Geoglyph
De bekendste geoglyphs zijn misschien wel de Nazca-lijnen in Peru. De culturele betekenis van deze geoglyfen voor hun makers blijft onduidelijk, ondanks vele hypotheses. De “Werken van de Oude Mannen” in Arabië, “stenen bouwwerken die veel talrijker zijn dan (de) Nazca-lijnen, veel uitgebreider in het gebied dat zij bestrijken, en veel ouder,” zijn door Amelia Sparavigna, een professor in de natuurkunde aan de Politecnico di Torino in Italië, beschreven als geoglyphs. Het gebruik van deze term om deze kenmerken te beschrijven is waarschijnlijk onnauwkeurig, aangezien recent onderzoek heeft aangetoond dat de meeste niet in de eerste plaats als kunst werden geconstrueerd, maar eerder werden gebouwd om een reeks doelen te dienen, waaronder begraafplaatsen en begrafenisgebruiken, als hulp bij het vangen van trekdieren, en als ontruimde gebieden voor kampen, huizen en dierenverblijven.
Sinds de jaren zeventig zijn talrijke geogliefen ontdekt op ontbost land in het Amazonewoud in Brazilië, hetgeen heeft geleid tot beweringen over precolumbiaanse beschavingen. Ondemar Dias is verantwoordelijk voor de ontdekking van de geoglyfen in 1977 en Alceu Ranzi voor de verdere ontdekking ervan nadat hij over Acre had gevlogen.
Andere gebieden met geoglyfen zijn Megalieten in de Oeral, Zuid-Australië (Marree Man, dat niet oud is, maar eerder een modern kunstwerk met een mysterieuze oorsprong), West-Australië en delen van de Great Basin Desert in het zuidwesten van de Verenigde Staten. Heuvelfiguren, turf doolhoven en de met stenen beklede labyrinten van Scandinavië, IJsland, Lappland en de voormalige Sovjet-Unie zijn soorten geoglyphs.
Het zuiden van Engeland heeft een aantal paard en mens figuren uitgehouwen in krijtheuvels. Voorbeelden zijn de Uffington White Horse, Cerne Abbas Giant, Westbury White Horse, Cherhill White Horse, en de Long Man of Wilmington. Sommige zijn oud, andere van de laatste paar eeuwen.
In Kazachstan zijn meer dan 50 geoglyfen gevonden.
Leave a Reply