Heilige Familie
De Heilige Familie werd in het begin van de 16e eeuw een populair onderwerp in de kunst, zowel in de Italiaanse renaissanceschilderkunst als in de Hollandse en Vlaamse renaissanceschilderkunst. De populariteit van het onderwerp ging gepaard met een toenemende belangstelling voor en toewijding aan de heilige Jozef. In de latere Middeleeuwen was hij een soort komische figuur geworden, wiens leeftijd werd benadrukt, en die vaak slapend werd afgebeeld in kerststallen. In de 15e eeuw waren aan Jozef gewijde broederschappen onderdeel van een herlevende devotionele belangstelling, die nu tenminste wakker is, en vaak wordt afgebeeld terwijl hij een actieve rol speelt in het ouderschap.
Veel vroege Heilige Familie-composities zijn ofwel Kerststallen taferelen of de Rust op de Vlucht naar Egypte met de verwijdering van andere gebeurtenis-specifieke elementen, zoals de os en de ezel van de Geboorte, om zich te concentreren op de drie hoofdfiguren voor devotionele afbeeldingen, meestal bedoeld voor rijke huizen. Als alternatief zijn veel composities duidelijk afgeleid van een Madonna met Kind, waaraan een heilige Jozef is toegevoegd. Vaak werden de figuren van dichtbij afgebeeld en vulden ze een groot deel van de ruimte van de afbeelding.
Verwante varianten voegen Jezus’ iets oudere neef, de heilige Johannes de Doper, toe, en vaak ook zijn moeder, de heilige Elisabeth; maar Jozef ontbreekt vaak in deze composities, waardoor ze niet meer onder de gebruikelijke definitie van een Heilige Familie vallen. Men dacht dat de Heilige Familie bij Elizabeth verbleef na hun terugkeer uit Egypte, en deze afbeeldingen tonen de kinderen meestal ouder dan pasgeborenen. De uitgebreide familie van Jezus, reeds populair als onderwerp in de kunst, wordt de Heilige Familie genoemd; deze kan tot twintig figuren omvatten.
ItaliëEdit
De Parte Guelfa Heilige Familie door Luca Signorelli dateert van omstreeks 1490. Mantegna lijkt de zeer strak geconcentreerde groep te hebben uitgevonden in de late jaren 1490, en schilderde verschillende varianten met Johannes de Doper en zijn moeder, zoals een nu in Dresden. Sommige hiervan hebben staande of verticale zuigelingen, meestal peuters in plaats van pasgeborenen.
Tijdens de hoog-renaissance hadden veel Italiaanse schilderijen een horizontaal formaat. Het onderwerp was populair bij Antonio da Correggio (voorbeelden zijn te vinden in Pavia, Orléans, de Koninklijke Verzameling, Los Angeles en Mantua), en Domenico Beccafumi (voorbeelden in München, Galleria Palatina, Florence en ook de Uffizi aldaar). Michelangelo’s tempera-voorstelling (ca. 1506) hangt in de Uffizi in Florence, Italië. Een Heilige Familie van Giulio Romano bevindt zich in het Prado, en een andere in het Getty Center in Los Angeles, Californië.
Lorenzo Lotto schilderde het onderwerp ook verschillende keren, waarbij hij de neiging had engelen en heiligen uit latere perioden toe te voegen, om versies van een sacra conversazione te produceren. Voorbeelden zijn de Heilige Familie met de H. Catharina van Alexandrië, de Heilige Familie met de H. Hiëronymus en de H. Anna, alsmede een in het Louvre met de families van Jezus en Johannes de Doper.
Noord-EuropaEdit
Noord de Alpen zijn prenten uit de jaren 1490 van Albrecht Dürer waarschijnlijk aan de schilderingen voorafgegaan. Een vroeg noordelijk schilderij is dat van de Meester van het Sint-Bartholomeusaltaarstuk rond 1500, waar de compositie duidelijk vers is bedacht. Daarentegen is de Heilige Familie door de Nederlandse kunstenaar Joos van Cleve van ca. 1512 in het Metropolitan Museum of Art van New York, reduceert de Madonna van Lucca van Jan van Eyck in wezen tot een close-up met stillevendetails, en voegt de heilige Jozef toe over de schouder van de Maagd.
GalleryEdit
-
De Heilige Familie met de Libelle, Albrecht Dürer, 1495, gravure; Jozef slaapt.
-
Joos van Cleve, Metropolitan Museum of Art, ca. 1512, bewerking van een van Eyck-Madonna waaraan Jozef is toegevoegd.
-
De Heilige Familie van Franciscus I, door Rafaël (en assistenten), 1518
-
Heilige Familie met de Familie van Johannes de Doper, ca. 1536, Lorenzo Lotto, Louvre
-
El Greco, 1595, een van een aantal versies
-
Franse heilige kaart, 1890.
Leave a Reply