History of the World, Part I
De film, is een parodie op het historische spectaculaire filmgenre anthologie, met inbegrip van het zwaard en sandalen epos en de periode kostuum drama subgenres. De vier hoofdsegmenten bestaan uit verhalen die zich afspelen tijdens het Stenen Tijdperk, het Romeinse Rijk, de Spaanse Inquisitie, en de Franse Revolutie. Andere tussenliggende sketches zijn het naspelen van het geven van de Tien Geboden en het Laatste Avondmaal.
Het Stenen TijdperkEdit
Cavanen (waaronder Sid Caesar) beelden de uitvinding van het vuur uit, de eerste kunstenaar (die op zijn beurt aanleiding geeft tot de eerste criticus), de eerste huwelijken (homosapien en vervolgens homoseksueel), vroege wapens (met name een speer), en vroege begrafenissen. Ook de vroege pogingen tot komedie en muziek worden uitgebeeld, door elkaars voeten met stenen te slaan en zo een orkest van geschreeuw te creëren (tot het uitvoeren van Händels “Hallelujah Chorus” aan het eind).
Het Oude TestamentEdit
Moses (Mel Brooks) is te zien als hij van de berg Sinaï afkomt met drie stenen tafelen, nadat hij de Wet van God heeft ontvangen (de stem van een niet-gecrediteerde Carl Reiner). Bij de aankondiging van het geven van de ontvangst van de wet aan het volk, verkondigt Mozes: “De Heer Jehova heeft u deze vijftien gegeven…” (waarna hij een van de tafelen laat vallen, die prompt versplintert) “Oei… tien! TEN Geboden! Voor allen om te gehoorzamen!”
Het Romeinse RijkEdit
Comicus (opnieuw Brooks), een stand-up filosoof, krijgt van zijn agent Swiftus (Ron Carey) te horen dat hij een optreden heeft gekregen in het paleis van Caesar. Op weg naar het paleis ontmoet Comicus en wordt verliefd op een Vestaalse maagd genaamd Miriam (Mary-Margaret Humes) en raakt bevriend met een Ethiopische slaaf genaamd Josephus (Gregory Hines). Josephus’ leven wordt gespaard als hij wordt ingelijfd bij keizerin Nympho (Madeline Kahn).
In het paleis schranst keizer Nero (Dom DeLuise) zich vol met eten, lonkt naar mooie meisjes en wacht om vermaakt te worden. Comicus vergeet zijn publiek en begint beledigende oneliners te kraken over de keizer’s overvloedige lichaamscontouren en corrupte manieren. Josephus giet verstrooid een kruik wijn in Nero’s schoot en krijgt het bevel om Comicus op gladiatoriale wijze tot de dood te bevechten. Ze vechten zich een weg uit het paleis, bijgestaan in hun ontsnapping door Miriam, keizerin Nympho en een paard genaamd Miracle.
Nadat Miriam Comicus helpt, vinden Josephus en Swiftus een kort toevluchtsoord in het huis van keizerin Nympho, Josephus wordt “ontmaskerd” tussen een rij eunuchen na “te hebben gereageerd” op het optreden van een verleidelijke danseres, en de groep wordt achtervolgd door Romeinse soldaten onder leiding van Marcus Vindictus (Shecky Greene). Als de soldaten de kar van de groep (getrokken door Miracle) inhalen, draagt Josephus hen op om in een veld aan de kant te gaan en om veel papyrus te vragen. Hij neemt “Romeinse Rode” marihuana die langs de weg groeit en rolt die in de papyrus, waardoor een apparaat ontstaat dat hij Mighty Joint noemt, steekt het in brand en monteert het achterop hun strijdwagen, waardoor rook naar het achtervolgende leger trekt.
De resulterende rook verwart en schakelt het achteropkomende Romeinse leger uit. De vluchtende groep zet vervolgens koers vanuit de haven naar Judea. Terwijl hij in een restaurant de tafels bedient, stommelt Comicus een privé-vertrek binnen waar het Laatste Avondmaal plaatsvindt, terwijl Jezus tegen de apostelen zegt: “Een van jullie heeft mij vanavond verraden”. De apostelen zijn in angst. Comicus zegt “JUDAS.” Judas, geschrokken, springt bijna uit zijn stoel als Comicus antwoordt “Wil je wat glühwein?”, en Jezus (John Hurt) herhaaldelijk onderbreekt (zijn naam gebruikend als een uitdrukking voor ontzetting of bezorgdheid, recht voor zijn neus). Uiteindelijk arriveert Leonardo da Vinci (Art Metrano) om het portret van de groep te schilderen. Ontevreden over het feit dat hij slechts de ruggen van de helft van hun hoofden kan zien, laat hij hen naar één kant van de tafel verhuizen en schildert hen met Comicus achter Jezus, die een zilveren plaat vasthoudt die als aureool dient.
De Spaanse InquisitieEdit
Het segment van de Spaanse Inquisitie wordt opgevoerd in de stijl van een grandioze Busby Berkeley-productie. Het segment is één lang zang-en-dansnummer met Brooks als de beruchte Torquemada. Het segment opent met een heraut die Torquemada introduceert en een woordspeling op zijn naam maakt, waarbij hij opmerkt dat ondanks de smeekbeden om genade van de veroordeelden, dat je “Torquemada niets kunt aandoen” (hem niets uit het hoofd praten). Er zijn verschillende “komische” martelingen te zien, waaronder een ronddraaiende ijzeren maagd en een “watermarteling” in Esther Williams-stijl, een waterballet met nonnen. Jackie Mason en Ronny Graham hebben cameo’s in deze scène als Joodse martelslachtoffers.
De Franse RevolutieEdit
In haar taveerne zet Madame Defarge (Cloris Leachman) een menigte aan tot het beramen van de Franse Revolutie. Ondertussen wordt koning Lodewijk van Frankrijk (opnieuw Brooks) gewaarschuwd door zijn adviseurs, graaf de Monet (gespeeld door Harvey Korman en abusievelijk “Graaf da Money” genoemd door de koning en anderen) en zijn compagnon Béarnaise (Andreas Voutsinas), dat de boeren denken dat hij hen niet mag – een vermoeden dat wordt versterkt door het gebruik van de koning van boeren als kleiduiven in een moorddadig (en humoristisch) spelletje kleiduivenschieten. Een mooie vrouw, Mademoiselle Rimbaud (Pamela Stephenson), vraagt koning Lodewijk om haar vader vrij te laten, die al 10 jaar in de Bastille gevangen zit omdat hij zei dat “de armen het zo slecht niet hebben”. Hij stemt in met de gratie op voorwaarde dat ze die avond seks met hem heeft, terwijl hij dreigt dat als ze weigert, haar vader zal sterven. Hij geeft haar dan 10 seconden om te kiezen tussen “neuken of de dood” en in de laatste seconde stemt ze in met “neuken”.
De Monet slaagt erin de koning ervan te overtuigen dat de revolutie aan de gang is en dat hij moet onderduiken, zodat ze een stand-in nodig hebben om zich voor te doen als hem. Zo wordt Jacques (ook Brooks), de garçon de pisse (ook wel “pis-jongen” genoemd), gekozen om de echte koning te imiteren. Later die avond arriveert Mlle Rimbaud, niet op de hoogte van de truc, en biedt zichzelf aan aan de pis-jongen die verkleed is als de koning. Als zij hem uitnodigt haar te ontmaagden, verleent hij haar vader gratie zonder seksuele gunsten te verlangen. Nadat mevrouw Rimbaud en haar seniele vader (Spike Milligan) uit de gevangenis zijn teruggekeerd, stormen de boeren de kamer binnen en nemen de pis-jongen “koning” en mevrouw Rimbaud gevangen. Ze worden naar de guillotine gebracht voor de misdaden die de kroon heeft begaan. Als hem gevraagd wordt of hij een blinddoek of een laatste woord wil, weigert Jacques. Wanneer ze echter de guillotine testen, doet Jacques een laatste verzoek om Novocain. De beul verklaart dat “de medische wetenschap zoiets niet kent”, waarop Jacques antwoordt “Ik wacht wel”. Net als Jacques op het punt staat onthoofd te worden, mijmert Rimbaud dat “alleen een wonder hem nu nog kan redden”, en Josephus arriveert in een kar die getrokken wordt door Miracle, het paard uit het Romeinse Rijk van de film. Ze ontsnappen allemaal uit Parijs en rijden weg in de kar. Het laatste shot is van het gezelschap dat een berg nadert met de woorden “THE END.”
Previews of coming attractionsEdit
Het einde van de film presenteert een nep-teaser trailer voor History of the World, Part II, ingesproken door Brooks, die belooft Hitler on Ice, een Viking begrafenis, en “Jews in Space”, een parodie op Star Wars en The Muppet Show, te bevatten.
Ondanks de preview is er geen vervolg uitgebracht of ooit gepland, en de “Part I” in de titel van de film is slechts een historische grap (The History of the World, Volume 1 werd geschreven door Sir Walter Raleigh terwijl hij gevangen zat in de Tower of London; hij was er alleen in geslaagd om het eerste deel te voltooien voordat hij werd onthoofd).
Leave a Reply