Geschiedenis van Onafhankelijkheidsdag

The Torch of Freedom

“De tweede dag van juli 1776 zal de meest gedenkwaardige Epocha zijn in de geschiedenis van Amerika. Ik ben geneigd te geloven dat het door opeenvolgende generaties zal worden gevierd als het grote verjaardagsfeest. Het zou herdacht moeten worden als de dag van de bevrijding door plechtige daden van toewijding aan de Almachtige God. Het moet worden gevierd met pracht en praal, met schouwspelen, spelen, sporten, geweren, klokken, vreugdevuren en verlichting van het ene eind van dit continent tot het andere, vanaf deze tijd voor altijd. U zult denken dat ik vervoerd ben met enthousiasme, maar dat ben ik niet. Ik ben me terdege bewust van de moeite, het bloed en de kostbaarheden die het ons zal kosten om deze verklaring te handhaven, en deze staten te steunen en te verdedigen. Toch kan ik door alle somberheid heen de stralen van verrukkelijk licht en glorie zien. Ik zie dat het doel alle middelen meer dan waard is. En dat het nageslacht de transactie van die dag zal beproeven, ook al zouden we er spijt van krijgen, wat we in God’s ogen niet zullen doen.”

– John Adams 3 juli 1776

Dit citaat is een uittreksel uit de brief van John Adams aan zijn vrouw Abigail op 3 juli 1776. De emoties van deze scherpzinnige founding father spreken over de gedenkwaardige gebeurtenis. Adams geloofde dat 2 juli 1776 de datum zou zijn om onze Onafhankelijkheidsverklaring voor altijd te markeren en te vieren. Hoewel de officiële datum later valt, hebben de Amerikanen de geboortedatum van hun land gevierd en sindsdien het advies van Adams opgevolgd. Adams was getuige van, en maakte deel uit van, de Amerikaanse droom van vrijheid. Hij was een voorbeeld van hoe de nieuwe natie na de oorlog verder zou gaan door onze eerste vice-president te worden, en onze tweede president. Adams’ welsprekende woorden legden de historische betekenis van de Amerikaanse onafhankelijkheid bloot, en de consequentie van een mislukking als die niet werd bereikt.

Hoewel het Tweede Continentale Congres op 2 juli 1776 zijn vrijheidsbesluit nam, tekende niemand de Onafhankelijkheidsverklaring. Wel ondertekende het Congres op 2 juli de Lee Resolution, genoemd naar de Virginiaan Richard Henry Lee. Deze resolutie bevatte drie onderdelen: afscheiding van de Britse Kroon, een oproep om buitenlandse bondgenootschappen aan te gaan, en een plan voor een confederatie. Twee dagen later, op 4 juli 1776, keurde het Congres de Onafhankelijkheidsverklaring formeel goed en werd in Independence Hall met de Liberty Bell het alarm voor de vrijheid geluid. De Amerikanen verheugden zich toen het nieuws zich verspreidde over de pas onafhankelijk verklaarde staten. Hoewel de onafhankelijkheid was uitgeroepen, hadden de afgevaardigden van het Continentaal Congres hun handtekening nog niet onder het document gezet. Op 2 augustus 1776, toen de meeste afgevaardigden de Onafhankelijkheidsverklaring ondertekenden, werd het officieel.

Helaas kregen de Amerikanen tegelijkertijd goed en slecht nieuws te horen. Britse troepen landden in New York terwijl de Liberty Bell luidde in Philadelphia. Op dat moment waren de Amerikaanse en Britse strijdkrachten al vijftien maanden in een gewapend conflict verwikkeld. Op 9 juli 1776 liet generaal George Washington, terwijl hij zijn troepen in New York City concentreerde, de Onafhankelijkheidsverklaring voorlezen aan zijn mannen. Hij hoopte dat zij een nieuwe betekenis zouden vinden in de oorlog voor onafhankelijkheid.

In 1777 bezetten de Britten de hoofdstad Philadelphia terwijl Washington en zijn manschappen zich door een strenge winter worstelden in Valley Forge, Pennsylvania. Bijna tweeduizend van de twaalfduizend mannen van Washington stierven tijdens dat winterkampement. Het Continentale Leger was door deze ervaring gehard en werd nog vastberadener in de campagne om de Britten te verslaan. De komende vier jaar zouden de Amerikanen strijd na strijd leveren tegen het machtigste leger ter wereld.

Dankzij het militaire leiderschap van Washington, en de gecombineerde inspanningen van de Franse marine en Washingtons goede vriend en bondgenoot generaal Marquis de Lafayette, gaven de Britten zich over na het beleg van Yorktown op 19 oktober 1781. De strijd voor onafhankelijkheid was voorbij. Het Verdrag van Parijs, ondertekend tussen de Verenigde Staten en Groot-Brittannië op 3 september 1783, maakte het officieel. De Verenigde Staten waren een soevereine en onafhankelijke natie geworden na zes jaar van moed en opoffering.

De strijd om de fakkel van de vrijheid brandende te houden is tot op de dag van vandaag te zien als men door de National Mall en Memorial Parks loopt. Sinds de Revolutionaire Oorlog heeft de Verenigde Staten vele oorlogen gevoerd om de vrijheid te verdedigen; alle oorlogen hebben een verschrikkelijke prijs gekost. De vrijheid weerklinkt vandaag even luid als in de Independence Hall in Philadelphia op 4 juli 1776, dankzij onze vastberadenheid als natie en volk. In dit park ligt de herinnering aan het verleden van onze natie en we vieren wat de Amerikanen sinds de dagen van onze stichters hebben bereikt. Hier eren wij het offer van hen die verloren gingen ter verdediging van de vrijheid.

Wanneer men het World War II Memorial bezoekt, treft men de woorden “Here we mark the price of freedom” aan, gegraveerd voor een muur van 4.048 gouden sterren. Elke ster staat voor honderd Amerikanen die tijdens de oorlog zijn omgekomen. Bij het Korean War Veterans Memorial staan de woorden “Freedom is not free,” en bij het Vietnam Veterans Memorial staan de namen van 58.261 mensen die geëerd worden voor hun moed, opoffering en toewijding aan plicht en land. Abraham Lincoln is gehuld in de Stars and Stripes in het Lincoln Memorial. Niet alleen behield hij onze vlag tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog, zijn beleid hielp ook de slavernij te beëindigen. Zeshonderdtwintigduizend Amerikanen, noord en zuid, gingen verloren tijdens de duurste oorlog uit onze geschiedenis. De boodschap wordt duidelijk als bezoekers deze gedenktekens ervaren: vrijheid heeft veel gekost.

Als we de verjaardag van onze natie vieren, zal de National Park Service de woorden van John Adams – “Bonfires and Illuminations from one End of this Continent to the other from this Time forward forever more” – met trots voortzetten met een schitterend vuurwerk. Deze verlichtingen zullen de hemel van de hoofdstad van onze natie verlichten om ons te inspireren en ons eraan te herinneren hoe gelukkig we zijn met de vrijheid die ons allen is toevertrouwd.