Hoe Apple zoekmachine eruit kan zien
Overal sinds Apple vanaf iOS 14 hoog opnam tegen reclame zonder toestemming, is zijn stellingname tegen de huidige advertentiegigant Facebook opvallend.
Hetzelfde kan echter niet worden gezegd over Google.
Om de kansen van Apple in de Search-arena te beoordelen, moet men de beweegredenen van beide bedrijven evalueren.
Apples relatie met Google is niet bepaald die van concurrenten. Ze zijn van elkaar afhankelijk. Google heeft Apple $8-$12 Miljard betaald om Google als de standaard iOS browser te behouden. Er loopt al een antitrust-rechtszaak die beide partijen schade kan berokkenen, niet alleen Google.
Stel je voor, $8-$12B alleen om het de standaard te houden, niet om anderen uit te schakelen. Dat is de waarde die Google toekent aan zijn zoekactiviteiten. Dat is ook de waarde die het toekent aan het zijn op elk platform, omdat het niet beschikt over een sterk eigen platform. Android is zijn gelicenseerde OS, en het is afhankelijk van hardware partners om zijn wortels sterk te houden onder mobiele gebruikers.
Google is behoorlijk actief in het iOS ecosysteem – iets wat duidelijk blijkt uit het feit dat zijn apps zwaar de App Store bezetten. Google Drive, Gmail, Maps, Chrome, Google Photos, Google Translate, Youtube – dit zijn slechts een paar grote namen. Ze duiden op zaken waarin Google al domineert, maar iOS-gebruikers nodig heeft om niet uit de pas te lopen.
Google domineert in de App Store zoals het moet. Apple gluurt in de Play Store alsof het dat nodig heeft, maar heeft nog niet precies uitgezocht hoe.
Aan de andere kant zijn de Apple-apps in de Google Play Store in minuscule aantallen: Apple Music, Apple TV, Move to iOS. Ze duiden op zaken waarin Apple voet aan de grond probeert te krijgen. Het is nog lang niet gewonnen in die nog. Van een premium hardwarebedrijf wil het zich nu omvormen tot een dienstenbedrijf. Maar het mist de reclame ruggengraat die Google ontwikkelde tijdens zijn evolutie samen met de rest van het web.
Google domineert in de App Store zoals het moet. Apple gluurt in de Play Store alsof het dat nodig heeft, maar heeft nog niet precies uitgezocht hoe.
De relatie tussen Apple en Google is niet verbitterd om precies te zijn
Apple heeft op beruchte wijze app-ontwikkelaars lastiggevallen die met zijn branche konden concurreren. Het heeft de Spotify-app (een concurrent van iTunes Music) afgewezen omdat het een EU-klacht had ingediend om 30% te omzeilen voor een in-app aankoop. Toch domineert Google Maps, een duidelijke winnaar in de kaartenrace sinds Apple’s kaartenblunder, nog steeds op iOS, ondanks het feit dat Apple Maps veel verbeterd is, en gebruikers niet volgt.
Ondanks hun felle concurrentie op de smartphonemarkt is de relatie tussen Apple en Google niet bitter om precies te zijn. Hun gebieden zijn nogal uiteenlopend geweest, ondanks dat ze elkaar vaak kruisten. Het is pas nu dat hun paden elkaar kruisen, zoals nooit tevoren.
Het zou wel eens heel interessant kunnen worden.
De Apple zoekmachine kan heel anders zijn dan Google:
Niet het tegenovergestelde, maar anders.
Voor één, de Apple zoekmachine zou privacy-gericht zijn. Dit betekent niet het tweaken van de zoekresultaten + rankings op basis van gebruikersprofielen. Dat is altijd de oorspronkelijke belofte geweest. Elke rechtszaak in die richting kan het niet alleen financieel breken; het is ook te groot om zich de negatieve publicitaire fall-out te veroorloven.
Tim Cook zei ooit:
Ons bedrijfsmodel is heel rechttoe rechtaan: We verkopen geweldige producten. Wij maken geen profiel op basis van uw e-mailinhoud of surfgewoonten om aan adverteerders te verkopen. We “vermarkten” niet de informatie die je op je iPhone of in iCloud opslaat. En we lezen uw e-mail of berichten niet om informatie te verkrijgen voor marketingdoeleinden.
Om minder afhankelijk te zijn van wie er zoekt, moet Apple zich uitsluitend baseren op wat er wordt gezocht.
Resultaten niet personaliseren betekent een heleboel dingen:
- Hun gegevens niet verzamelen.
- Als je ze verzamelt, zorg dan dat ze hun apparaten niet verlaten.
- Als je ze naar je servers stuurt, versleutel ze dan onderweg, op een gegarandeerde end-to-end versleutelingsmanier – het ontbreken daarvan heeft Zoom in het recente verleden in de problemen gebracht.
- Gebruik personalisatie voor relevante resultaten, niet ad-profiling.
Om minder te vertrouwen op wie er zoekt, moet Apple alleen vertrouwen op wat er gezocht wordt.
Google’s geheime wapen in search:
Zoekactiviteiten gaan veel verder dan een gemiddelde zoekgebruiker, en Google beschikt over het meest verborgen wapen dat nooit te gelde zal worden gemaakt.
Tijdens het hele leven van een gewone zoekgebruiker gaat het bij het zoeken alleen maar om de beste schoenen/kleding/laptops/dating/diapers/klinieken/scholen/restaurants/tv-shows/leuke video’s. Dit consumentenbestand vormt de grootste brok van de advertentie-inkomsten van elk zoekbedrijf.
Maar de zoekbusiness gaat veel verder dan de gemiddelde zoekgebruiker. Het is de collectieve gegevens over de kwaliteit (niet-layman) zoekopdrachten en hun algemene trend. Wanneer geanalyseerd door middel van fijnafgestemde krachtige machine learning GPU’s, wordt dit extra volume dat weinig in kwantiteit is veel groter in zijn futuristische waarde. In feite is het het meest verborgen wapen dat Google bezit en waarover zelden wordt gesproken.
Naast zijn gigantische repo van persoonlijke gegevens van gebruikers, heeft Google ook een enorme repository van academisch onderzoek. Google Scholar en Google Books zijn gebieden die nog niet worden gemonetariseerd, maar ze geven het zeker een veel inzichtelijker kijkje in waar kennis naartoe gaat. Ze worden misschien geen producten op zichzelf, maar ze kunnen veel Google-producten voortbrengen, simpelweg vanwege de informatiedichtheid die ze vastleggen in vergelijking met een oude school SEO-hoge website.
Bijvoorbeeld, als zoekopdrachten in Google Scholar een trend vertonen over een specifieke gentechnologie, zou Google preventief kunnen kopen of investeren in een bedrijf dat er gebruik van maakt voordat het zijn VC-ronde heeft gedaan.
Het zou dwaas zijn om te denken dat Google geen van zijn zoekgegevens zal gebruiken bij het aandrijven van zijn AI-onderzoekstak. Omdat het open is, profiteert de wereld ervan. En Google krijgt ook terug wat het weggeeft: de bijdrage van de open-source gemeenschap.
Enter open-source, waar Google de grootste bijdrager is die ons het moderne web bracht + digitale Gen Z. Vergelijk het met andere reuzen (Microsoft, Apple, en Amazon) die alleen hun toevlucht namen tot open source toen ze niet zonder konden.
Als simpelweg het meest gewaardeerde bedrijf, is dit waar Google een kijkje krijgt in het brein van software-ontwikkelaars, en hoe ze & de wereld schudden. Microsoft heeft onlangs een preventieve aanval gedaan door GitHub over te nemen, maar niemand begrijpt open source tegenwoordig beter dan Google.
Dit betekent dat Apple harder moet werken om zelfs maar met Google Search te kunnen concurreren. Het moet privacy buiten beschouwing laten en toch relevantere resultaten leveren dan Google in alle demografieën.
Waar Apple een overtuigende zaak zou kunnen maken:
Google search heeft in het recente verleden veel relevantie verloren, dankzij zijn agressieve advertentiegebaseerde + AMP-gerichte zoekranglijsten.
Over een decennium geleden was Google Chrome een makkie in de markt die werd gedomineerd door het beruchte Internet Explorer. Vandaag de dag is de zoekervaring op Google Chrome verre van optimaal.
Voor iedereen die het nog niet weet: AMP is Google’s eigen framework voor websitemakers waarmee Google hun inhoud eenvoudig kan crawlen. In ruil voor AMP-compatibiliteit worden website-eigenaren hoger gerangschikt dan hun niet-AMP tegenhangers.
Maar in het algemeen levert AMP meer op voor Google: het bespaart miljarden dollars van een crawl-operatie die minder stroom verbruikt vanwege het bekende website-formaat. Het toont ook AMP website inhoud inline, zodat de gebruiker Google niet hoeft te verlaten. Dit levert Google een betere retentie op (wat weer meer klikgegevens van gebruikers betekent), maar minder inkomend verkeer naar website-eigenaren.
Gebruikers vinden het ook vervelend. Ongeveer tien jaar geleden was Google Chrome een makkie in de markt die werd gedomineerd door het beruchte Internet Explorer. Vandaag de dag is de zoekervaring op Google Chrome verre van optimaal: Je wordt gebombardeerd met resultaten van halve pagina’s van dezelfde AMP-compliant site, en je moet verder gaan dan pagina 3 (pun intended) om relevant te worden. Bij het bezoeken van de site slaan kennisgevingsplugins en GDPR-kennisgevingen je in het oog. Hoewel de laatste twee geen deel uitmaken van de zoekervaring, zijn dat de veranderingen die direct/indirect door Google zelf teweeg zijn gebracht.
Will Apple Buy DuckDuckGo?
Om voor de hand liggende redenen fronsen webmasters hun wenkbrauwen bij Google. Ze zitten te springen om een grote concurrent. DuckDuckGo, de meest veelbelovende David in de race, heeft slechts 0,45% van het wereldwijde marktaandeel tegenover de Goliath Google (92,5%), maar het vinkt een heleboel privacy-gerichte hokjes aan: Het verzamelt geen persoonlijke gegevens (geen sign-ins), geen geo-tracking, en ook geen IP-tracking. Er is wijdverspreid gespeculeerd over Apple dat overweegt om DuckDuckGo te kopen.
Hoewel Apple een vroege en gemakkelijkere voet aan de grond zou kunnen krijgen door een gevestigde web-zoekmachine als DuckDuckGo over te nemen, zijn er twee redenen waarom dat niet zou kunnen gebeuren:
- Apple crawlt het web al met AppleBot – merk op dat dit dezelfde technologie is die Siri’s zoekresultaten aandrijft.
- Het kopen van een web-zoekmachine zou Apple neerzetten als iemand die het web nodig heeft om te slagen. Dit is iets waar Apple als bedrijf zich altijd van heeft gedistantieerd.
Als Apple voor een koop zou gaan, zou dat meer zijn om een langdurige concurrentie te dwarsbomen. Nogmaals, ik zie niet veel van een wedstrijd naast de privacy bandwagon.
Het is moeilijk voor Apple om de web-route te gaan als het al domineert het marktgebied van zijn eigen creatie.
De apparaten.
Het apparaat gecentreerd zoeken:
Telkens als je een commando geeft aan Siri, presenteert het keuzes. Deze keuzes worden niet gerangschikt op basis van advertenties, maar op basis van wat er al op het apparaat aanwezig is. Als je je iPhone Siri vraagt om een reservering te maken, is er een mogelijkheid dat het website resultaten van restaurants in de buurt brengt. Maar als je al een restaurantreserveringsapp hebt (bijv. Yelp), is de kans groot dat die als eerste keuze wordt aangeboden. De webresultaten zullen volgen.
Dit heeft twee duidelijke voordelen:
- Uw intentie om een restaurant te vinden hoeft het apparaat niet per se te verlaten. Uw privacy is intact.
- Zoals het er nu uitziet, hoeven App-makers (bijv. Yelp in het bovenstaande voorbeeld) Apple geen extra dubbeltje te betalen om zichzelf zichtbaar te maken als de beste keuze.
Dit betekent dat Apple een potentieel sterker aanbod heeft aan zowel de gebruiker als de leverancier dan aanbieders van web-search. Het succes ervan zal uitsluitend afhangen van hoe sterk Siri zich afstemt op de intenties van de gebruiker, en hoe app-ontwikkelaars dit in hun voordeel kunnen benutten.
Dat is waar Apple nog steeds achterloopt. In een recente test uitgevoerd door Apple aficionado site 9to5mac, Apple’s Siri bleef achter bij Google Assistant in de effectiviteit om vragen van gebruikers te beantwoorden.
Toch, de test merkt nog steeds een ding: Siri wint op interactiviteit.
Dat is een duidelijk oordeel dat Apple’s ervaringen versus Google’s voorraad van informatie naast elkaar zet.
Zo zal de zoekmachine van Apple te werk gaan:
Stere hardware is Apple’s troefkaart om het gebrek aan data te compenseren.
Dit laatste feit kan de eerste stap zijn die Apple moet zetten in zijn reis door de zoekoorlog.
In de laatste WWDC van 2020 benadrukte Tim Cook de mogelijkheid van iOS 14 om meer te doen met gegevens op het apparaat. Een betere keuze dan die bytes die naar een externe server vertrekken om in alle rust te worden geanalyseerd door de hongerige ogen van datawetenschappers.
In de context van zoeken betekent dit dat de verzoeken van gebruikers volledig zullen worden geanalyseerd met behulp van een neurale engine die op het apparaat zelf aanwezig is. Welke bewerking web-zoekmachines ook uitvoeren op de collectieve zoekgegevens, het zal worden uitgevoerd op individuele zoekopdrachten door de processors van het apparaat.
Het zou nog steeds kunnen gebeuren dat de uiteindelijke uitkomst van het proces wordt teruggestuurd naar Apple-servers. Maar dit zal voornamelijk zijn om een feedback loop mogelijk te maken: Om de doeltreffendheid van zijn systemen te meten (en Search bij elke iOS-update bij te werken) in plaats van te luisteren naar elke slang en beledigend woord dat gefrustreerde gebruikers naar Siri slingeren.
Op deze manier zou Apple, zonder met Google te concurreren op zijn eigen terrein – het web – zijn eigen verkeer kunnen stroomlijnen. Het houden van zoekopdrachten voor zijn eigen diensten binnen het Siri-systeem zou een ernstig voordeel voor Apple kunnen zijn. Dat, gecombineerd met het verwijderen van Google als de standaard zoekmachine in Safari, zou Apple een flink gat kunnen slaan in het door Google gedomineerde luchtruim.
Apple’s op Siri gebaseerde zoekfunctie zou ook kunnen worden benut voor diensten als Apple TV en iTunes Music, om zijn prille media-armen te voeden. Door betere vindbaarheidsopties aan te bieden, zou Apple een win-winsituatie voor zichzelf en de makers van inhoud kunnen creëren – waarmee het een fout herstelt die het in het begin van de App Store-zoekfunctie heeft begaan.
Apple search kan niet overleven door simpelweg Apple’s eigen diensten op monopolistische wijze aan te bieden
Met zijn nieuwste M1-chip is Apple in een sterkere positie om ook op desktops de neurale verwerking op het apparaat te domineren. Dit zal spelers als Google en Bing dwingen om ofwel hun browsers te versterken (wat weer zal worden gedwarsboomd door Apple met een beroep op de privacy) of zich zelfs op apparaten te verspreiden, zoals Alexa van Amazon.
Strangere hardware is de troefkaart van Apple om het gebrek aan gegevens te compenseren. De browser-gebaseerde zoektocht had zijn tijd van glorie. Die tijd kan binnenkort veranderen. Met de opkomst van Gen Z, behoudens academisch onderzoek, zou het zoeken volledig naar mobiel kunnen verschuiven.
Die route volgend, moet Apple nog steeds ontsnappingssnelheid winnen om het buigpunt te bereiken, omdat het niet het web bezit. Maar met al zijn valkuilen, dat web bestaat nog steeds.
Met al zijn on-device intelligentie, kan Apple’s search geen aanzienlijke uitdager zijn door simpelweg Apple’s eigen diensten aan te bieden op een monopolistische manier, een aanpak die het eerder heeft geprobeerd en mislukt.
Final Thoughts:
Het is niet duidelijk wanneer Apple’s search zal uitrollen. Het is ook niet duidelijk hoeveel het kan veranderen de zoekopdracht zakelijke vergelijking. Het zal misschien niet de markt veranderen op een ontwrichtende manier op korte termijn. Maar het zou wel een eigen zoekbedrijfscategorie kunnen creëren.
Alle uitkomsten zullen afhangen van de uitvoering.
Als Apple iets heeft geleerd van zijn Maps-ervaring, zou het het zoekspel wel eens voorgoed kunnen veranderen.
Leave a Reply