Grijze papegaai

Algemene informatie:

Grijze papegaaien zijn uitgebreid bestudeerd op het gebied van psychologie en dierlijk gedrag. Studies suggereren dat deze vogels het intelligentieniveau hebben van een 4 tot 6-jarig mensenkind. Van ten minste één grijze papegaai is bekend dat hij woorden gebruikt om kleuren en voorwerpen te identificeren en dat hij zelfs nieuwe woorden maakt voor voorwerpen die hij voorheen niet kende.

Fysieke kenmerken en eigenschappen:

Grijze papegaaien worden zo genoemd vanwege hun bijna geheel grijze lichamen. Ze hebben schitterende rode staarten die volgens wetenschappers helpen bij de camouflage voor roofdieren. Deze forse papegaai weegt ongeveer een pond en heeft een spanwijdte van 7 tot 8 inch. Net als andere leden van de Psittacine orde, hebben deze papegaaien zygodactyl voeten die hen in staat stellen zich gemakkelijk door boomtakken te bewegen om dichtbij fruit en bloemen te komen. Hun korte staart maakt het mogelijk zich door dichte bossen te bewegen.

Levenswijze en voortplanting:

Deze papegaaien kunnen in grote zwermen tot 10.000 individuen worden aangetroffen, hoewel het voeden voorkomt in zwermen die dichter bij 30 in aantal zijn. Monogaam broeden gebeurt meestal tijdens het droge seizoen. De vogels nestelen in boomholtes van dode of rottende bomen of gebruiken een boomholte die door een ander dier is gemaakt.

Bereik:

Grijze papegaaien komen voor in de bosgordel van Centraal- en West-Afrika.

Habitat:

Zij zijn te vinden in vochtig laaglandbos, maar ook op 2.200m en in stedelijke gebieden.

Dieet:

Hun wilde dieet bestaat uit zaden, noten, vruchten, sommige insecten en zelfs schors. In de dierentuin geniet Larry van een dieet van in de handel verkrijgbare vogelpellets, zaden, noten, fruit en groenten.

Behoud:

De handel in huisdieren heeft een grote invloed gehad op het aantal grijze papegaaien, vanwege hun ongelooflijke vermogen om geluiden in hun omgeving na te bootsen. Men vermoedt dat tussen eind jaren negentig en begin jaren 2000 ongeveer 100.000 vogels uit Kameroen zijn gevangen voor de handel in huisdieren in Afrika, Europa en het Midden-Oosten. Het verlies van habitats is ook een factor, aangezien de mogelijkheden om te nestelen afnemen door ontbossing.