Geschiedenis van AIDS

By Dr. Ananya Mandal, MDReviewed by April Cashin-Garbutt, MA (Editor)

HIV/AIDS is een relatief nieuw ontdekte ziekte. Andere infecties zoals malaria, pest, lepra, tuberculose, mazelen en cholera hebben eeuwenlang grote delen van de mensheid getroffen.

HIV is aan het eind van de 20e eeuw opgedoken. De chronologische geschiedenis van HIV/AIDS kan als volgt worden geschetst.

1960’s en 70’s

Deze staan bekend als de “stille” decennia, omdat het waarschijnlijk is dat HIV ergens in de jaren 60 is ontstaan, maar onbekend was of niet werd gerapporteerd. De verspreiding begon in de jaren 1970 toen de medische gemeenschap zich ervan bewust werd.

HIV zou zijn oorsprong hebben in Afrika, waar mensen het opliepen bij chimpansees. Het virus dat de apen treft, lijkt sterk op HIV en wordt SIVcpz (simian immunodeficiency virus) genoemd. Dit virus verspreidde zich naar de mens na contact met besmet chimpanseebloed tijdens de jacht op chimpansees.

Voor vele jaren bleef het menselijke type van HIV beperkt tot een afgelegen deel van Afrika. Met betere verbindingen begon het virus zich wereldwijd te verspreiden.

1981

Dit jaar was belangrijk omdat er clusters of verhoogde incidenties werden gemeld van twee aandoeningen, Kaposi’s sarcoom (een soort kanker) en Pneumocystis carinii (nu bekend als Pneumocystis jiroveci) pneumonie (PCP) in New York en Californië.

Deze aandoeningen treffen gewoonlijk ouderen of mensen met een zwak immuunsysteem. In dit geval ontwikkelden verschillende jonge, overigens gezonde mannen deze aandoeningen. Aanvankelijk werd gedacht dat het een ziekte was die verband hield met de homoseksuele levensstijl, aangezien de mannen homo waren.

Meer speculaties over associaties met cytomegalovirus of gebruik van een recreatieve drug genaamd amylnitraat (“poppers”) werden ook naar voren gebracht.

Gevallen bij intraveneuze druggebruikers toonden aan dat het een probleem was dat niet beperkt bleef tot homoseksuele mannen.

1982

Dit jaar kreeg de ziekte verschillende namen zoals lymfadenopathie (omdat het zwelling van de lymfeklieren veroorzaakte), homo compromis syndroom en voor de populaire pers, “homo plaag”. Veel van de patiënten waren echter hemofiliepatiënten.

In juli van dit jaar kreeg de ziekte internationaal de naam “acquired immune deficiency syndrome” (AIDS) of in het Frans en Spaans, SIDA.

Andere factoren zoals bloedtransfusie-gerelateerde of zwangerschap-gerelateerde overdracht werden opgemerkt. Steungroepen voor AIDS-patiënten zoals Terrence Higgins Trust gingen van start.

1983-4

In 1983 waren er meldingen van HIV bij vrouwen die wezen op seksuele overdracht. De kwestie van AIDS werd opgepakt door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO). Een soortgelijk virus werd gemeld in Frankrijk en aangeduid als LAV (lymfadenopathie-geassocieerd virus).

In de VS werd een aan AIDS verwant virus geïsoleerd en aangeduid als HTLV-3 (Human T-cell lymphotropic virus 3). De toestand in Afrika verslechterde.

1985-87

In 1985 werd aangetoond datLAV en HTLV-3 hetzelfde virus zijn. In hetzelfde jaar werd een antistoftest ontwikkeld om aan te tonen of iemand het virus heeft.

De publieke bewustwording bleef toenemen en het eerste geval van moedermelkoverdracht werd gemeld.

In 1986 begon de eerste AIDS-bewustmakingscampagne van de Britse regering en heette “Don’t aid AIDS”. Het virus werd humaan immunodeficiëntievirus (HIV) genoemd.

In 1986 werden ook de eerste anti-HIV-medicijnen ontwikkeld, azidothymidine (AZT) of zidovudine. Het geneesmiddel werd in 1987 goedgekeurd. Prinses Diana verjaagde de angst voor AIDS door een AIDS-patiënt te bezoeken en de hand te schudden.

1988-89

1988 markeerde 1 december, de eerste Wereld AIDS Dag en in 1989 werd de effectiviteit van zidovudine in klinische trials gezien. Dideoxyinosine (ddI) was het tweede medicijn dat werd ontwikkeld.

1990’s

In 1991 werd het derde medicijn om de progressie van AIDS te vertragen, dideoxycytidine (ddC) ontwikkeld.

1993 werd voor het eerst resistentie tegen zidovudine door het HIV gezien.

In 1994 werd geconstateerd dat zidovudine het risico van overdracht van het virus van HIV-positieve moeder op baby kon verminderen.

In 1995 werden wereldwijd in totaal 1 miljoen gevallen van AIDS en naar schatting in totaal 18 miljoen HIV+ volwassenen en 1,5 miljoen HIV+ kinderen gemeld en werd AIDS de belangrijkste doodsoorzaak in de leeftijdsgroep 25-44 jaar in de VS. In 1995 werd een nieuw type geneesmiddel goedgekeurd, saquinivir, een protease-enzymremmer. Geschat werd dat er wereldwijd 9 miljoen mensen aan AIDS zouden overlijden.

In 1996 werd Nevirapine voor HIV goedgekeurd. In 1997 werd geschat dat tegen 2000 wereldwijd 40 miljoen mensen HIV-positief zouden zijn. In 1998 kwamen de bijwerkingen van combinatietherapie aan de oppervlakte. AIDS werd in 1999 uitgeroepen tot 4de doodsoorzaak wereldwijd.

2000’s

In 2000 werden wereldwijd 34,3 miljoen gevallen van HIV geschat, met het grootste aantal in Zuid-Afrika. In 2000 begonnen proeven met HIV-vaccins in Oxford.

In 2003 faalde in Swaziland en Botswana in Zuidelijk Afrika bijna 40% van de volwassenen met HIV+ AIDS-vaccin. Enfuviride een nieuw geneesmiddel genaamd fusieremmer werd goedgekeurd in de VS.

In 2005 kwamen farmaceutische bedrijven en fabrikanten overeen om goedkopere generieke antivirale geneesmiddelen beschikbaar te stellen.

Verder lezen

• Alle HIV/AIDS Inhoud
• Wat is HIV/AIDS?
• HIV-1 versus HIV-2: Wat is het verschil?
• Wat veroorzaakt AIDS?
• AIDS Symptomen

>

Citaties