Harvey J. Alter, M.D.

Dr. Alter behaalde zijn artsendiploma aan de University of Rochester Medical School en volgde een opleiding interne geneeskunde in het Strong Memorial Hospital en in de University Hospitals of Seattle. In 1961 kwam hij bij de National Institutes of Health als klinisch medewerker. Vervolgens werkte hij enkele jaren aan de Georgetown University en keerde in 1969 terug naar het NIH om zich als senior onderzoeker aan te sluiten bij de afdeling transfusiegeneeskunde van het klinisch centrum, waar hij hoofd werd van de klinische studies en Associate Director of Research van de afdeling transfusiegeneeskunde van het NIH Clinical Center. In 2000 werd Alter onderscheiden met de prestigieuze Clinical Lasker Award. In 2002 werd hij als eerste wetenschapper van het Clinical Center verkozen tot lid van de National Academy of Sciences (NAS), en in datzelfde jaar werd hij verkozen tot lid van het Institute of Medicine. Slechts een klein aantal wetenschappers op nationaal niveau wordt verkozen tot deze beide wetenschappelijke genootschappen.

Dr. Alter heeft de Nobelprijs voor Fysiologie of Geneeskunde van 2020 gewonnen voor zijn bijdragen aan de ontdekking van het hepatitis C-virus. Dr. Alter is een Senior Scholar aan het NIH Clinical Center’s Department of Transfusion Medicine en deelt de prijs met Michael Houghton, Ph.D., University of Alberta, Canada, en Charles M. Rice, Ph.D., Rockefeller University, New York City.