Gov’t Mule
jaren negentigEdit
Toen The Allman Brothers Band in 1989 hervormde, deels als reactie op de populariteit van hun Dreams box set, werd Warren Haynes toegevoegd als vaste leadgitarist en zanger, en Allen Woody werd aangetrokken als basgitarist. De twee deelden een voorliefde voor power trio’s uit de jaren 1960, zoals Cream, The Jimi Hendrix Experience, the James Gang en Mountain. Haynes, Woody, en drummer Matt Abts, die met Haynes in de band van Dickey Betts speelde, kwamen samen als Gov’t Mule tijdens de pauzes van de Allman Brothers. Ze brachten hun debuutalbum Gov’t Mule, geproduceerd door Michael Barbiero, uit in 1995. Live at Roseland Ballroom werd uitgebracht in 1996, bestaande uit hun 1995 New Year’s Eve set opening voor Blues Traveler.
Toen The Allman Brothers Band niet met nieuw materiaal kwam, vertrokken Haynes en Woody om zich full-time te concentreren op Gov’t Mule in 1997. Hun tweede studio werk, Dose, ook geproduceerd door Barbiero, werd uitgebracht in het begin van 1998. Ze werden vergezeld door leden van de Allman Brothers, de Black Crowes, Parliament/Funkadelic en The Derek Trucks Band voor hun 1998 New Year’s Eve concert, dat zowel in een twee- als vier-cd-versie werd uitgebracht als Live… With a Little Help from Our Friends. De optredens legden enkele invloeden van de bands bloot, waaronder Neil Young, Free, Traffic, Jimi Hendrix, Little Feat, Humble Pie en Black Sabbath.
2000-2003Edit
In februari 2000 bracht de band Life Before Insanity uit, tot lovende kritieken, en hoewel de band al eerdere successen had gekend, verwachtte men met dit album een groter commercieel succes. Helaas werd Allen Woody dood aangetroffen in New York City op 26 augustus van dat jaar. Op 21 september 2000 werd een benefietconcert georganiseerd onder de naam “One for Woody”, waarvan de opbrengst bestemd was voor Woody’s dochter, Savannah Woody, bestemd voor haar opleiding. The Allman Brothers, The Black Crowes, Phil Lesh and Friends, Jimmy Herring, Edwin McCain en nog een aantal van Woody’s vrienden traden ook op tijdens het concert. Haynes en Abts bleven beperkt toeren in de herfst van 2000 als voorprogramma van Ben Harper & The Innocent Criminals als een eerbetoon aan Woody. Hun daaropvolgende “Smile at Half Mast Tour” werd genoemd naar een gedicht dat Haynes schreef voor Woody’s begrafenis.
Tijdens het “One for Woody” optreden en vervolgens bij andere shows, begon Haynes weer op te treden met The Allman Brothers Band. Met het vertrek van Dickey Betts uit de Allmans, kwam Haynes begin 2001 fulltime terug bij de band en is zijn tijd blijven verdelen tussen de Allman Brothers, Gov’t Mule en voor een periode Phil Lesh and Friends en andere opnieuw gevormde Grateful Dead bands.
Het volgende jaar begonnen Barbiero, Haynes en Abts met het opnemen van een tribute album. met behulp van een aantal van Woody’s favoriete bassisten. Deze sessies resulteerden in twee CD’s The Deep End, Volume 1 (2001) en The Deep End, Volume 2 (2002). Van de opnamesessies is ook een documentaire gemaakt door Phish bassist Mike Gordon genaamd Rising Low. Basbijdragen aan de cd’s kwamen van Jack Bruce, voorheen van Cream, John Entwistle van The Who, Mike Watt van Minutemen, Les Claypool van Primus, Flea van de Red Hot Chili Peppers, Chris Squire van Yes en Stefan Lessard van Dave Matthews Band onder anderen.
Een draaideur van toetsenisten en bassisten werd gebruikt om tour-engagements te vervullen ter ondersteuning van de Deep End opnames. Toetsenisten waren o.a. Chuck Leavell, Rob Barraco, Page McConnell en Danny Louis. Bassisten waren o.a. Dave Schools van Widespread Panic, Oteil Burbridge die Woody’s vroegere plaats in The Allman Brothers al had ingenomen, Les Claypool van Primus, Victor Wooten van de Flecktones, George Porter, Jr. van The Meters, Jason Newsted (vroeger van Metallica), Greg Rzab vroeger van The Black Crowes en de Buddy Guy Band, en Andy Hess, ook vroeger van The Black Crowes. Louis en Hess werden uiteindelijk benoemd tot vaste leden van Gov’t Mule.
2004-2008Edit
De eerste cd met Louis en Hess, Deja Voodoo, werd uitgebracht in september 2004. Het album won de Jammy award voor Beste Album en was het laatste studioalbum met Michael Barbiero als producer en engineer. Aanvullend materiaal van die sessies werd in 2005 uitgebracht als Mo’ Voodoo. De tweede volledige release van de nieuwe line-up, High & Mighty, werd uitgebracht op 22 augustus 2006, en het werd in 2007 gevolgd door een dub / reggae album genaamd Mighty High – met versies van covers en originele nummers met speciale gastoptredens van Michael Franti, Toots Hibbert, en Willi Williams.
Gov’t Mule blijft uitgebreid toeren en is een vaste waarde geworden op vele muziekfestivals, waaronder Bonnaroo, Wakarusa, Mountain Jam, Vegoose, All Good, en hun jaarlijkse New Orleans Jazzfest nachtshow (waar ze de laatste show van de Deepest End tours hebben gefilmd en opgenomen, met 17 gastmuzikanten in een zes uur durende show).
Elk jaar sinds 1989, organiseert Warren Haynes de Annual Christmas Jam in zijn woonplaats Asheville, North Carolina. Het concert vindt meestal plaats in het eerste weekend van december in het Asheville Civic Center, als inzamelingsactie voor Habitat For Humanity. Veel artiesten die op de Christmas Jam spelen, treden ook afzonderlijk op in verschillende clubs in Asheville, meestal de dag voor de eigenlijke Jam. De Pre-Jam, zoals het wordt genoemd, omvat veel van dezelfde artiesten, in kleinere clubs. De 19e editie van de Jam vond plaats op 15 december 2007 met optredens van o.a. Kevn Kinney, Grace Potter and The Nocturnals, Shelly Colvin, Jason Isbell and the 400 Unit, Jackson Browne, G. Love, Bruce Hornsby en Peter Frampton. Gov’t Mule was de headliner.
Op 28 juni 2008, terwijl toetsenist Danny Louis door Cheap Trick was opgeroepen om Sgt. Pepper te herbezien in de Hollywood Bowl, trad Gov’t Mule voor het eerst sinds 2000 weer op als powertrio, dit keer met zijn vaste bassist Andy Hess. De band noemde hun set “Old School Mule” en speelde enkele van hun oudere nummers zoals “Wandering Child” en “Thorazine Shuffle.”
Op 15 september 2008 kondigde Haynes’ vrouw, Stefani Scamardo op haar Sirius radio show aan dat Andy Hess de band zou verlaten en dat er een nieuwe bassist zou zijn voor de herfst tour. Hess werd vervolgens vervangen door Jorgen Carlsson, die al zes maanden met de band aan het repeteren was.
2009Edit
Op 17 augustus 2009 werd op de officiële website van de band aangekondigd dat het achtste studioalbum van Gov’t Mule, getiteld By a Thread, op 27 oktober 2009 zou worden uitgebracht.
Op dezelfde datum werd het eerste nummer van het nieuwe album, “Broke Down on the Brazos” (met Billy Gibbons van ZZ Top), op de website beschikbaar gesteld om te beluisteren.
Op 31 oktober 2009 gaf Gov’t Mule een speciaal Halloween-concert in het Tower Theater in Philadelphia. Van de Gov’t Mule website: “In navolging van 2007’s Holy Haunted House en vorig jaar’s Pink Floyd spectacular, heeft de band, wederom, iets heel speciaals gepland voor deze gelegenheid.” Deze derde in hun reeks van Halloween shows bevatte een eerste set van meer dan twee uur, volledig samengesteld uit Rolling Stones covers. Eerdere uitverkochte shows hadden covers van Led Zeppelin’s Houses of the Holy en een assortiment van Pink Floyd composities.
2010-2014Edit
Gov’t Mule speelde op de “Island Exodus” in Negril, Jamaica in januari 2010, in het all-inclusive resort The Grand Lido Negril. De eerste Island Exodus bestond uit drie Gov’t Mule shows en een Warren Haynes solo show. Op dit evenement waren ook Grace Potter & The Nocturnals, Ron Holloway, en DJ Logic.
Gov’t Mule speelde ook op het Hangout Music festival op zaterdag 15 mei 2010 en op het Azkena Rock Festival in Vitoria-Gasteiz, Spanje, op 24 juni 2010. De band verzorgde ook het voorprogramma van de Dave Matthews Band op vrijdag 30 juli 2010 in het Cruzan Amphitheatre, in West Palm Beach, Florida.
In oktober 2010 vierde Gov’t Mule Halloween in het Fox Theater in Oakland, Californië. Warren Haynes en gezelschap gebruikten hun eerste set om The Who’s album Who’s Next in zijn geheel te coveren.
Behoudens de regelmatige festivaloptredens, was de band meestal op hiatus tijdens het vroege deel van het decennium terwijl bandleden andere projecten nastreefden, met name Haynes en zijn Warren Haynes Band. In de zomer van 2013 gaf de band details over hun komende album Shout!, hun eerste studioalbum in vier jaar en hun eerste release op Blue Note Records, die werd uitgebracht op 24 september van dat jaar. In wat Haynes beweert dat een primeur is, bevatte het album een bonusdisc bestaande uit covers van de nummers van het album door artiesten waaronder Elvis Costello, Dr. John, Grace Potter en Steve Winwood.
Op 31 december 2013 trad Gov’t Mule op met Robby Krieger, de gitarist van The Doors, in het Beacon Theatre in New York City.
Het jaar daarop traden ze opnieuw op in het Beacon Theatre met Myles Kennedy van Alter Bridge. Ze brachten 18 klassieke AC/DC nummers ten gehore in een tweede set met Kennedy op zang voor de New Year’s Eve “Back at the Beacon” show.
2017Edit
Op 9 juni 2017 bracht Gov’t Mule hun tiende studioalbum Revolution Come… Revolution Go uit op Fantasy Records. Na de Rolling Stone-première van “Stone Cold Rage”, ging “Sarah, Surrender” exclusief bij KBCO in première, en het album lanceerde voor voorbestellingen op 12 april. Als hij het over “Stone Cold Rage” heeft, wijst Haynes erop dat het nummer “de verdeeldheid vertegenwoordigt die op dit moment in ons land gaande is.” Hij legt uit dat “ook al werd het geschreven voor de verkiezingen, het werd geschreven wetende dat welke kant de resultaten ook opgingen, we bijna vijftig procent van de natie erg boos zouden hebben. Muzikaal gezien is het een agressief up-tempo rocknummer dat de woede van de tekst weerspiegelt, maar met een gevoel voor sarcasme en humor.”
Op de hielen gezeten door de release van hun nieuwe plaat, Revolution Come… Revolution Go, Gov’t Mule begonnen met hun uitgebreide tour, waaronder haltes in New Orleans Jazz & Heritage Festival met Soulive, New York en Philadelphia met Chris Robinson Brotherhood, een terugkeer naar Europa, 14 data met Galactic langs de oostkust / mid-west, een nacht in Red Rocks, festival sets op The Peach Music Festival, Lockn’ Festival, Summer Camp Music Festival en Del Fest, en vier shows met Blackberry Smoke. Verschenen als festival-closing headliner voor het King Biscuit Blues Festival, werd de band in een 40 minuten durende toegift vergezeld door blueslegendes Larry McCray en Bob Margolin. In 2019 bracht de Mule een avondvullende concertfilm en bijbehorende opname uit, Bring on the Music, die werd opgenomen in Port Chester, NY’s Capitol Theatre.
Leave a Reply