Gohonzon
De moji-mandala gohonzon of “Mandala gohonzon” (曼荼羅御本尊) is het primaire object van devotie in de Nichiren-scholen. Het is het exclusieve object van verering in de scholen die de afstamming van Nikkō Shōnin volgen, zoals Kenshōkai, Nichiren Shōshū, Shōshinkai, en Soka Gakkai.
DescriptionEdit
Nichiren zelf hechtte het grootste belang aan zijn inscriptie van de Gohonzon en beweerde dat dit een scharniermoment in zijn leven was. Hij verklaarde dat door sumi inkt te gebruiken om het te schrijven hij handelde als een “leeuwenkoning.” Nichiren’s kalligrafie verschoof in de loop der jaren dat hij Gohonzon schreef. Details over de samenstelling van de Gohonzon zijn duidelijk uit de ongeveer 120-125 eigenhandig gegraveerde Gohonzon, daterend van 1271 tot 1282, die bewaard zijn gebleven:364 Bijvoorbeeld, een Gohonzon die hij in juli 1273 schreef was gegraveerd op een stuk zijde van 2,5 bij 5,5 m. Kopieën van de originele Gohonzon zijn door anderen gemaakt en kunnen in verschillende afmetingen gevonden worden. Een “Joju Gohonzon” is gegraveerd voor een specifieke persoon of organisatie, een “Okatagi Gohonzon” is algemeen en vervaardigd door middel van een houtblokprocédé. Nichiren en zijn opvolgers hebben ook kleinere “Omamori” Gohonzon gegraveerd die op de persoon worden gedragen. Nichiren Shōshū’s Dai Gohonzon is getranscribeerd op kamferhout.
De Gohonzon zou kunnen worden beschreven aan de hand van zijn betekenis en de letterlijke betekenis van zijn kalligrafie.
BetekenisEdit
Yampolsky beschrijft Nichirens Gohonzon als een mandala, een geconcretiseerd object dat Nichiren heeft gegraveerd om over te brengen wat hij beschouwde als de essentie van de Lotus Sutra. Het wordt ook beschreven als een afbeelding van de Ceremonie in de Lucht in het 11e Hoofdstuk van de Lotus Soetra, “De Ontstaan van de Schat Toren”. Het is de eerste van de “drie grote geheime wetten” van het Nichiren boeddhisme, de andere zijn Nam Myōhō Renge Kyō en het platform van inwijding of plaats van aanbidding. Ellwood en Pilgrim beschrijven het als een “mandala van de kosmos zoals innerlijk waargenomen door Nichiren.” Anesaki beschrijft het als “een fysieke belichaming van de waarheid van het kosmische bestaan zoals gerealiseerd in de allesomvattende opvatting van ‘wederzijdse deelname, en verlicht door de allesverlichtende kracht van de Waarheid’.” Volgens Stone “kon men, door geloof te hebben in de daimoku en deze te reciteren voor dit object van verering, in feite de mandala binnengaan en deelnemen aan de verlichte werkelijkheid die het afbeeldt.”
De Gohonzon is ook in meer alledaagse termen beschreven. Nichiren zelf verwees ernaar als “de banier van propagatie” en “een cluster van zegeningen.” Jōsei Toda noemde de Gohonzon eenvoudigweg “een geluk producerende machine”, een middel om in harmonie te komen met de “universele levenskracht”. Daisaku Ikeda verwijst ernaar als een spiegel die iemands innerlijke leven weerspiegelt.
Letterlijke betekenis van de kalligrafieEdit
Zonder uitzondering wonen al deze Boeddha’s, bodhisattva’s, grote wijzen, en in het algemeen alle verschillende wezens van de twee werelden en de acht groepen die voorkomen in het hoofdstuk “Inleiding” van de Lotus Sutra in dit Gohonzon. Verlicht door het licht van de vijf karakters van de Mystieke Wet, tonen zij de waardige eigenschappen die zij van nature bezitten. Dit is het object van devotie.
– Nichiren, Het ware aspect van het Gohonzon
Het Gohonzon is geschreven in traditionele kanji-tekens met de toevoeging van twee Siddhaṃ schriften. Hoewel exclusief voor de andere boeddhistische sekten van zijn tijdgenoten, was Nichiren zeer inclusief met de Vedische en Chinese tradities, hij beschouwde deze als voorlopers van zijn eigen leer en personages uit deze tradities zijn aanwezig op de Gohonzon.
Het meest prominent op alle Gohonzon is de zin Namu Myōhō Renge Kyō-de primaire mantra in het Nichiren boeddhisme- in het midden geschreven in vette kalligrafie. Dit wordt de daimoku (題目) of shudai (主題, “titel”) genoemd. Vlak daaronder, ook vetgedrukt, schrijft Nichiren zijn naam gevolgd door zijn zegel. Dit betekent Nichiren’s overtuiging dat zijn leven de essentie van de Lotus Soetra had gemanifesteerd.
Op de bovenste rij staan de namen van Gautama Boeddha en Prabhutaratna en de vier leiders van de Bodhisattva’s van de Aarde. De namen van godheden die verondersteld worden het Boeddha-land te beschermen, de Vier Hemelse Koningen (Bishamonten, Jikokuten, Kōmokuten, en Zōjōten) genoemd, nemen verder de vier hoeken in beslag, en Sanskriet karakters die Aizen Myō-ō en Fudō Myō-ō uitbeelden bevinden zich langs de linker- en rechterbuitenrand. Binnen dit kader zijn de namen van diverse boeddha’s, bodhisattva’s, historische en mythologische figuren in het boeddhisme, personages die de tien rijken vertegenwoordigen, en godheden uit de Vedische, Chinese en Japanse tradities hiërarchisch gerangschikt. Elk van deze namen vertegenwoordigt een aspect van de verlichting van de Boeddha of een belangrijk boeddhistisch concept.
Kaart van Nichikan GohonzonEdit
De Nichikan-geïncrypteerde Gohonzon bestaat uit 34 blokken van kalligrafie. Het originele exemplaar werd in 1720 gegraveerd door Nichikan (1665-1726), de zesentwintigste hoofdabt van Taiseki-ji. In 1993 begon de Soka Gakkai replica’s van de Gohonzon toe te kennen op basis van deze mandala. Veel leden kozen ervoor hun oude Gohonzon te vervangen door deze transcriptie.
CenterEdit
De vetgedrukte kalligrafie van de centrale kern van de Gohonzon is vergeleken met de stupa in de Ceremonie in de Lucht. Het is verdeeld in drie secties: (1) Namu Myōhō Renge Kyō, (2) de naam van Nichiren, en (3) zijn zegel (Zai gohan).
FrameEdit
De kern is aan vier zijden omlijst. Op de bovenste rij staan de twee boeddha’s die zitten in de schattentoren die tevoorschijn komt in het 11e hoofdstuk “Het ontstaan van de schattentoren” van de Lotus Sutra:(4) Gautam Boeddha en (5) Prabhutaratna of “Vele Schatten” Boeddha.
Flankerend aan hen zijn de vier leiders van de Bodhisattva’s van de Aarde aan wie Gautama, in het 22e “Toevertrouwing” hoofdstuk, de bescherming en verspreiding van de Lotus Sutra toevertrouwt in de Laatste Dag van de Wet. Het zijn: (6) Jogyo Bosatsu, Bodhisattva Superieure Praktijken (Skt. Visistacaritra); (7) Muhengyo Bosatsu, Bodhisattva Grenzeloze Praktijken (Skt. Anantacharitra); (8) Anryugyo Bosatsu, Bodhisattva Stevig Gevestigde Praktijken (Skt. Supratisthitacaritra) en (9) Jyogyo Bosatsu, Bodhisattva Zuivere Beoefeningen (Skt. Visuddhacaritra).
De hoeken bewaken de Vier Hemelse Koningen (tegen de klok in): (10) Dai Bishamon-tenno, Grote Hemelse Koning Vaiśravaṇa; (11) Dai Zojo-tenno, Grote Hemelse Koning Toename en Groei (Skt. Virūḍhaka); (12) Dai Komoku-tenno, Grote Hemelse Koning Wijd-Oogig (Skt. Virūpākṣa); (13) Dai Jikoku-tenno, Grote Hemelse Koning Beschermer van de Natie (Skt. Dhṛtarāṣṭra).
In het midden van beide zijden, geschreven in Siddhaṃ schrift, staan de twee Koningen van Kennis: (14) Aizen-myo’o, Wijsheidskoning Begeerte-Vol (Skt. Rāgarāja) en (15) Fudo-myo’o, Wijsheidskoning Onwrikbaar (Skt. Acala).
Op de onderkant van het frame staan twee Japanse godheden: (16) Hachiman Dai Bosatsu, Grote Bodhisattva Hachiman en (17) Tensho-daijin, Zonnegodin (Amaterasu).
InscriptiesEdit
Er is één inscriptie van Nichiren: (18) Butsumetsugo ni-sen hi-hyaku san-ju yo nen no aida ichienbudai no uchi misou no daimandara nari, “Nooit in 2230 jaar sinds het heengaan van de Boeddha is deze grote mandala in de wereld verschenen.” Er is een inscriptie van Nichikan: (19) Kyojo go-nen roku-gatsu jusan-nichi, “De 13e dag van de zesde maand in het vijfde jaar van Kyoho , cyclisch teken kanoe-ne.” Er zijn ook twee inscripties uit Miao-lo’s commentaar De annotaties bij “De woorden en zinnen van de Lotus Soetra”: (20) U kuyo sha Fuku ka jugo, “Zij die offers brengen zullen geluk verkrijgen dat de tien eervolle titels overtreft” en (21) Nyaku noran sha zu ha shichibun, “Zij die kwellen en problemen veroorzaken zullen hun hoofd in zeven stukken laten splijten.”
Historische figurenEdit
Er zijn twee historische figuren die Lotus Sutra-exclusiviteit bevorderden in respectievelijk China en Japan: (22) Tendai Daishi, Grote Leraar T’ien-t’ai en (23) Dengyo Daishi, Grote Leraar Dengyo.
Mythologische personagesEdit
In de Nichikan Gohonzon is er een reeks goden en personages afkomstig uit de Vedische, Chinese en Japanse tradities. Onder hen zijn goden die in het 26e “Dharani” Hoofdstuk van de Lotus Sutra hebben gezworen om hen te beschermen die de Lotus Sutra handhaven en onderwijzen. Hiertoe behoren de eerder genoemde (10) Grote Hemelse Koning Vaishravana en (13) Grote Hemelse Koning Upholder of the Nation. Flankerend aan de kernfiguren in de derde rij staan (24) Jurasetsunyo, Tien Demonen Dochters (Skt. Rakshasi) en (25) Kishimojin, Moeder van de Demonen Kinderen (Skt. Hariti). Er zijn vertegenwoordigers van de Twaalf Richtinggodheden, oorspronkelijk hindoeïstisch van oorsprong, maar opgenomen in het boeddhisme als beschermers van het boeddhistische rijk: (26) Taishaku-tenno Hemelse Koning Shakra (ook bekend als Hemelse Koning Indra) en (27) Dai Bontenno Grote Hemelse Koning Brahma flankeren de kern in de tweede rij van tekens. Zij worden omringd door drie hemelse goden die deelnamen aan het eerste hoofdstuk “Deugdzame Praktijken” van de Lotus Soetra: (28) Dai Nittenno Grote Hemelse Koning Zon, de god van de zon; (29) Dai Gattenno, Grote Hemelse Koning Maan, of de god van de maan; (30) Dai Myojo-tenno Grote Hemelse Koning Sterren, de god van de sterren (de “morgenster,” nu astronomisch geïdentificeerd als Venus). (31) Dai Rokuten no Mao, Duivelskoning van de Zesde Hemel en (32) Hachi Dairyuo, de Acht Grote Drakenkoningen zijn ook aanwezig.
NichikanEdit
Het onderste kader wordt gecompleteerd door het zegel van Nichikan, de transcribent van dit Gohonzon: (33) Kore o shosha shi tatematsuru, “Ik heb dit respectvol overgeschreven” en (34) Nichikan’s persoonlijke zegel.
GeschiedenisEdit
Onderzoek heeft gedocumenteerd dat Nichiren 740 Gohonzon heeft gegraveerd. Hij begon met het schrijven van Gohonzon onmiddellijk voor en tijdens zijn ballingschap op Sado tussen eind 1271 en begin 1274. Dit volgt op de poging tot en mislukte executie van hem op het strand van Tatsunokuchi in 1271. In verschillende brieven verwees hij naar deze gebeurtenis als zijn “afwerpen van het vergankelijke en openbaren van het ware” (Jpn hosshaku-kempon), waarbij hij beweerde zijn vergankelijke status te hebben afgelegd en zijn wezenlijke identiteit als de Boeddha van de Laatste Dag van de Wet te hebben geopenbaard. Volgens Ikeda was het Nichirens bedoeling met het manifesteren van de Gohonzon om mensen in staat te stellen zich rechtstreeks met de Wet te verbinden zodat ook zij het vergankelijke konden afleggen en hun wezenlijke verlichte zelf konden onthullen.:103
De eerste overgebleven Gohonzon werd door Nichiren gegraveerd op 9 oktober 1271 voor zijn transport naar het eiland Sado. Stone beschrijft het als embryonaal van vorm. Op 8 juli 1273 schreef Nichiren een Gohonzon in zijn volledige vorm met de inscriptie “Nichiren schrijft dit voor de eerste keer.”
Tijdens zijn ballingschap op het eiland Sado (1271-1274) schreef Nichiren twee verhandelingen waarin hij de betekenis van het object van devotie uitlegde vanuit het theoretische perspectief van de persoon (Het openen van de ogen) en de wet (Het object van devotie voor het observeren van de geest).:109:111 Nichiren schreef aanvullende brieven aan zijn volgelingen waarin hij Gohonzon aan hen schonk en hun betekenis verder uitlegde: “Brief aan Misawa,” “Antwoord aan Kyo’o,” “Het werkelijke aspect van de Gohonzon,” en “Over de Toren van de Schat.”
ControversesEdit
Nichiren Shoshu beweert dat de Dai Gohonzon in zijn hoofdtempel superieur is aan alle andere Gohonzon. Deze bewering wordt door anderen betwist. In 1991 werd de Soka Gakkai door Nichiren Shoshu geëxcommuniceerd en verloor daarmee zijn bron van Gohonzon. In 1993 begon de Soka Gakkai nieuwe leden een kopie te geven van een Gohonzon gegraveerd door Nichikan Shonin, de 26ste hoofdabt van Taisekiji.
Er is ook een controverse over de functie en werkzaamheid van Gohonzon die nu op verschillende websites te koop zijn of kunnen worden gedownload.
Leave a Reply