Guy Madison
David O. SelznickEdit
In 1944 was Madison met verlof in Hollywood toen zijn jongensachtige uiterlijk en lichaamsbouw de aandacht trokken van Henry Willson, het hoofd van het talent bij David O. Selznick’s pas opgerichte Vanguard Pictures. Willson was alom bekend om zijn stal van knappe jonge acteurs met ongebruikelijke namen die hij hen had gegeven, en hij doopte Moseley onmiddellijk om tot Madison en castte hem in een bijrol als matroos in Selznick’s Since You Went Away (1944).
Hoewel hij slechts drie minuten op het scherm te zien was, ontving de studio duizenden brieven van fans die meer over hem wilden weten. Hij kreeg uitgebreide aandacht in de invloedrijke fanbladen van die tijd, waaronder Photoplay waar zijn agent Henry Willson ooit had gewerkt.
RKOEdit
Madison keerde terug naar militaire dienst. Toen hij vrijkwam, wees Selznick zijn contract toe aan RKO Pictures. RKO gaf hem een hoofdrol in Till the End of Time, een drama over veteranen die terugkeerden na de Tweede Wereldoorlog (1946). De film was een grote hit, ook al werd hij overschaduwd door The Best Years of Our Lives (1946), een andere film met een gelijkaardig thema. Madison’s acteerwerk werd echter bekritiseerd als houterig.
Madison’s tweede hoofdrol koppelde hem met Selznick-collega Shirley Temple in Honeymoon (1947), die een enorme flop werd. Zijn carrière begon eronder te lijden, deels vanwege zijn beperkte acteerkwaliteiten.
Madison werd geleend door William Castle voor Texas, Brooklyn & Heaven (1948). Hij was ook te zien in Massacre River (1949) en Drums in the Deep South (1951).
The Adventures of Wild Bill HickokEdit
Madison werd uiteindelijk gedropt door Selznick, samen met de meeste van Selznick’s contractspelers. In 1951 werd hij gecast als het titelpersonage in de televisieserie The Adventures of Wild Bill Hickok (1951-58), met in de hoofdrol Andy Devine als zijn vriend Pete “Jingles” Jones. De serie liep zeven jaar. Tijdens de looptijd van de serie, tussen 1952 en 1955, werden zestien speelfilms uitgebracht door Monogram Pictures, bestaande uit afleveringen die waren samengevoegd tot een doorlopend verhaal.
Tijdens de looptijd van de serie bleef Madison ook speelfilms maken: Red Snow (1952), een oorlogsfilm voor Columbia; The Charge at Feather River (1953), een western voor Fox in 3-D en een grote hit; The Command (1954), een populaire western voor Warners; 5 Against the House (1955), voor Columbia; The Last Frontier (1955), met Victor Mature; On the Threshold of Space (1955), een sciencefictionfilm voor Fox; Hilda Crane (1956), een melodrama voor Fox; The Beast of Hollow Mountain (1957), opgenomen in Mexico; The Hard Man (1957), een western; en Bullwhip (1958), nog een western.
EuropaEdit
Madison ging naar Groot-Brittannië voor Jet Over the Atlantic (1959) en ging toen naar Europa, waar hij meer succes vond in zwaard-en-sandaal, spaghetti western en macaroni gevechtsfilms. Hij ging naar Italië voor Slave of Rome (1961), Sword of the Conqueror (1961), Women of Devil’s Island (1962), en The Executioner of Venice (1963).
Madison ging naar Duitsland voor Old Shatterhand (1964) en maakte vervolgens een spaghettiwestern, Desafío en Río Bravo (1964). Hij deed Kidnapped to Mystery Island (1964), Gentlemen of the Night (1964), The Adventurer of Tortuga (1964), Legacy of the Incas (1965), Renegade Riders (1967), en Son of Django (1967).
Hij maakte Bang Bang Kid (1967), The Devil’s Man (1967), Superargo and the Faceless Giants (1968), Long Days of Hate (1968), Hell in Normandy (1968), Battle of the Last Panzer (1969), en Reverend’s Colt (1970).
Leave a Reply