Gepulseerde Elektromagnetische Veld Therapie: Innovative Treatment for Diabetic Neuropathy

De incidentie van type 2 diabetes is de laatste decennia opvallend toegenomen. Deze ontwikkeling gaat gepaard met een toename van diabetische neuropathie, die leidt tot progressieve pijn, gevoelsverlies (vooral in de voeten), zwakte en invaliditeit. Conventionele therapie heeft grotendeels bestaan uit pogingen om de diabetes onder controle te krijgen en de pijn te verzachten.

Pulsed Electromagnetic Field (PEMF) therapie is een veilige, en niet-invasieve manier om pijn en ontsteking te verminderen. Het kan worden gebruikt als aanvulling op en verbetering van de huidige bestaande gezondheidszorgmodaliteiten. Het PEMF-apparaat omvat verschillende apparaten, waaronder matten voor het hele lichaam, gelokaliseerde kompressen, en gerichte sonde- of “spot”-toestellen.

PEMF kan worden beschouwd als een oplader van batterijen voor het hele lichaam (100 triljoen cellen). Volgens Bryant A. Meyers, auteur van PEMF – The Fifth Element of Health, werkt PEMF door “het verbeteren van de adenosinetrifosfaatproductie, het verhogen van de oxygenatie, het verbeteren van de circulatie, het bevorderen van hydratatie, het vergemakkelijken van ontgifting,” en het verkrijgen van een betere algehele absorptie van voedingsstoffen.1

Elektromagnetische energie kan worden gericht om patiënten te helpen genezen.

Hoe het werkt

PEMF maakt gebruik van gezonde elektromagnetische frequenties, in tegenstelling tot de frequenties van mobiele telefoons, om de algehele gezondheid en het welzijn te verbeteren. Elke cel in het lichaam heeft een negatieve lading op de celwand. Voor zenuwcellen is dit ongeveer -60 mV; andere cellen kunnen variëren in de netto negatieve lading. Om gezonde niveaus van deze negatieve lading te handhaven, moeten kalium en magnesium binnen de cellen worden gehouden, terwijl calcium en natrium idealiter buiten de cellen blijven.

Het is duidelijk dat er tal van basisstoffen zijn – vitaminen, mineralen, hormonen – die op een optimaal niveau moeten worden gehandhaafd voor celgezondheid. De pH van het bloed, normaal 7,4, is natuurlijk essentieel, evenals aanzienlijke overschotten of tekorten aan voedingsstoffen; en talrijke toxines moeten ook op afstand worden gehouden. Terwijl al deze factoren een belangrijke rol spelen in de gezondheid van de cellen, is de elektrische gezondheid van de cellen een van de meest kritische van alle vitale elementen.

Beginnend in de jaren 1960, introduceerde de auteur (CNS) het concept van het stimuleren van delen van het lichaam – hersenen, zenuwen, ruggenmerg, of huid – om pijn te bestrijden.2 De meest gebruikte van deze technieken is Transcutane Elektrische Zenuw Stimulatie (TENS) of elektro-acupunctuur. Bij TENS worden frequenties van 1 tot 100 Hz gebruikt. Voor craniale stimulatie is tot 15.000 Hz optimaal. De Liss CES, nu verkocht als de Fisher-Wallace, zendt 15.000 Hz, 500 Hz en 15 Hz uit. De Alpha-Stim zendt tot 12.000 Hz uit.

In 1994 begon Dr. Shealy met menselijke DNA-frequenties te werken toen hij in de Oekraïne Microwave Resonantie Frequentie bestudeerde. Artsen daar hadden ontdekt dat DNA resoneert op 52 tot 78 GHz bij een miljardste van een watt per cm2. Zij hadden deze frequenties en intensiteiten gebruikt om meer dan 250.000 patiënten te behandelen. Dergelijke frequenties worden geproduceerd met een Tesla-spoel bij zeer hoge spanning via een vonkbrug.

Het eerste gerapporteerde gebruik van dergelijke frequenties in de VS was voor herstel van dehydroepiandrosteron (DHEA) bij patiënten met diabetische neuropathie.3 Sindsdien heeft de auteur deze frequenties toegepast op specifieke acupunctuurcircuits om DHEA, oxytocine, neurotensine, en calcitonine te verhogen of om aldosteron te normaliseren en de productie van vrije radicalen te verlagen. Bovendien meldde Dr. Shealy een significante regeneratie van telomeren van 3% tot 4% per jaar door gebruik te maken van PEMF voor het hele lichaam bij de Giga frequenties.4

Deze frequenties zijn aanzienlijk krachtiger dan de lage frequenties die gebruikt worden door TENS, maar worden slechts 30 tot 60 minuten per dag gebruikt. Naast een sterkere activering van acupunctuurpunten, is aangetoond dat zulk dagelijks gebruik helpt bij het verjongen van de telomeren, de uiteinden van ons DNA die gewoonlijk, zelfs bij goede gezondheidsgewoonten, elk jaar met 1% krimpen. Giga frequenties mogen slechts maximaal 1 uur per dag worden gebruikt en zijn gecontra-indiceerd wanneer er een geïmplanteerd elektronisch apparaat is, zoals een pacemaker, of tijdens de zwangerschap.

PEMF gebruikt voornamelijk frequenties in het bereik van 1 tot 100 Hz bij zeer lage intensiteiten van microTesla. Permanente magneten hebben gewoonlijk een bereik tot 4,5 Tesla.

1 tesla komt overeen met:

• 10.000 (of 104) G (gauss)
• 1000 nT (nanotesla) = 1 µT (microtesla) = 10 mG (milligauss)
• 1.000.000 µT = 1 T

Een microTesla is 0.01 gauss en 1 Tesla is dus 1 miljoen microTesla.

PEMF verhoogt de bloedsomloop aanzienlijk en heeft een grote verscheidenheid aan gezondheidsvoordelen. De therapie kan 30 minuten tot verscheidene uren per dag duren, en kan op specifieke gebieden of op het gehele lichaam worden gericht. De enige contra-indicaties zijn zwangerschap en personen met een geïmplanteerde pacemaker of elektrisch apparaat.

Voordelen voor Diabetische Neuropathie

Neuropathische pijn, en in het bijzonder perifere neuropathie, ontstaat door ectopisch vuren van ongemyeliniseerde C-vezels met accumulatie van natrium- en calciumkanalen.5 Omdat PEMF veilig laagfrequente stromen induceert die neuronen kunnen depolariseren, repolariseren en hyperpolariseren, is de hypothese dat het richten van deze energie op de voetzool mogelijk neuropathische pijn kan moduleren.

In 2003 voerden Musaev et al een studie uit bij 121 patiënten met diabetische polyneuropathie (DPN) voor en na kuren met PEMF met complexe modulatie (PEMF-CM) bij verschillende frequenties (10-100 Hz).6

De auteurs ontdekten dat de “vroegste en meest significante elektroneuromyografische tekenen van DPN verminderingen waren in de amplitude van de H-reflex en de Hmax/Mmax ratio in de spieren van het onderbeen.” Na behandeling met PEMF-CM rapporteerden de auteurs “regressie van de belangrijkste klinische symptomen van DPN, verbetering in de geleidingsfunctie van perifere zenuwen, verbetering in de toestand van afferente neuronen, en verbetering in de reflex exciteerbaarheid van functioneel diverse motorneuronen in het ruggenmerg.” De onderzoekers concludeerden dat PEMF-CM bij 10 Hz therapeutische werkzaamheid had, vooral in de beginstadia van DPN en bij patiënten die diabetes mellitus hebben gehad gedurende maximaal 10 jaar.6

In 2004 voerden Weintraum en Cole een pilotstudie uit om na te gaan of 9 opeenvolgende behandelingen van 1 uur in een dokterspraktijk (exclusief het weekend) met PEMF de neuropathische pijnscores in refractaire voeten bij mensen met perifere neuropathie kan verminderen.5 De studie omvatte 24 patiënten met refractaire en sympathische polyneuropathie van verschillende etiologie, waaronder diabetes. Alleen de meest pijnlijke voet kreeg de 9 uur behandeling, en de pijn werd gemeten met visuele analoge schaal (VAS) voor, onmiddellijk na, en 30 dagen na de therapie.

De auteurs vonden dat de gemiddelde pijnscores met 21% afnamen van de basislijn tot het einde van de behandeling (P=0,19) en met 49% van de basislijn tot het einde van de follow-up (P<0,01). Van de 19 voeten met matige tot ernstige pijn was er een vermindering van 28% in VAS van basislijn tot einde van de behandeling (P<0,05) en een vermindering van 39% van basislijn tot einde van de follow-up (P<0,01). De auteurs concludeerden dat “het richten van PEMF op refractaire neuropathische voeten kan zorgen voor pijnstillende effecten op korte termijn bij meer dan 50% van de individuen. “5

Na de veelbelovende resultaten van de pilotstudie, breidden de onderzoekers hun studie uit. In 2009 publiceerden ze de resultaten van een multicenter gerandomiseerde, dubbelblinde studie die 225 patiënten met stadium II of III diabetische perifere neuropathie (DPN) omvatte. De patiënten werden willekeurig toegewezen om identieke apparaten te gebruiken die PEMF of sham (placebo) op de voeten genereerden gedurende 2 uur per dag gedurende 3 maanden.7

Ongeveer 14% van de patiënten stopte met de studie vóór het einde van de 3 maanden. Van de overgebleven patiënten was er een trend naar vermindering van de DPN-symptomen op de PGIC-schaal (Patient’s Global Impression of Change), ten gunste van de PEMF-groep (44% vs 31%; P=0,04). Er waren echter geen significante verschillen tussen PEMF en sham groepen in de neuropathische pijnintensiteit op VAS of Neuropathy Pain Scale (NPS).

Om te meten of PEMF enige invloed heeft op zenuwregeneratie, voltooiden 27 patiënten seriële 3-mm pons huidbiopsies voor het testen van de epidermale zenuwvezel dichtheid (ENFD). Van de PEMF patiënten had 29% een toename in distale been ENFD van minstens 0,5 SDs, terwijl geen van de sham patiënten een verandering in ENFD had (P=0,04). Toenames in distale dij ENFD waren significant gecorreleerd met afnames in pijnscores. De onderzoekers merkten op dat ze van plan zijn om PEMF te onderzoeken bij hogere dosimetrie (3000-5000 G) en voor langere duur van blootstelling.7

Studie van PEMF voor DPN

Onze kennismaking met PEMF vond plaats tijdens het uitvoeren van een studie naar het effect ervan op diabetische neuropathie.8 In onze studie, die werd gepresenteerd op de 2014 bijeenkomst van de American Academy of Anti-Aging Medicine, werden 15 volwassenen (in de leeftijd van 41 tot 79 jaar) – die allemaal significante diabetische neuropathie hadden met pijn en zintuiglijk verlies – ingeschreven. We toonden aan dat PEMF de temperatuur van de voeten aanzienlijk verhoogde, wat ons ertoe bracht het op de borst te gebruiken, waar het de temperatuur 6 graden verhoogde, wat duidt op een significante verbetering van de circulatie van het hart.

In de studie werden de patiënten eenmaal per week behandeld met een nieuw ontworpen spoel ontwikkeld door Medical Energetics Limited, een Iers onderzoeksbedrijf. De spoel is momenteel een onderzoeksapparaat en is niet in de handel verkrijgbaar. De Mark II-spoel heeft een uitgangsintensiteit van minder dan 100 mG. Hij werd gedurende 15 minuten aangebracht op de voeten en gedurende 15 minuten op de hals en de borst. Elke patiënt werd gedurende 8 weken wekelijks behandeld. Bovendien controleerden de patiënten driemaal daags hun bloedsuikerspiegel. Hemoglobine A1c op basislijn en testen op vrije radicalen in de urine voor malondialdehyde werden uitgevoerd en werden herhaald na 4 en 8 weken.

Aan het einde van de studie meldden we dat de pijnscores (schaal 1-10) verminderd waren met 52%, van 5,2 tot 2,5, en het zintuiglijk verlies verbeterde met 65,8%, van -76,3% tot -26,2%.8 Bovendien verbeterde de tastzin met 65%, van -84% tot -15,6%. Ook de trilsensatie verbeterde met 43%, van -68,5 tot -39% (tabel 1).

Naar aanleiding van deze resultaten werd een wijziging van de spoeluitvoer bestudeerd bij nog eens 15 volwassenen met diabetische neuropathie. Zij werden behandeld met 30 minuten naar de voeten en 15 minuten naar de nek en de borst. Spontane pijn verminderde met 46,5%; pin sensatie verbeterde tot 83% van normaal; aanraking verbeterde tot 66% van normaal; en vibratie verbeterde tot 32% van normaal.

In beide studies controleerden de patiënten dagelijks hun bloedsuikers. Er werden geen significante veranderingen gevonden in een van deze aanvullende tests. Natuurlijk vertegenwoordigt A1c een gemiddelde van bloedsuikers over de voorafgaande 12 weken, zodat een significante verandering niet zou worden verwacht.

De vrij significante verbetering van pijn en van neurologische functie is bemoedigend. Uiteraard zijn veel langere behandelingsprogramma’s nodig om te bepalen of volledige oplossing van de diabetische neuropathie kan worden bereikt.

Andere gebieden van onderzoek

Sinds de publicatie van onze studie, hebben we de mogelijkheden onderzocht voor het gebruik van 5,5 Hz tot 58,5 Hz pulsen bij 10 microTesla intensiteit. We hebben deze combinatie zeer nuttig gevonden bij het werken met een verscheidenheid van pijnproblemen. Van PEMF is aangetoond dat het de genezing van chirurgische fusies van de halswervelkolom versnelt.

In een case report van Mackenzie en Veninga et al, droeg een patiënt met een C6-C7 nonunion een PEMF stimulatie apparaat gedurende 3 uur per dag gedurende 10 maanden. Na 3 maanden behandeling waren de symptomen van de patiënt verdwenen. Röntgenfoto’s verkregen na 15 weken stimulatie toonden verbetering in botfusie, en röntgenfoto’s verkregen na 31 weken na stimulatie toonden gelijkmatige botdichtheid rond de C7-schroeven. De patiënt bleef symptoomvrij 13 maanden na het beëindigen van de PEMF-stimulatie bij de laatste beoordeling.9

PEMF blijkt een goede verbetering te geven bij patiënten met osteoartritis.10-13 In een meta-analyse door Vavken et al, bleek PEMF de klinische scores en functie te verbeteren bij patiënten met osteoartritis (OA) van de knie in 9 studies die 483 patiënten omvatten. De auteurs concludeerden dat PEMF zou moeten worden beschouwd als een adjuvante therapie bij de behandeling van knie-artrose.10

Meer recent onderzochten Bagnato et al het gebruik van een draagbaar PEMF-apparaat bij de behandeling van pijn bij knie-artrosepatiënten. Het onderzoek bestond uit een dagelijkse behandeling van 12 uur gedurende 1 maand bij 60 patiënten met OA van de knie. Na 1 maand induceerde PEMF een significante vermindering in VAS pijn en WOMAC scores vergeleken met placebo. Bovendien verbeterden de pijntolerantie, zoals uitgedrukt door de drukpijndrempel (PPT), en de algemene fysieke gezondheid bij de met PEMF behandelde patiënten. Zesentwintig procent van de patiënten in de PEMF-groep stopten met niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen en pijnstillende therapie. Er werden geen bijwerkingen vastgesteld.11

Een ander draagbaar PEMF apparaat werd bestudeerd door Wuschech et al. Resultaten van deze gerandomiseerde dubbelblinde studie tonen klinisch aan dat gebruik van PEMF (variërend in frequentie tussen 4 en 12 Hz; 1 cm weefseldiepte, magnetische fluxdichtheid 105 µT) leidt tot significant betere resultaten in de behandelingsgroep vergeleken met de placebogroep met betrekking tot de totale WOMAC globale score en vooral voor VAS. De beoordeling door de patiënt van de “doeltreffendheid” werd in 29,5% als “zeer goed” en in 27,3% als “goed” beoordeeld, vergeleken met 0,0% en 15,4% bij de controles.12

PEMF-therapie is met succes gebruikt bij de behandeling van postoperatieve pijn en oedeem, de behandeling van chronische wonden, en bij het vergemakkelijken van vasodilatatie en angiogenese.14 Bovendien zijn er een aantal studies die wijzen op de mogelijkheid van betere resultaten bij kanker.15,16 En zoals gezien bij DPN, is PEMF effectief geweest in het verbeteren van zenuwregeneratie, zowel in vitro als in vivo.17

Een van de belangrijkste effecten van PEMF is vermindering van ontstekingen18 en lage rugpijn.19 In een studie uitgevoerd in Nigeria, werden 16 patiënten met rugpijn (zonder radiculopathie) ingeschreven. De patiënten werden willekeurig ingedeeld in 2 groepen: Groep 1 werd behandeld met PEMF plus medicatie (analgetica, diclofenac); groep 2 werd behandeld met alleen standaard medicatie. Het PEMF apparaat werd 4 keer per dag toegepast gedurende maximaal 9 dagen. Bij de 8 patiënten die PEMF kregen, was er een statistisch significante snellere verlichting van de pijn en hervatting van de normale functies in vergelijking met patiënten die alleen met standaard pijnstillers werden behandeld. Deze resultaten suggereren dat PEMF therapie gunstig is voor het verminderen van pijn en invaliditeit bij patiënten met rugpijn.19

Bij patiënten met lage rugpijn met radiculopathie is PEMF therapie een effectieve, conservatieve behandeling gebleken van lumbale radiculopathie veroorzaakt door lumbale discus prolaps. In de studie werden 40 patiënten met lumbale discus prolaps willekeurig ingedeeld in 2 groepen: Groep 1 kreeg PEMF therapie en groep 2 kreeg een placebo behandeling. Naast verbetering van klinisch waargenomen radiculaire symptomen, meldden de auteurs dat PEMF ook effectief leek in het verminderen van zenuwwortelcompressie zoals blijkt uit verbetering van somatosensorische evoked potentials (SSEP’s) voor geselecteerde parameters van dermatomes na behandeling.20

PEMF is zelfs nuttig bij mislukte rugchirurgie.21 In een studie van Harper et al, werd PEMF tweemaal daags toegediend gedurende een periode van 45 dagen bij 34 proefpersonen (68% vrouwen) met aanhoudende of terugkerende pijn na rugchirurgie. Van de 30 per-protocol proefpersonen die de studie voltooiden, meldde 33% een klinisch betekenisvolle (≥30%) vermindering van de pijnintensiteit. Er werd een hogere respons (60%) gerapporteerd voor proefpersonen die vóór het onderzoek een discectomie hadden ondergaan, vergeleken met proefpersonen die andere soorten chirurgische ingrepen (decompressie of fusie) zonder discectomie hadden ondergaan. De auteurs merkten op dat de responders, in vergelijking met de uitgangssituatie, een gemiddelde vermindering van 44% en 55% van respectievelijk de intensiteit van de rugpijn en de pijn in de benen meldden, en een gemiddelde verbetering van 13% in de Oswestry Disability Index-scores.21

Ten slotte, maar zeker niet minder belangrijk, zijn de mogelijke voordelen van PEMF bij het verbeteren van bekkenpijn22 en de hartfunctie na myocardinfarct23 misschien wel twee van de meest opwindende mogelijkheden die verder moeten worden onderzocht.

Samenvatting

PEMF-therapie is een veilig en niet-invasief middel om de gezondheid te verbeteren. Het stimuleert en dupliceert de natuurlijke elektromagnetische frequenties van de aarde en functioneert in wezen als een oplader van de elektrische batterij van het lichaam.

De belangrijkste voordelen zijn: verhoogde energie en circulatie; verminderde spierspasmen; verbeterde slaap; verbeterde genezing van botbreuken; en vermindering van pijn en ontstekingen. Volgens Bryant A. Meyers, “is het lichaam zelfgenezend, zelfregulerend en zelfregenererend.” PEMF therapie helpt in wezen de energie te leveren die nodig is om dit te doen.

Bronnen bekijken