Hill of Crosses

Deze plaats is in de loop der generaties een symbool geworden van het vreedzame uithoudingsvermogen van het Litouwse volk, ondanks de bedreigingen waarmee het in de loop van de geschiedenis werd geconfronteerd. Na de derde deling van het Pools-Litouwse Gemenebest in 1795 werd Litouwen een deel van het Russische Rijk. In 1831 en 1863 kwamen de Polen en Litouwers zonder succes in opstand tegen de Russische autoriteiten. Deze twee opstanden zijn verbonden met het ontstaan van de heuvel: omdat de families de lichamen van de omgekomen opstandelingen niet konden vinden, begonnen ze symbolische kruisen te plaatsen op de plaats van een voormalig fort op de heuvel.

Aantal kruisen
1800 meer dan 9,000
1900 130
1902 155
1922 50
1938 meer dan 400
1961 vernietigd 5,000
1975 vernield 1.200
1990 zo’n 55.000
2006 meer dan 100
,000
Een steen met de woorden van paus Johannes Paulus II erop: “Dank u, Litouwers, voor deze Kruisheuvel, die voor de volkeren van Europa en voor de hele wereld getuigt van het geloof van de mensen van dit land.”

Toen de oude politieke structuur van Oost-Europa in 1918 uiteenviel, verklaarde Litouwen zich opnieuw onafhankelijk. Gedurende deze hele periode werd de Kruisheuvel gebruikt als een plaats waar Litouwers konden bidden voor vrede, voor hun land en voor de geliefden die zij tijdens de Onafhankelijkheidsoorlogen hadden verloren.

De plaats kreeg een bijzondere betekenis gedurende de jaren 1944-1990, toen Litouwen bezet was door de Sovjet-Unie. De Litouwers bleven naar de heuvel reizen om er hun eerbetoon achter te laten en gebruikten hem om hun trouw te betuigen aan hun oorspronkelijke identiteit, religie en erfgoed. Het was een plaats van vreedzaam verzet, hoewel de Sovjets alles in het werk stelden om nieuwe kruisen te verwijderen en de plek ten minste drie keer met bulldozers platgooiden (waaronder pogingen in 1963 en 1973). Er waren zelfs geruchten dat de autoriteiten van plan waren een dam te bouwen in de nabijgelegen rivier Kulvė, een zijrivier van Mūša, zodat de heuvel onder water zou komen te staan.

Op 7 september 1993 bezocht Paus Johannes Paulus II de Kruisheuvel en verklaarde het tot een plaats van hoop, vrede, liefde en opoffering. In 2000 werd in de buurt een Franciscaner kluizenaarshut geopend. De binnenhuisdecoratie legt een verband met La Verna, de berg waar Franciscus zijn stigmata zou hebben ontvangen. In mei 2013 heeft de gemeente van het district Šiauliai regels vastgesteld voor het plaatsen van kruizen. Mensen mogen zonder vergunning houten kruizen van minder dan 3 meter hoog neerzetten.

In december 2019 verwijderde en gooide een toeriste uit China een kruis weg waarvan werd aangenomen dat het was neergezet door pro-democratiekamp Hongkong. Later veroordeelde ze de demonstranten in een Twitter-post en in een Instagram-video met de woorden: “We hebben vandaag iets goeds gedaan. Ons moederland is groot.” De Litouwse minister van Buitenlandse Zaken Linas Linkevičius veroordeelde de actie van de vrouw in een tweet waarin hij het een “beschamende, schandelijke daad van vandalisme” noemde en zei dat dergelijk gedrag “niet kan en zal worden getolereerd”.

Leave a Reply