Hendrik VIII, koning van Engeland (1491-1547)

Hen Hendrik VIII was de tweede zoon van Hendrik VII. Toen zijn oudere broer Arthur in 1502 overleed, werd hij de troonopvolger, die hij bij de dood van zijn vader in 1509 besteeg. Zijn huwelijk met de weduwe van zijn broer, Catharina van Aragon, bracht geen mannelijke erfgenaam voort, waarop Hendrik een echtscheiding aanvroeg. De weigering van de paus leidde tot de breuk met Rome en de oprichting van de Kerk van Engeland. Hendrik trouwde nog vijf keer, en zijn kinderen volgden hem op als Edward VI, Mary I en Elizabeth I.
Henry’s hof was een schitterend hof. De jonge koning besteeg de troon om een welvarend Engeland te regeren. Hij ondernam vele bouwwerkzaamheden en liet St James’s Palace en het Palace of Nonsuch bouwen. Ook eigende hij zich de paleizen van kardinaal Wolsey, Whitehall en Hampton Court, toe en breidde deze uit. Bovendien erfde hij Greenwich, Richmond en Windsor Castle. Al deze paleizen en andere residenties richtte hij rijkelijk in met wandtapijten en zilver- en goudwerk. Iets meer dan 100 wandtapijten uit deze periode zijn bewaard gebleven in de Koninklijke Verzameling, hoewel Henry er op het moment van zijn dood 2450 bezat. Tot de grootste behoorden een set met het verhaal van Abraham, waarschijnlijk besteld voor de Great Hall in Hampton Court en een set geweven naar een ontwerp voor Paus Leo X met klassieke goden en helden.
Henry had altijd oog voor zijn Europese tegenhangers, in het bijzonder François I van Frankrijk, wiens prachtige hof Henry wilde evenaren. Hij begunstigde vele Europese kunstenaars die hun kennis van Italië en Frankrijk naar Engeland brachten. De beeldcultuur van het Engelse hof zou prachtig zijn geweest, maar de door Hendrik zo geliefde en door hofkunstenaars ontworpen toernooien en festiviteiten werden ondergebracht in tijdelijke bouwsels. Zelfs het buitengewone Veld van het Doek van Goud is slechts in één enkel schilderij vastgelegd. Van de binnenhuisdecoratie uit deze periode is zeer weinig bewaard gebleven, maar alle verslagen wijzen op de kosmopolitische smaak van de koning.
Schilderijen maakten een minder belangrijk deel uit van de decoratie van de paleizen, maar portretten en afbeeldingen van familieleden waren een intrinsiek onderdeel van het koninklijke leven (zoals in dit voorbeeld). In het begin van zijn regering gaf Hendrik de Italiaanse beeldhouwer Pietro Torrigiano de opdracht beeltenissen te maken voor de graven van zijn ouders en grootmoeder (Vrouwe Margaretha Beaufort) in de abdij van Westminster. Lucas Horenbout schilderde miniaturen en Hans Holbein de Jonge maakte tekeningen en schilderijen. Henry’s eigen beeld werd bepaald door Holbein, hoewel het belangrijkste voorbeeld hiervan, de Whitehall Mural, in 1698 bij een brand werd verwoest en alleen bekend is door een kopie.
Armuur en wapens zijn enkele van Henry’s grootste schatten in de Royal Armouries en de Royal Collection vandaag de dag (zoals dit prachtige harnasgarnituur). Hendrik gaf opdracht aan Oostenrijkse, Italiaanse, Spaanse, Duitse en Nederlandse makers, in binnen- en buitenland, en het tentoonstellen van harnassen en wapens droeg in hoge mate bij aan de visuele pracht van zijn bewind.
Geregeerd: 1509-47