Hoe lang is dit al aan de gang?

Vervangen door “He Loves and She Loves” in Funny Face, werd het uiteindelijk geïntroduceerd in de musical Rosalie (1928) door Bobbe Arnst als Mary O’Brien. De tekst zoals die voor het eerst door Gershwin werd uitgebracht begon met het refrein: “Als een tot, toen ik draafde in kleine fluwelen slipjes,/ Ik werd gekust door mijn zussen, mijn neven, en mijn tantes./ Triest om te vertellen, het was de hel, een inferno erger dan Dante’s.” In de latere versie van de tekst zoals die tien jaar later door Ella Fitzgerald werd uitgevoerd, werd de tekst van deze openingsstrofe veranderd in de melancholieke bespiegelingen van een werkneemster in avond-“bazaars” die nadenkt over de verschillen tussen kussen voor geld in vergelijking met romantische kussen van iemand met emotionele banden, die haar eerder waren ontgaan. Zij denkt met “zoute tranen” na over de verschillen tussen de twee soorten kussen.

Het openingsrefrein zoals uitgevoerd door Fitzgerald was:

‘Neath the stars, at bazaars
Of often I’ve had to caress men
Five or ten, dollars then, I’d collect from all those yes-men
Don’t be sad, I must add, that they meant no more than chess-men
Darling, can’t you see?
Dat was voor liefdadigheid?
Dough these lips have made slips, it was never really serious
Who’d have thought, I’d be brought to a state that’s so delirious?

In de originele Gershwin versie van het lied, iets meer upbeat, wordt het gezongen door een jonge vrouw die zoenen tussen familieleden en vrienden tijdens vakanties vergelijkt met hoe verschillend die blijken te zijn wanneer ze worden ervaren tijdens het uiten van romantische genegenheid; ze is verbaasd te ontdekken dat romantische zoenen heel anders zijn. De twee coupletten beschrijven haar eerdere negatieve ervaringen met zoenen: eerst de kinderlijke aandacht van oudere vrouwelijke familieleden, en ten tweede tijdens het werken in een zoenhokje. De twee refreinen beschrijven de opwinding van een eerste romantische kus, en de spijt dat ze die niet eerder heeft ervaren: “I could cry salty tears; where have I been all these years? / Little wow, tell me now, how long has this been going on?”

Bing Crosby nam het liedje in 1955 op voor gebruik in zijn radioshow en het werd vervolgens opgenomen in de box set The Bing Crosby CBS Radio Recordings (1954-56) uitgegeven door Mosaic Records (catalogus MD7-245) in 2009.