Headass is the last Slang Word I Will Add to My Vocabulary

Het is met een bitterzoet besef dat ik headass regelmatig ga gebruiken, terwijl ik begrijp dat het de laatste keer is dat ik zoiets doe. Het is een subtiele aanvaarding dat ik eind twintig word. Ik leg me neer bij het ouder worden, bij het niet meer in het middelpunt van de belangstelling staan, bij te weinig oogcrème, en bij katers. Ondanks het feit dat ik eindelijk de leeftijd heb bereikt waarop ik het me kan veroorloven cool te zijn, weet ik niet eens waar ik moet beginnen. Het maakt me ongemakkelijk.

Ik ben nu gedoemd om te denken dat ik bij de youf hoor door naar Desiigner en Fetty Wap te luisteren, terwijl de youf in feite al lang zijn overgestapt op mensen – liler en yunger mensen – die ik niet zou kunnen herkennen als ze mijn deur intrappen en domino beginnen te spelen met voorgeschreven pillen. Misschien kijk ik wel gewoon naar herhalingen van A Different World op Putlocker terwijl ik luister naar dezelfde muziek waar ik al sinds mijn tweede jaar in 2006 naar luister.

Maar ik wil niet dat wat oud is, weer nieuw wordt. Dat is niet wat ik bedoel. Ik wil geen Martin en Living Single remakes. Ik wil het gewoon krijgen, man. Ik wil de voldoening om het te krijgen. Ik wil me een deel van iets voelen. De wereld is aan het veranderen en ik hou er niet van.

Het snelle vooruitgaan van mijn tienerjaren en vroege twintigerjaren vertraagde natuurlijk. Ik ging naar undergrad in het zuiden tussen 2009 en 2013. Er waren zwarte kinderen van overal die me introduceerden tot Drill en Bounce en woorden van Noord-Californië tot Lagos, Nigeria. Nu leer ik één keer per jaar nieuwe zwarte muziek van NBPOC-hypebeasts op een van mijn banen.

Maar Headass? Ik dacht dat ik dit wel wist.

Headass is wel een grappig woord. Ik bedoel, het woord zelf was niet alleen grappig bij de eerste indruk; het was vertrouwd. Het komt uit de roostertraditie om een litanie te onderbreken met “kont” of “lookin’ kont.” Maar dit, ik bedoel, het is echt grappig omdat het alles in één pakket stopt. Maar, het stopt niet bij Headass. Het is een bijvoeglijk naamwoord en een zelfstandig naamwoord en prachtig. Er is Headassery of Headassedness. Het kan variëren van een direct schot op iemands flagrante domheid tot de banaliteit van je facebook vrienden die bijpassende outfits dragen met hun echtgenoot.

Shit, een blog schrijven over Headass die je in je gevoelens over je eigen waarschijnlijk zelf-geproduceerde quarter life crisis is Headass.

Leave a Reply