Gips Block – G-BLOCK

Meetprincipe

Gips Blocks of G-Blocks zijn een evolutie in het ontwerp. Zij bieden een snelle respons en een echte gevoeligheid voor omstandigheden waarin het vochtgehalte relatief hoog blijft. Alle G-Blocks zijn bevochtigd en gecontroleerd op snelheid van reactie en capaciteit om algemene consistentie van blok tot blok te handhaven alvorens te verschepen. Het ontwerp van de elektrodenafstand zorgt voor een gevoelige reactie op veranderende vochtigheidsomstandigheden onder 2 bar van matrische zuiging met een algemeen werkingsgebied tot 10 bar van matrische zuiging. G-Blocks bieden aanzienlijke verbeteringen ten opzichte van concurrerende of oudere blokken.

Optimaliseer het waterverbruik

Er zijn verschillende methoden om het waterverbruik met G-Blocks te optimaliseren. De eerste, en gemakkelijkste, is de “Limieten Methode”. Deze eenvoudige, maar doeltreffende methode vereist dat u de grenzen bepaalt tot waar u water wilt laten stromen. De rijpheid van de planten, de bewortelingsdiepte, de bewortelingspatronen en het irrigatiesysteem zullen u helpen om deze grenzen te bepalen. Oudere en minder doeltreffende irrigatiemethoden, zoals overstroming of beregening met voorvoren, hebben een breder bereik van waterlimieten; ondiepe beworteling en precisie-applicatoren hebben een smaller limietbereik. De G-Blocks worden geplaatst op de minimum waterstand (minimum bijvulpunt) en op de maximum waterdiepte (maximum bijvulpunt) voor irrigatiecycli. Vaak wordt nog een G-Block geplaatst op een diepte voorbij het maximale bijvulpunt om ervoor te zorgen dat het irrigatiewater de ingestelde minimum-maximumgrenzen niet overschrijdt. De tweede methode is de “Matrix/Segmentele Methode” die gewoon een uitbreiding is van de “Limieten Methode”. Door extra G-Blocks tussen de minimum-maximumgrenzen te plaatsen, kunt u de vochtigheid van de ondergrond nauwkeuriger controleren als gevolg van wortelopname, verdamping en de waterafgiftekenmerken van verschillende grondsoorten. Deze extra informatie kan worden gebruikt om nauwkeuriger het precieze niveau te bepalen dat nodig is voor gedeeltelijke heraanvulling.

Handmatig lezen van G-blokken

G-blokken worden vaak handmatig gelezen met een handbediende lezer. De lezer is klein, licht van gewicht, werkt op batterijen en heeft een digitale uitlezing. Meestal worden een aantal G-blokken (3 of meer) op verschillende diepten in de grond begraven op verschillende plaatsen, afhankelijk van de grootte van de boerderij of het experiment. Elk G-blok heeft twee blanke draden die boven het bodemoppervlak uitsteken. Deze draden worden vastgeklemd op de handbediende uitleesapparaten, waarna met een druk op de leesknop onmiddellijk de actuele bodemspanning wordt weergegeven. De meting wordt met de hand genoteerd in een notitieboekje, de draden worden losgeklemd en vervolgens verplaatst naar het volgende G-blok.