Ginkgo biloba extract: mechanismen en klinische indicaties

Doelstelling: Ginkgo biloba kan een rol spelen bij de behandeling van stoornissen in het geheugen, cognitieve snelheid, activiteiten van het dagelijks leven (ADL), oedeem, ontsteking, en vrije-radicalen toxiciteit geassocieerd met traumatisch hersenletsel (TBI), Alzheimer dementie, beroerte, vasoocclusieve aandoeningen, en veroudering. Het doel van dit overzicht is om een synthese te geven van de werkingsmechanismen, klinische indicaties en veiligheid van Ginkgo biloba extract.

Gegevensbronnen: Empirische studies, reviews, hoofdstukken, en conferentieverslagen werden geïdentificeerd in de volgende databases: Medline, de Research Council for Complementary Medicine op basis van de British Library database, en Psychlnfo. Ginkgo biloba, EGb 761, Tanakan, Tebonin, Rokan, en LI 1370 waren de voornaamste indextermen.

Studieselectie en gegevensextractie: Gecontroleerde klinische studies met zowel positieve als negatieve bevindingen zijn opgenomen, naast dierstudies die werkingsmechanismen illustreren.

Gegevenssynthese: Ginkgo heeft activiteit laten zien op centraal en perifeer niveau, met invloed op elektrochemische, fysiologische, neurologische en vasculaire systemen bij dieren en mensen met weinig nadelige bijwerkingen of interacties tussen geneesmiddelen. Ginkgo is veelbelovend bij patiënten met dementie, normale veroudering, en cerebrovasculaire aandoeningen. Klinische indicaties omvatten geheugen, informatieverwerking, en ADL.

Conclusies: Ginkgo toont belofte in de behandeling van enkele van de neurologische sequelae geassocieerd met de ziekte van Alzheimer, TBI, beroerte, normale veroudering, oedeem, tinnitus, en maculadegeneratie. De werkingsmechanismen omvatten mogelijk antioxiderende, neurotransmitter/receptormodulerende en bloedplaatjesactiverende eigenschappen. Hoewel veilig, is voorzichtigheid geboden bij het aanbevelen van ginkgo aan patiënten die anticoagulantia innemen. Toekomstige studies moeten de dosiseffecten, de activiteit van de componenten, de mechanismen en de klinische toepassingen onderzoeken.

Leave a Reply