Gonadale dysgenese

46,XX Gonadale DysgeneseEdit

46,XX gonadale dysgenese is kenmerkend voor vrouwelijke hypogonadisme met een karyotype van 46,XX.Streak eierstokken aanwezig zijn met niet-functionele weefsels niet in staat om de vereiste geslachtssteroïde oestrogeen producerenLage niveaus van oestrogeen van invloed op de HPG-as met geen feedback naar de voorste hypofyse om de secretie van FSH en LH te remmen.FSH en LH worden op abnormaal hoge niveaus afgescheiden. Onjuiste niveaus van deze hormonen leiden ertoe dat de puberteit niet op gang komt, dat er geen menarche plaatsvindt en dat er geen secundaire geslachtskenmerken worden ontwikkeld.Indien voldoende functioneel ovariumweefsel aanwezig is, kunnen beperkte menstruatiecycli optreden.

De pathogenese van 46,XX gonadale dysgenese is onduidelijk, omdat het zich uit een verscheidenheid van ontregelingen kan manifesteren.Onderbreking tijdens de ontwikkeling van de eierstokken in de embryogenese kan 46,XX gonadale dysgenese veroorzaken met gevallen van afwijkingen in de FSH-receptor en mutaties in het steroidogene acute regulerende eiwit (StAR-eiwit) dat de productie van steroïdhormonen regelt.

46,XY Gonadal DysgenesisEdit

46,XY gonadale dysgenese is kenmerkend voor mannelijk hypogonadisme met karyotype 46,XY.

In de embryogenese wordt de ontwikkeling van de mannelijke gonaden gecontroleerd door de testisbepalende factor die zich op de geslachtsbepalende regio van het Y-chromosoom (SRY) bevindt.De mannelijke gonade is afhankelijk van SRY en de signaalwegen die worden geïnitieerd naar verschillende andere genen om de testisontwikkeling te vergemakkelijken.

De etiologie van 46,XY gonadale dysgenese kan worden veroorzaakt door mutaties in de genen die betrokken zijn bij de ontwikkeling van de testis, zoals SRY, SOX9, WT1, SF1, en DHH.Als een enkele of een combinatie van deze genen gemuteerd of verwijderd zijn, wordt de stroomafwaartse signalering verstoord, wat leidt tot misvorming van de mannelijke uitwendige genitaliën.

SRY werkt op het gen SOX9 dat de vorming van Sertoli cellen en de differentiatie van de testis aanstuurt. Een afwezigheid in SRY zorgt ervoor dat SOX9 niet op het juiste moment of in de juiste concentratie tot expressie komt, wat leidt tot een tekort aan testosteron en anti-Müllerian hormoon productie.Ontoereikende niveaus van testosteron en Anti-Müllerian hormoon verstoren de ontwikkeling van Wolffian ducts en interne genitaliën die de sleutel zijn tot de ontwikkeling van het mannelijk voortplantingskanaal.Het gebrek aan de mannelijke geassocieerde steroïdhormonen drijft Müllerian duct ontwikkeling en bevordert de ontwikkeling van vrouwelijke genitaliën.

Gonadale strepen vervangen de weefsels van de testikels, lijken op ovariële stroma afwezig van follikels.46,XY gonadale dysgenese kan onvermoed blijven totdat vertraagde puberteitsontwikkeling wordt waargenomen.

In ongeveer 15% van de gevallen van 46,XY gonadale dysgenese zijn de novo mutaties in het SRY-gen aanwezig, met een onbekende oorzaak voor het resterende deel van de 46,XY gonadale dysgenese patiënten.

Gemengde Gonadale DysgeneseEdit

Gemengde gonadale dysgenese, ook bekend als X0/XY mozaïcisme of partiële gonadale dysgeneseis een geslachtsontwikkelingsstoornis geassocieerd met geslachtschromosoom aneuploïdie en mozaïcisme van het Y-chromosoom.Gemengde gonadale dysgenese is de aanwezigheid van twee of meer kiemlijncellen.

De mate van ontwikkeling van het mannelijke voortplantingskanaal wordt bepaald door de verhouding kiemlijncellen die het XY-genotype tot expressie brengen.

Manifestaties van gemengde gonadale dysgenese zijn zeer variabel met asymmetrie in de gonadale ontwikkeling van testis en streak gonad, verklaard door het percentage cellen die het XY-genotype tot expressie brengen.De dysgene testis kan voldoende functioneel weefsel hebben om voldoende testosteron te produceren om masculinisatie te veroorzaken.

Gemengde gonadale dysgenese wordt op moleculair niveau slecht begrepen.Het verlies van het Y-chromosoom kan optreden door deleties, translocaties of falen van de migratie van gepaarde chromosomen tijdens de celdeling.Het chromosomale verlies resulteert in gedeeltelijke expressie van het SRY-gen, wat aanleiding geeft tot abnormale ontwikkeling van het voortplantingskanaal en veranderde hormoonspiegels.

Turner-syndroomEdit

Turner-syndroom, ook bekend als 45,X of 45,X0, is een chromosomale afwijking die wordt gekenmerkt door een gedeeltelijk of volledig ontbrekend tweede X-chromosoom, waardoor het chromosomale aantal 45 bedraagt, in plaats van het juiste aantal van 46 chromosomen.

Dysregulatie in de meiose-signalering naar kiemcellen tijdens de embryogenese kan leiden tot nondisjunctie en monosomie X door mislukte scheiding van chromosomen in de ouderlijke gameet of tijdens vroege embryonale delingen.

De etiologie van het Turner-syndroomfenotype kan het gevolg zijn van haploinsufficiëntie, waarbij een deel van cruciale genen tijdens de embryogenese inactief wordt gemaakt.Klinische verschijnselen zijn onder meer primaire amenorroe, hypergonadotroop hypogonadisme, streepvormige geslachtsklieren, onvruchtbaarheid en het uitblijven van de ontwikkeling van secundaire geslachtskenmerken. De diagnose van het Turner-syndroom wordt pas gesteld bij een vertraagd begin van de puberteit, waarbij de müllerian structuren in een infantiel stadium worden aangetroffen.Fysieke fenotypische kenmerken zijn onder andere een korte gestalte, dysmorfie en lymfoedeem bij de geboorte.Comorbiditeiten zijn onder andere hartafwijkingen, gezichts- en gehoorproblemen, diabetes en een lage productie van schildklierhormoon.

Endocriene verstoringenEdit

Endocriene verstoorders verstoren het endocriene systeem en hormonen.Hormonen zijn van cruciaal belang om de juiste gebeurtenissen in de embryogenese te laten plaatsvinden.De foetale ontwikkeling is afhankelijk van de juiste timing van de levering van hormonen voor cellulaire differentiatie en rijping.Verstoringen kunnen seksuele ontwikkelingsstoornissen veroorzaken die leiden tot gonadale dysgenese.