Glibenclamide, tabletten 5 mg № 50

Glibenclamide (tabletten 0,005 g)

Tabulettae Glibenclamidi 0.005

Internationale generieke benaming

Glibenclamide.

Glibenclamide.

Farmacotherapeutische groep

Oral hypoglycemic agents. Sulfonylureumderivaten.

Samenstelling

1 tablet bevat 5 mg glibenclamide.

Pharmacologische werking

Pharmacodynamiek

Glibenclamide vertoont een hypoglykemische werking.

Stimuleert specifiek de insulaire betacellen, verhoogt de insulinesecretie door de pancreas. De werking interfereert overwegend niet met de insulinesynthetische functie van de pancreas. Het herstelt de fysiologische gevoeligheid van de beta-cellen tijdens glycemie. Het versterkt het effect van insuline (endogeen en exogeen), aangezien het het aantal insulinereceptoren verhoogt, de insuline-receptorinteractie verbetert en de transductie van het postreceptorsignaal herstelt. De stijging van de plasma-insulineconcentraties en de daling van de glucosespiegels vinden geleidelijk plaats, waardoor het risico van hypoglykemische aandoeningen afneemt. Verhoogt de gevoeligheid van insulinereceptoren voor insuline in perifere weefsels en veroorzaakt extrapancreatische effecten. Het verhoogt het gebruik van glucose in de lever en de spieren, stimuleert de vorming van glycogeen. Gunstige effecten uitwisselingsprocessen, daling niet-veresterde vetzuren plasmagehalte. Het vertoont antidiuretische werking, vermindert trombogene bloedeigenschappen.

De werking begint binnen 2 uur na toediening, bereikt een maximum binnen 7-8 uur en houdt 8-12 uur aan.

Farmacokinetiek

Snel en vrijwel volledig geabsorbeerd uit het maagdarmkanaal. Cmax na een eenmalige dosis wordt binnen 1-2 h bereikt. Plasma-eiwitbinding is 99%. Komt praktisch niet door de placenta. Eliminatiehalfwaardetijd is 4-11 uur. Wordt in de lever volledig omgezet in twee inactieve metabolieten (er worden ongeveer gelijke hoeveelheden gevormd), waarvan er een wordt uitgescheiden in de urine en de andere – in de gal.

Indicaties

Glibenclamide wordt gebruikt voor de behandeling van matige diabetes mellitus, voornamelijk bij patiënten ouder dan 40 jaar met overgewicht, bij wie een adequate stofwisselingscontrole niet kan worden bereikt met behulp van alleen een dieet; primaire of secundaire resistentie tegen andere sulfanilamiden, die hypoglykemische eigenschappen bezitten; bij patiënten, die tot 30 eenheden insuline per dag krijgen, om een betere normalisatie van het koolhydraatmetabolisme te bereiken, alsmede om de insulinedoses te verlagen.

Glibenclamide kan worden toegediend in combinatie met biguaniden of insuline.

Toediening en doseringsschema

Preparaat dient 1-3 maal daags oraal te worden toegediend 20-30 minuten voor voedselinname. De aanvangsdosis wordt afhankelijk van het individu gekozen. De dosis is afhankelijk van de leeftijd, de ernst van diabetes mellitus, de bloedglucoseconcentratie na het vasten en binnen 2 uur na de voedselinname. De aanvangsdosis voor oudere patiënten is 1 mg (1/5 tablet) per dag.

Een gemiddelde dagelijkse dosis varieert van 2,5 (1/2 tablet) tot 15 mg (3 tabletten). Doses van meer dan 15 mg per dag verhogen de intensiteit van het hypoglykemische effect niet. Bij afwezigheid van compensatie van diabetes mellitus binnen 4-6 weken moet de mogelijkheid van een gecombineerde therapie met biguaniden of insuline worden overwogen.

Bij wisseling van hypoglykemische middelen met vergelijkbare activiteit wordt glibenclamide volgens bovenstaand schema toegediend en moet het voorgaande middel onmiddellijk worden teruggetrokken. Bij het wisselen tussen biguaniden is de aanvangsdosis glibenclamide 2,5 mg (1/2 tablet) per dag, indien nodig kan de dagelijkse dosis om de 5-6 dagen worden verhoogd met 2,5 mg (1/2 tablet) tot het bereiken van compensatie.

Speciale indicaties

Het is noodzakelijk om niet later dan binnen 1 uur na de toediening van het preparaat voedsel te nuttigen. Tijdens de therapie moet het bloedglucosegehalte regelmatig worden gecontroleerd. Na lichamelijke en emotionele overbelasting, wijziging van het voedingspatroon of aanpassing van de dosering van het preparaat.

Tijdens de behandeling met glibenclamide wordt aanbevolen geen alcohol te gebruiken (disulfiram-achtige reactie en duidelijke hypoglykemie kunnen optreden) en langdurige blootstelling aan zonlicht te vermijden.

De klinische verschijnselen van hypoglykemie kunnen worden gemaskeerd wanneer het gelijktijdig wordt toegediend met bètablokkers, clonidine, reserpine, guanethidine.

Invloed op de rijvaardigheid en op het werken met mechanismen: tijdens de behandeling is voorzichtigheid geboden bij het autorijden en bij andere potentieel gevaarlijke activiteiten, die concentratie en snelle psychomotorische reacties vereisen.

Bijwerkingen

Nervosysteem en zintuiglijke organen: hoofdpijn, duizeligheid, smaakveranderingen.

Gastro-intestinale tractus: gestoorde leverfunctie, cholestase, dyspepsie.

Hemopoëtisch en hemostasisch systeem: zelden – trombocytopenie, hypoplastische of hemolytische anemie, leukopenie, eosinofilie, agranulocytose, pancytopenie.

Allergische reacties: huiduitslag, pruritus.

Anderen: hypoglykemie, proteïnurie, late huidporfyrie, pyrexie, artralgie, polyurie, toename lichaamsgewicht, fotosensibilisatie.

Contra-indicaties

Hypergevoeligheid (ook voor sulfanilamidepreparaten, thiazidediuretica), diabetische precomatose en comateuze toestand, ketoacidose, grote brandwonden, chirurgische ingrepen en trauma’s, ileus, maagparese, ernstige stoornis van de microcirculatie, uitgesproken stoornis van de lever- en/of nierfuncties, leukopenie, diabetes mellitus type 1, zwangerschap, borstvoeding, aandoeningen die gepaard gaan met een stoornis van de voedselopname, hypoglykemie (met inbegrip van infectieziekten).

Voorzorgsmaatregelen

De periodiciteit van toediening dient strikt te worden opgevolgd. Bij het bepalen van de dosering dient het suikerprofiel regelmatig te worden gecontroleerd. Tijdens de behandeling is dynamische controle van de glucosespiegels (geglyceerd hemoglobine) vereist – niet minder dan eenmaal per 3 maanden. Klinische verschijnselen van hypoglykemie kunnen worden gemaskeerd wanneer het gelijktijdig wordt toegediend met bètablokkers, clonidine, reserpine, guanethidine. Tijdens de behandeling wordt aanbevolen geen alcohol te gebruiken en langdurige blootstelling aan zonlicht te vermijden. Vette voedingsmiddelen dienen te worden beperkt.

Drugsinteracties

Het preparaat is een synergist van indirecte anticoagulantia.

Geneesverzurende middelen (ammoniumchloride, calciumchloride, ascorbinezuur in grote doses) versterken de werking van glibenclamide.

Systemische antimycotica (azolederivaten), fluorochinolonen, tetracycline, chlooramfenicol, H2-blokkers, bètablokkers, angiotensine-converterend enzymremmer, niet-steroïde ontstekingsremmers, monoamine-oxidaseremmers, clofibraat, bezafibraat, probenecid, paracetamol, ethionamide, anabole steroïden, pentoxifylline, allopurinol, cyclofosfamide, reserpine, sulfanilamiden, insuline potentiëren hypoglykemie.

Barbituraten, fenothiazines, diazoxide, glucocorticoïden en schildklierhormonen, oestrogenen, gestagenen, glucagon, adrenomimetische preparaten, lithiumzouten, nicotinezuurderivaten en saluretica verminderen de hypoglykemische werking. Rifampicine versnelt de inactivatie en vermindert de werkzaamheid van glibenclamide.

Overdosering

Symptomen:hypoglykemie (honger, diaphorese, plotselinge zwakte, hartkloppingen, tremor, angst, hoofdpijn, duizeligheid, slapeloosheid, prikkelbaarheid, depressie, hersenoedeem, spraak- en visusstoornissen, bewustzijnsstoornissen), hypoglykemisch coma.

Behandeling: indien de patiënt bij bewustzijn is – oraal toedienen van suiker, in bewusteloze toestand – injectie van 50% glucoseoplossing (50 ml intraveneus en oraal), continue intraveneuze infusie van 5-10% glucoseoplossing, intramusculaire injectie van 1-2 mg glucagon, 200 mg diazoxide oraal om de 4 uur of 30 mg intraveneus binnen 30 minuten, bewaking van de glycemie-spiegel. Bij hersenoedeem – manniet en dexamethason.

Presentatie

Tabletten 5 mg. 10, 20 tabletten in blisters, 50 tabletten in een potje.