George Parros
JuniorsEdit
Nadat hij in 1998 afstudeerde aan de middelbare school, stelde hij zijn toelating tot Princeton University uit om junior hockey te spelen bij de Chicago Freeze in de North American Hockey League tijdens het seizoen 1998-99. Het spelen in de juniors gaf hem de kans om zijn spel te verbeteren en wat groter te worden. Tijdens zijn 54 wedstrijden bij de Freeze in junioren, haalde Parros bijna gemiddeld een punt per wedstrijd.
CollegeEdit
Parros speelde vier jaar aan de Princeton University, waar hij in totaal 52 punten en 119 PIM scoorde in 111 wedstrijden. Hij werd benoemd tot team captain voor zijn laatste seizoen in 2002-03. In Princeton studeerde Parros economie en schreef hij zijn scriptie over het vakbondsconflict van de arbeiders aan de westkust. In 2010 werd hij door Sporting News verkozen tot de op drie na slimste atleet in de sport.
ProfessioneelEdit
Parros werd in de achtste ronde (222e) van de 1999 NHL Entry Draft opgesteld door de Los Angeles Kings. Na zijn afstuderen aan Princeton, kwam hij bij de Manchester Monarchs, de AHL affiliate van de Kings. Parros bleef bij de ploeg tot en met het seizoen 2004-05. Zijn beste seizoen was 2004-05, toen Parros 22 punten (14 goals, 8 assists) en 247 penalty minuten had. Hij was tweede in het team in strafminuten dat seizoen. Hij verscheen ook in drie wedstrijden met de Reading Royals, de Kings’ ECHL affiliate, waar Parros bokslessen nam om een betere vechter te worden.
Toen Parros zijn NHL-debuut maakte met de Kings op 5 oktober 2005, werd hij de zevende Princeton Tiger die in de NHL speelde. Hij scoorde zijn eerste NHL-doelpunt op 20 oktober in het American Airlines Center in Dallas, Texas tegen de Dallas Stars. Hij scoorde een goal, een assist en een major fighting penalty in dezelfde wedstrijd, een prestatie die bekend staat als een “Gordie Howe hat trick”. Hij miste in totaal 21 wedstrijden over twee verschillende periodes tussen november en januari van dat seizoen. Toch eindigde hij het seizoen 2005-06 met twee goals, drie assists en 138 PIM in 55 wedstrijden. Hij speelde in dat seizoen in de meeste wedstrijden voor een rookie van de Kings, en voerde alle Kings aan in zware straffen.
Op 2 oktober 2006 werd hij door de Kings ontslagen en opgepikt door de Colorado Avalanche. Hij zou slechts in twee wedstrijden voor de Avalanche spelen. Slechts een maand later, op 13 november 2006, werd Parros verhandeld aan de Anaheim Ducks voor een 2e ronde draft pick en een optie om 3e ronde picks te ruilen. Tijdens het seizoen 2006-07 scoorde hij slechts één doelpunt tegen de Chicago Blackhawks. Hij leidde de Ducks met 18 fighting majors tijdens het reguliere seizoen.
Parros was lid van het Anaheim Ducks team dat de Stanley Cup won in 2007. Op 12 juni 2007, na de winst van de Stanley Cup, kwamen George Parros en de Anaheim Ducks een tweejarig contract overeen. Het contract was 1,1 miljoen dollar waard voor twee jaar. Parros had 183 strafminuten tijdens het 2007-08 NHL seizoen, aan het einde waarvan de Ducks in de eerste ronde van hun Stanley Cup verdediging zouden worden uitgeschakeld door de Dallas Stars. Zijn strafminuten zouden dalen tot 135 in het volgende seizoen, ondanks het feit dat hij in vijf extra wedstrijden speelde, terwijl hij vijf goals en vijf assists bijdroeg.
Na het grootste deel van 6 seizoenen bij de Ducks, vertrok Parros als een free agent en tekende een tweejarig contract met de Florida Panthers op 1 juli 2012.
Op 5 juli 2013, na één seizoen bij de Panthers, werd Parros verhandeld aan de Montreal Canadiens voor Philippe Lefebvre en een 7e ronde draft pick in 2014. In de seizoensopener tegen de Toronto Maple Leafs op 1 oktober 2013, raakte Parros in gevecht met Colton Orr in de derde periode. Parros verloor zijn evenwicht en viel headfirst op het ijs, hij werd met een hersenschudding op een brancard afgevoerd. Parros miste de volgende twaalf wedstrijden als gevolg van zijn verwondingen. Dit incident zorgde voor een hernieuwde discussie over de plaats van vechten in de National Hockey League en de veiligheid van de spelers in de toekomst. Na zijn terugkeer in de wedstrijd liep Parros op 14 december 2013 een tweede hersenschudding op na een gevecht met Eric Boulton tijdens een wedstrijd tegen de New York Islanders. Parros speelde voor het eerst op 11 januari 2014 in een wedstrijd tegen de Chicago Blackhawks. Hij zag echter beperkte actie tijdens het seizoen, hetzij vanwege een blessure of vanwege het zijn van een gezonde scratch, en verscheen in slechts 22 wedstrijden in totaal.
De Canadiens boden Parros geen ander contract aan het einde van het seizoen en op 1 juli 2014 werd hij een onbeperkte free agent. Hij kondigde vervolgens zijn pensioen aan op 5 december 2014.
OtherEdit
In september 2016 kondigde de NHL aan dat Parros was toegetreden tot het Department of Player Safety van de league. In september 2017 werd hij gepromoveerd tot senior vice-president van de veiligheid van spelers, als opvolger van Stéphane Quintal als hoofd van het Department of Player Safety. Bij zijn promotie zei Parros: “Wat mij uniek positioneert voor deze baan is dat ik het spel zo fysiek heb gespeeld als wie dan ook en dat ik nooit een keer ben beboet of geschorst.” Parros is van plan om opnieuw de nadruk te leggen op slashing en andere “non-hockey plays.”
Leave a Reply