesters geassocieerd. Maar niet alle oesters zijn in staat parels te produceren. Alleen de pareloesters, d.w.z. de leden van het geslacht Pinctada van de familie Pteriidae, zijn in staat om ze te produceren.

Hoe worden parels door oesters geproduceerd?

Wilt u voor ons schrijven? Nou, we zijn op zoek naar goede schrijvers die het woord willen verspreiden. Neem contact met ons op en we praten…

Let’s Work Together!

Natuurlijke parels ontstaan in het wild zonder enige menselijke tussenkomst, en gekweekte parels ontstaan in parelboerderijen onder gecontroleerde omstandigheden. Beide parels kunnen worden verkregen uit pareloesters. Hoewel beide als van even goede kwaliteit worden beschouwd, zijn natuurlijke parels duurder dan hun gekweekte tegenhangers, en dat heeft meer te maken met het feit dat ze zeldzaam zijn in de natuur; precies, minder dan 1 procent van de totale productie die het haalt tot de open markt.

Het natuurlijke proces

Om te begrijpen hoe oesters deze kostbare voorwerpen maken, moet je goed vertrouwd raken met de anatomie en het lichaamsmechanisme van deze weekdieren. De schelp van een oester bestaat uit twee delen die met elkaar verbonden zijn door een elastisch ligament. Het is dit elastische ligament dat het voeden vergemakkelijkt doordat het de oester in staat stelt zijn schelp te openen en te sluiten. Naarmate de oesters groeien, wordt ook hun schelp groter. De groei van de oesterschelp wordt bevorderd door een orgaan dat de mantel wordt genoemd en dat de mineralen in het voedsel van de oester gebruikt om de schelp te vormen. Het binnenste gedeelte van de schelp is bekleed met parelmoer – een materiaal dat door de mantel wordt aangemaakt en dat bekend staat om zijn stevigheid en iriserende schittering.

Als de schelp open is, kan het gebeuren dat een vreemde stof in de schelp glipt en zich tussen de schelp en de mantel nestelt. De vreemde stof in kwestie kan van alles zijn, van een irriterende stof tot een parasiet. Als natuurlijke reactie hierop bedekt de oester het binnendringende materiaal met parelmoer. De parelmoer vormt laag na laag over het vreemde deeltje, en dit leidt uiteindelijk tot de vorming van een klein voorwerp dat we kennen als de parel.

Handmatige hulp

Gekweekte parels worden gevormd met een beetje handmatige hulp. De parelboer opent de oesterschelp, snijdt een kleine spleet in de mantel en brengt er een minuscuul irriterend middel in. De oester behandelt dit als een indringer en bedekt het met lagen parelmoer, wat uiteindelijk resulteert in de vorming van een parel. Oesters kunnen zowel in zoet als in zout water parels produceren. Om in zoetwater gekweekte parels te vormen, hoeft alleen maar een sneetje in de mantel te worden gemaakt; er wordt parelmoer afgescheiden en er wordt een parel gevormd.

Weinig dingen die u moet weten

Gemiddeld doet een oester er zo’n 3-6 jaar over om één parel te produceren die ‘goed genoeg’ is om in juwelen te worden gebruikt. Wanneer we het over parels hebben, krijgen we het beeld van perfect ronde, glanzende voorwerpen. In werkelijkheid kunnen parels echter ook een ongelijkmatige vorm hebben. Deze parels staan bekend als de barokparels. In principe is het de vorm van de irriterende stof die tussen de mantel en de schelp van de oester is ingebed, die de vorm van de parel bepaalt.

Hoewel heel wat oestersoorten parels produceren, worden ze niet allemaal gebruikt om juwelen van te maken. Sommige zijn onaantrekkelijk en hebben daarom geen commerciële waarde. Als natuurlijke parels zeldzaam zijn, is het niet alleen vanwege het feit dat slechts een paar oestersoorten in staat zijn om ze te produceren, maar ook vanwege de duur van het vormingsproces.

Parels zijn er in verschillende kleuren, waaronder zilver, wit, roze, en zwart, en worden meestal gevonden over de hele wereld. Zwarte parels worden echter alleen in de Stille Zuidzee gevonden. Als zeer zeldzaam, deze parels komen met een verbazingwekkende prijskaartje. Door de grote vraag naar natuurlijke parels is parelduiken vandaag de dag een belangrijke commerciële activiteit geworden. Het trieste is echter dat honderden oesters worden gedood alleen maar om die ene ‘perfecte’ parel te verkrijgen.