Henry Highland Garnet

Henry Highland Garnet, (geboren 1815, New Market (nu Chesterville), Maryland, V.S.-gestorven 13 februari 1882, Liberia), vooraanstaand Afro-Amerikaans abolitionist en geestelijke.

Garnet werd als slaaf geboren, ontsnapte in 1824 en trok naar New York. Daar volgde hij een opleiding en werd uiteindelijk presbyteriaans predikant. Garnet werd geassocieerd met de American Anti-Slavery Society, en in zijn carrière aan het eind van de jaren 1830 en het begin van de jaren ’40 ging prediking hand in hand met emancipatie-activisme. Als nationaal bekend figuur schokte hij zijn toehoorders op de nationale conventie van vrije mensen in 1843 toen hij de slaven opriep hun meesters te vermoorden. De conventie weigerde Garnets radicalisme te onderschrijven, en hij richtte zich geleidelijk meer op religie toen Frederick Douglass de rol van belangrijkste zwarte abolitionist op zich nam.

Tijdens de volgende twee decennia diende Garnet als predikant op een aantal Presbyteriaanse kansels. Op zijn post in Washington, D.C., in 1864, hielp hij de door de oorlog ontheemde en in nood verkerende mensen. Later hielp hij overheidswerkers bij het ontwikkelen van programma’s om voormalige slaven te helpen.

In 1881 werd Garnet benoemd tot minister in Liberia. In zijn jongere, radicalere dagen had hij zich krachtig verzet tegen plannen om Amerika’s slavernijprobleem op te lossen door zwarten terug te sturen naar Afrika. Tegen het einde van zijn leven was hij echter voorstander van emigratie van Amerikaanse zwarten naar Afrika. Binnen twee maanden na zijn aankomst in het Afrikaanse land overleed hij echter.