Het onderscheid maken tussen een betrouwbare fokker en een hobbyfokker

Het vinden van een verantwoorde fokker

De beste manier om een verantwoorde fokker te vinden is door contact op te nemen met de rasorganisaties of kennelclubs in uw omgeving. In “Het vinden van een verantwoordelijke fokker”, raadt Woolf aan om een fokker te zoeken bij dierenartsen, trimsalons, gehoorzaamheidscursussen of dierenwinkels. U kunt zelfs geluk hebben met het vinden van een via advertenties in ras-specifieke publicaties.

Getrouwe fokkers, soms aangeduid als “hobby fokkers,” fokken geen pups voor de winst. Ze doen het voor de verbetering van het ras, voor de liefde voor honden, en… nou ja… voor de lol. En ze maken zeer zelden winst op een nest puppies. In feite schrijft Cris Waller in “Het vinden van een verantwoorde fokker – Mythes en Feiten,” dat “verantwoord fokken geen bedrijf is.” Ze wijst erop dat voor een nest van zes golden retriever pups, een verantwoordelijke fokker tot wel $ 3000 kan uitgeven aan medische tests, dekgeld, het verschepen van de teef naar de dekreu en weer terug, extra voeding en supplementen, werpkist en geboortebenodigdheden, inentingen en ontwormingen voor de pups, registratie voor de pups, enzovoort. Bovendien moet de fokker vrij nemen van zijn werk om ervoor te zorgen dat de geboorte en de bevalling vlot verlopen. Keizersneden en medische noodgevallen kosten uiteraard meer. Weinig van deze kosten worden gemaakt door achtertuinfokkers.

Hoeveel verwacht een fokker op te brengen met de verkoop van de pups? Verantwoorde fokkers hebben de neiging om meer in rekening te brengen dan achtertuinfokkers, die een lage prijs hanteren om de pups snel te verkopen. Toch rekenen ze minder dan dierenwinkels die de kosten verhogen om een grotere winst te maken. Woolf stelt dat verantwoordelijke fokkers meestal rond de $200 vragen voor een klein ras, $300-$500 voor een middelgroot ras, en ongeveer $500-$800 voor een puppy van een groot ras.Zelfs met deze lage winstmarge, zijn fokkers met een goede reputatie nog steeds veeleisend ten opzichte van hun kopers. Ze nemen de volledige verantwoordelijkheid voor de puppy’s die ze produceren en hebben strikte criteria voor potentiële kopers. Als ze niet in staat zijn om een pup aan een acceptabele koper te koppelen, zullen ze hem niet verkopen. Ze verkopen nooit een hond aan een tehuis dat niet minstens zo goed is als het tehuis dat ze zelf hadden. In plaats daarvan houden ze de pup zelf, verkopen ze hem later als volwassen hond, of fokken ze hem misschien zelfs in de toekomst als een extra stap naar rasverbetering. In veel gevallen produceert een gerenommeerde fokker een nest met de bedoeling om één van de puppy’s als huisdier te houden en hun inspanningen voor rasverbetering voort te zetten.

In de regel wordt elke puppy geleverd met een gezondheidsgarantie. Als de puppy een aandoening ontwikkelt die onder de garantie valt, zal een verantwoordelijke fokker stappen ondernemen om de zaken recht te zetten, door een terugbetaling te doen, een nieuwe puppy aan te bieden, of door de eigenaar te helpen met het probleem. Veel fokkers eisen een contract waarin de koper belooft de puppy te steriliseren of te castreren om toekomstige achtertuinfokkerij en de achteruitgang van het ras te voorkomen. Sommige fokkers geven een AKC beperkte registratie in plaats van een gewone registratie. Dit betekent dat, hoewel de pup geregistreerd is bij de AKC, “geen nesten van die hond in aanmerking komen voor registratie,” volgens de website van de AKC. Alle puppies met showpotentieel worden verkocht met een contract dat fokken niet toestaat tenzij aan bepaalde criteria is voldaan. De hond moet voldoen aan de rasstandaard, zowel qua lichaamsbouw als karakter, en moet alle vereiste gezondheidscontroles en certificeringen voor het ras doorstaan. Kopers die van plan zijn te fokken, moeten dit verwachten en ernaar streven zelf verantwoordelijke fokkers te zijn.

Als de nieuwe eigenaar op enig moment in de toekomst problemen heeft – zoals problemen met gehoorzaamheid of training – zal de fokker helpen of de hond terugnemen. Als de nieuwe eigenaar om wat voor reden dan ook plotseling niet in staat is om voor de hond te zorgen, zal de fokker de hond terugnemen. Linda Hazen Lewin schrijft in “How to Recognize a Reputable Dog Breeder” dat “geen enkele verantwoordelijke fokker wil dat zijn honden eindigen in het asiel, op straat, of van het ene ongeschikte huis naar het andere worden gebracht”. De meeste fokkers breiden hun werk voor het ras uit tot het redden van achtergelaten honden uit het asiel. Zij gebruiken hun eigen middelen om de hond te laten controleren door een dierenarts, te trainen en te socialiseren, en om een thuis voor de hond te vinden. Een persoon die verantwoord fokt, houdt van het ras en wil het beste voor elk lid van dat ras.

De ethische fokker produceert niet elke keer een nest als de teef loops is. Hij fokt slechts zoveel nesten als hij verzorgd en gesocialiseerd kan houden. Hij produceert alleen een nest als hij in staat is om op lange termijn voor de pups te zorgen, voor het geval hij ze om wat voor reden dan ook niet kan verkopen. Echter, een gerenommeerde fokker heeft meestal geen probleem met het verkopen van zijn honden en heeft vaak een lange wachtlijst van gescreende kopers.

De interesse van een verantwoordelijke fokker in het ras gaat verder dan zijn eigen honden, dat is waarom sommigen hen “hobbyfokkers” noemen. Dit type fokker leert alles wat hij kan over het ras. Hij wordt lid van lokale en nationale rasverenigingen en doet onderzoek naar de fysieke kenmerken, het temperament, de geschiedenis en andere aspecten van zijn ras om er zeker van te zijn dat hij de juiste kwaliteiten in zijn nesten nastreeft.

Om de waarde van zijn honden voor zichzelf en voor de wereld te bewijzen, zal een fatsoenlijke fokker zijn honden showen en wedstrijden lopen. Afhankelijk van het type hond dat hij fokt, kan een fokker zijn dier inschrijven voor gehoorzaamheidswedstrijden, veldwedstrijden, schapendrijfwedstrijden, jachthondenwedstrijden, behendigheidswedstrijden, en zelfs sledehondenraces. Bovendien beoordelen hondenshows met een vergunning de deelnemers op de mate waarin zij voldoen aan de rasstandaard, waarbij de “Beste van het ras” en “De Beste van de show” worden geselecteerd. Dankzij dierenliefhebbers worden hondenshows steeds populairder en worden ze nu ook op televisie uitgezonden.

Genetische Testen in Layman’s Terms

Uit zorg voor de toekomst van het ras, screenen hobbyfokkers zowel de moeder als de vader vooraf op genetische fouten. Hoewel sommige hobbyfokkers verklaren dat ze de ouderdieren hebben laten controleren door een dierenarts, is dit geen garantie dat de hond gezond is. Er is een duidelijk verschil tussen het laten “bekijken” van een hond door een dierenarts en de juiste genetische testen die een gezond dier garanderen.

Waller legt een aantal van de veel voorkomende gezondheidsgebreken uit, identificatietests en gezondheidsorganisaties die u kunt tegenkomen in uw zoektocht naar een hond.

Orthopedic Foundation for Animals (OFA) wordt vaak genoemd bij het bespreken van heupdysplasie. Deze verlammende ziekte begint als eenvoudige artritis, maar vordert voortdurend, waardoor de hond veel pijn heeft en immobiel wordt. OFA voert tal van genetische tests uit, maar is het meest bekend voor het certificeren van röntgenfoto’s van de heup om te bepalen of een hond al dan niet heupdysplasie heeft. Waller raadt aan een hond te kiezen van een stamboom met ten minste twee generaties van OFA-goedkeuringen. Dit kan de kans verkleinen dat uw hond de ziekte ontwikkelt, maar het garandeert het niet. Een gerenommeerde fokker zal documentatie kunnen laten zien dat beide ouders vrij zijn van heupdysplasie. Bovendien kunt u in de OFA-database zoeken op www.offa.org om de gegevens van een hond te bekijken.

Penn-HIP (Pennsylvania Hip Improvement Program) is een methode om de kwaliteit van de heup van een hond te beoordelen en de laxiteit van het heupgewricht te meten. Deze techniek is nuttig bij het voorspellen van de mogelijkheid van degeneratieve gewrichtsaandoeningen, een kenmerk van heupdysplasie.

CERF (Canine Eye Registry Foundation) is een andere afkorting die u wellicht hoort van verantwoordelijke fokkers. CERF is een register dat een doorzoekbare database bijhoudt van alle honden die vrij zijn verklaard van erfelijke oogziekten door leden van het American College of Veterinary Ophthalmologists (ACVO). De database kan worden geraadpleegd op hun website (http://www.vmdb.org/cerf.html). CERF certificering is slechts één jaar geldig, en een hond moet opnieuw onderzocht en gecertificeerd worden om zijn registratie bij CERF te behouden. Houd in gedachten dat CERF geen keuringen uitvoert, maar slechts een register is van gecertificeerde honden. Fokkers moeten bewijs kunnen overleggen van een actuele certificering van CERF.

Meer tekenen van een gerenommeerde fokker

Andere aanwijzingen van een gerenommeerde fokker zijn de hoeveelheid en kwaliteit van hondenbenodigdheden en apparatuur ter plaatse. Dit verwijst niet naar een zak hondenvoer van tien pond en een deken in de hoek. Fokkers die zich inzetten voor de ontwikkeling van het ras zullen hun geld investeren in werpbedden, puppyhokken, kratten en verzorgingstafels. Ze kopen alleen het beste hondenvoer of maken hun eigen voer.

Responsible fokkers houden een schone en veilige omgeving voor de pups. Ze laten potentiële kopers graag de kennels zien en bespreken het fokproces grondig. Ze kunnen uitleggen waarom ze de vader als dekreu kozen en details geven over welke kwaliteiten ze zochten te reproduceren of te accentueren. Ze kunnen ook antwoorden geven over lijnteelt, uitkruisen en inteelt.

Een gerenommeerde fokker werkt zeer nauw samen met zijn honden, dus hij kent de persoonlijkheid en het temperament van elk van hen. Hij heeft de voortgang van de puppy’s vanaf de geboorte vastgelegd en kan de karaktereigenschappen van elke puppy identificeren. Dit helpt hem om elke pup aan een koper te koppelen voor een perfecte match. Hij is ook in staat om te beoordelen welke dieren het beste potentieel hebben om showhond te worden en welke de beste huisdieren zullen zijn.

Puppy’s die worden beschouwd als huisdieren in plaats van showhonden zijn geen inferieure dieren, hoewel sommige fokkers ze voor minder kunnen verkopen. Ze voldoen meestal niet aan de standaard op een bepaalde manier, zoals grootte, botstructuur, vachttype, kleur of een andere fysieke eigenschap. Rasstandaards zijn zeer specifiek. Bij een Dalmatiër, bijvoorbeeld, wordt het als een fout beschouwd als de oogranden onvolledig gepigmenteerd zijn. De staart moet in het verlengde van de rug liggen en mag niet lager op de billen beginnen. De vlekken moeten ook een bepaald uiterlijk hebben. Ze moeten zwart zijn, of leverbruin bij honden met levervlekken, en goed afgelijnd. De grootte varieert van die van een dubbeltje tot een halve dollar. Ze moeten gelijkmatig verdeeld zijn en niet te dicht op elkaar. U kunt zien hoe een perfect aangename pup kan worden gediskwalificeerd voor de showring omdat zijn vlekken te groot zijn, zijn staart te laag is, of zijn oogranden de verkeerde kleur hebben. Verantwoorde fokkers voeden deze pups nog steeds op tot geweldige huisdieren en fijne dieren.

Sommige fokkers vragen iets meer voor show-kwaliteit pups dan voor huisdier pups, maar wees op uw hoede voor fokkers die een aanzienlijk verschil verwachten. Hoewel een fokker misschien kan onderscheiden welke puppy’s showpotentieel hebben, kan niemand voorspellen hoe die puppy van acht weken oud zal zijn als hij één of twee jaar oud is. Als er geen zichtbare diskwalificatie of fout aan het dier is, vraag de fokker dan naar het prijsverschil. Een ethische fokker zal niet aarzelen om vragen te beantwoorden en zal ze zelfs aanmoedigen. In “Wat is een achtertuin fokker?” Karen Peak waarschuwt ons om op onze hoede te zijn voor fokkers die verschillende prijzen vragen voor mannelijke en vrouwelijke honden of die extra vragen voor een stamboom of een registratie.