Gary Gygax
1985-1989: New Infinities Productions, Inc.Edit
Onmiddellijk na zijn vertrek bij TSR werd Gygax benaderd door een bekende op het gebied van wargaming, Forrest Baker, die in 1983 en 1984 wat advieswerk voor TSR had gedaan.:188 Gygax, die genoeg had van het management van het bedrijf, was gewoon op zoek naar een manier om meer van zijn Gord the Rogue-romans op de markt te brengen, maar Baker had een visie voor een nieuw bedrijf op het gebied van games. Hij beloofde dat hij de zakelijke kant voor zijn rekening zou nemen, terwijl Gygax de creatieve projecten voor zijn rekening zou nemen. Baker garandeerde ook dat hij, gebruikmakend van Gygax’ naam, één tot twee miljoen dollar aan investeringen zou kunnen binnenhalen.:188 Gygax besloot dat dit een goede kans was, en in oktober 1986 werd New Infinities Productions, Inc. (NIPI) publiekelijk aangekondigd.:237 Om hem te helpen met het creatieve werk, pikte Gygax Frank Mentzer en Dragon-tijdschriftredacteur Kim Mohan van TSR in. Maar voordat er ook maar één product was uitgebracht, verliet Forrest Baker NIPI toen zijn beloofde externe investering van één tot twee miljoen dollar uitbleef.:237
Tegen zijn zin kreeg Gygax de leiding weer in handen; hij zocht onmiddellijk naar een snel product om NIPI van de grond te krijgen. Hij had de rechten op Gord the Rogue behouden als onderdeel van zijn beëindigingsovereenkomst met TSR, dus hij gaf Greyhawk een licentie van TSR en begon nieuwe romans te schrijven, te beginnen met Sea of Death (1987); de verkoop was levendig, en Gygax’ Gord the Rogue-romans hielden uiteindelijk New Infinities in bedrijf.:237
Gygax haalde Don Turnbull van Games Workshop binnen om het bedrijf te leiden, en werkte toen met Mohan en Mentzer aan een RPG met science fiction-thema, Cyborg Commando, dat in 1987 werd gepubliceerd.:237 De verkoop van het nieuwe spel liep echter niet van een leien dakje: het spel werd overwegend negatief ontvangen. NIPI was nog steeds afhankelijk van Gord the Rogue.
Mentzer en Mohan schreven ook een serie van algemene RPG avonturen genaamd Gary Gygax Presents Fantasy Master. Ze begonnen ook te werken aan een derde lijn van producten, die begon met een avontuur geschreven door Mentzer genaamd The Convert (1987); Mentzer had het avontuur geschreven als een RPGA toernooi voor D&D, maar TSR was niet geïnteresseerd in het uitgeven ervan. Mentzer kreeg mondeling toestemming om het uit te geven bij New Infinities, maar omdat de toestemming niet op schrift stond, spande TSR een kort geding aan om de verkoop van het avontuur te voorkomen, hoewel het kort geding later werd opgeheven.:238:190 De juridische kosten zoog NIPI verder uit kapitaal.
Tijdens al dit drama werd Gygax weer vader. In het afgelopen jaar had hij een romantische relatie opgebouwd met Gail Carpenter, zijn vroegere assistente bij TSR. In november 1986 schonk zij het leven aan Gygax’ zesde kind, Alex. Biograaf Michael Witwer meent dat de geboorte van Alex Gygax dwong tot een heroverweging van de verhouding tussen werk, spel en gezin die tot dan toe gedomineerd was door werk en spel. “Gary, zich er scherp van bewust dat hij in het verleden fouten had gemaakt als vader en echtgenoot, was vastbesloten om ze niet opnieuw te maken … Gary was ook een realist, en wist wat goed vaderschap zou vereisen, vooral op zijn leeftijd.”:189 Op 15 augustus 1987, op wat de 50e huwelijksverjaardag van zijn ouders zou zijn geweest, trouwde Gygax met Gail Carpenter.
Tijdens 1987 en 1988 werkte Gygax samen met Flint Dille aan de Sagard the Barbarian-boeken, alsook aan Role-Playing Mastery en het vervolg daarop, Master of the Game.:191 Hij schreef ook nog twee Gord the Rogue-romans, City of Hawks (1987), en Come Endless Darkness (1988). Maar in 1988 had TSR de setting voor de wereld van Greyhawk herschreven, en Gygax was niet gelukkig met de nieuwe richting waarin TSR met “zijn” creatie ging. In een literaire verklaring dat zijn oude wereld dood was, en omdat hij een schone breuk wilde maken met alles wat Greyhawk was, vernietigde Gygax zijn versie van Oerth in de laatste Gord the Rogue roman, Dance of Demons.
Met het beëindigen van de Gord the Rogue romans, droogde NIPI’s belangrijkste bron van gestage inkomsten op. Het bedrijf had een nieuw product nodig. Gygax kondigde in 1988 in een nieuwsbrief van het bedrijf aan dat hij en Rob Kuntz, zijn mede-Dungeon Master tijdens de begindagen van de Greyhawk campagne, weer als een team gingen werken. Deze keer zouden ze een nieuwe multi-genre fantasie RPG maken, genaamd “Infinite Adventures”, die ondersteund zou worden door verschillende spelboeken voor verschillende genres.:61 Deze lijn zou het kasteel en de stad Greyhawk uitwerken zoals Gygax en Kuntz ze oorspronkelijk voor ogen hadden gehad, nu genaamd “Castle Dunfalcon”.Voordat het werk aan dit project kon beginnen, raakte het NIPI echter door zijn geld heen, ging failliet en werd in 1989 ontbonden.:239
1990-1994: Dangerous JourneysEdit
Nadat NIPI failliet ging, besloot Gygax een geheel nieuwe RPG te maken, genaamd The Carpenter Project,:61 een aanzienlijk complexere en “regelzwaardere” RPG dan zijn oorspronkelijke en relatief simpele D&D systeem, dat slechts 150 getypte pagina’s besloeg.:194 Hij wilde ook een horror setting maken voor de nieuwe RPG, genaamd Unhallowed. Hij begon te werken aan de RPG en de setting met de hulp van spelontwerper Mike McCulley.:193 Game Designers Workshop raakte geïnteresseerd in het uitgeven van het nieuwe systeem, en het trok ook de aandacht van JVC en NEC, die op zoek waren naar een nieuw RPG systeem en setting om om te zetten in een serie computerspellen.:194 NEC en JVC waren echter niet geïnteresseerd in horror, en het werk aan de Unhallowed setting werd opgeschort ten gunste van een fantasie setting genaamd Mythus. JVC wilde ook een naamswijziging voor de RPG, en verkoos Dangerous Dimensions boven The Carpenter Project.:61-62 Het werk vorderde gunstig tot maart 1992, toen TSR een gerechtelijk bevel indiende tegen Dangerous Dimensions, met als argument dat de naam en initialen te veel leken op Dungeons & Dragons. Gygax, met goedkeuring van NEC en JVC, veranderde snel de naam in Dangerous Journeys, en het werk aan het nieuwe spel ging door.
De marketing strategie voor Dangerous Journeys: Mythus was meervoudig: naast de RPG en setting die zouden worden uitgegeven door Games Designers Workshop, en het Mythus computerspel dat werd voorbereid door NEC en JVC, zou er ook een serie boeken gebaseerd op de Mythus setting worden geschreven door Gygax. Dus naast zijn werk aan de RPG en de Mythus setting, schreef Gygax drie romans, uitgebracht onder uitgeverij Penguin/Roc en later herdrukt door Paizo Publishing: The Anubis Murders, The Samarkand Solution, en Death in Delhi.
In het najaar van 1992 werd de Dangerous Journeys RPG uitgebracht door Games Designer Workshop, maar TSR vroeg onmiddellijk een gerechtelijk bevel aan tegen de hele Dangerous Journeys RPG en de Mythus setting, met het argument dat Dangerous Journeys gebaseerd was op D&D en AD&D. Hoewel het verbod faalde, ging TSR door met procederen. Gygax geloofde dat de rechtszaak zonder grond was en gevoed werd door de persoonlijke vijandschap van Lorraine Williams,:195 maar NEC en JVC trokken zich beide terug uit het project, waardoor het Mythus computerspel ten dode opgeschreven werd.:194 Tegen 1994 hadden de juridische kosten die gepaard gingen met vele maanden van vooronderzoek alle middelen van Gygax opgeslokt; gelovend dat TSR er ook onder leed, bood Gygax aan een regeling te treffen. Uiteindelijk betaalde TSR Gygax voor de volledige rechten op Dangerous Journeys en Mythus. Hoewel Gygax goed werd gecompenseerd voor zijn jarenlange werk aan Dangerous Journeys en Mythus, schoof TSR ze beide onmiddellijk en voorgoed in de ijskast.
1995-2000: Lejendary AdventuresEdit
In 1995 begon Gygax te werken aan een nieuw computer-rollenspel genaamd Lejendary Adventures. In tegenstelling tot het met regels overladen Dangerous Journeys was dit nieuwe systeem een terugkeer naar eenvoudige en elementaire regels. Hoewel hij er niet in slaagde een Lejendary Adventures computerspel met succes uit te brengen, besloot Gygax het in plaats daarvan uit te geven als een tabletop game.:380
Tussen werd de spellenindustrie in 1996 opgeschrikt door het nieuws dat TSR in onoplosbare financiële problemen was geraakt en was opgekocht door Wizards of the Coast. Terwijl WotC druk bezig was met het heroriënteren van de producten van TSR, benaderde Christopher Clark van Inner City Games Designs Gygax in 1997 met het voorstel om enkele avonturen te produceren om in de spellenwinkels te verkopen terwijl TSR anders bezig was; het resultaat was een paar fantasie-avonturen die door Inner City Games werden gepubliceerd: A Challenge of Arms (1998) en The Ritual of the Golden Eyes (1999).:380 Gygax stelde enkele investeerders voor aan Clarks opzet voor het uitgeven, en hoewel de investeerders niet bereid waren de uitgave van Legendary Adventures te financieren, vormden Clark en Gygax een samenwerkingsverband onder de naam Hekaforge Productions.:380 Gygax kon zo terugkeren om in 1999 Lejendary Adventures uit te geven. Het spel werd uitgegeven als een driedelige set: The Lejendary Rules for All Players (1999), Lejend Master’s Lore (2000) en Beasts of Lejend (2000).:380
De nieuwe eigenaar van TSR, WotC’s Peter Adkison, koesterde duidelijk niets van Lorraine Williams’ wrok jegens Gygax: Adkison kocht alle restrechten van Gygax op D&D en AD&D voor een bedrag van zes cijfers.:203 Hoewel Gygax geen nieuwe supplementen of boeken schreef voor TSR of WotC, stemde hij er wel mee in om het voorwoord te schrijven voor het avontuur Return to the Tomb of Horrors uit 1998, een lofzang op Gygax’ oorspronkelijke AD&D-avontuur Tomb of Horrors. Hij keerde ook terug naar de pagina’s van Dragon Magazine, waar hij de column “Up on a Soapbox” schreef van uitgave #268 (januari 2000) tot uitgave #320 (juni 2004).:282
2000-2008: Latere werken en doodEdit
Gygax bleef werken aan Lejendary Adventures, waarvan hij geloofde dat het zijn beste werk was. De verkoop bleef echter achter bij de verwachtingen.:204
Op 11 juni 2001 kondigden Stephen Chenault en Davis Chenault van Troll Lord Games aan dat Gygax boeken zou gaan schrijven voor hun bedrijf.:378 Gygax’ vroege werk voor Troll Lord omvatte een reeks hardcover boeken die uiteindelijk “Gygaxian Fantasy Worlds” gingen heten; het eerste was The Canting Crew (2002), een blik op de guitige onderwereld. Hij schreef ook World Builder (2003) en Living Fantasy (2003), generieke spelontwerpen die bruikbaar zijn in veel verschillende settings. Na de eerste vier boeken in de serie stopte Gygax met schrijven en nam een adviserende rol aan, hoewel het logo van de serie nog steeds zijn naam droeg.:379 Troll Lord publiceerde ook een paar avonturen als resultaat van hun samenwerking met Gygax, waaronder The Hermit (2002) een avontuur bedoeld voor d20 en ook voor Lejendary Adventures.:379
In 2002 had Gygax Christopher Clark van Hekaforge een encyclopedische tekst van 72.000 woorden gegeven die de Lejendary Earth beschreef. Clark splitste het manuscript op in vijf boeken en breidde het uit, waarbij elk van de laatste boeken op ongeveer 128.000 woorden kwam, waarmee Hekaforge een derde Lejendary Adventures lijn kreeg als aanvulling op de kernregels en avonturen. Hekaforge slaagde erin om de eerste twee van die Lejendary Earth bronboeken, Gazetteer (2002) en Noble Kings and Great Lands (2003), uit te geven:380 maar tegen 2003 had het kleine bedrijf financiële moeilijkheden. Clark moest Troll Lord Games vragen om een “engel” investeerder te worden door de drie overgebleven Lejendary Adventures boeken uit te geven.:381
Op 9 oktober 2001 kondigde Necromancer Games aan dat ze een d20-versie zouden uitgeven van Necropolis, een avontuur dat oorspronkelijk door Gygax was gepland voor New Infinities Productions en dat later in 1992 als een Mythus avontuur door GDW werd gedrukt; Gary Gygax’s Necropolis werd een jaar later gepubliceerd.:366-367
Gygax deed ook voice-over vertellingen voor tekenfilms en videospelletjes. In 2000 sprak hij zijn eigen cartoon in voor een aflevering van Futurama, “Anthology of Interest I” waarin ook de stemmen van Al Gore, Stephen Hawking en Nichelle Nichols zaten.:202 Gygax trad ook op als gast Dungeon Master in de Delera’s Tomb quest series van het massively multiplayer online role-playing game Dungeons & Dragons Online: Stormreach.
Tijdens zijn tijd bij TSR had Gygax het vaak over het mysterieuze kasteel Greyhawk dat het middelpunt vormde van zijn eigen thuiscampagne. Maar ondanks al zijn geschreven output in de voorgaande 30 jaar had Gygax nooit details over het kasteel gepubliceerd. In 2003 kondigde Gygax aan dat hij opnieuw ging samenwerken met Rob Kuntz om de originele en voorheen onuitgegeven details van Castle Greyhawk en de Stad Greyhawk in 6 delen uit te geven, hoewel het project de regels voor Castles and Crusades zou gebruiken in plaats van D&D. Zoals Gygax schreef in een on-line forum: “Ik heb een nieuw schema van kasteel- en kerkerniveaus gemaakt, gebaseerd op zowel mijn oorspronkelijke ontwerp van 13 niveaus plus zijaanvullingen, als op het ‘Nieuwe Greyhawk Kasteel’ dat ontstond toen Rob en ik onze krachten bundelden en ook een heleboel nieuwe niveaus toevoegden. Daarvan zal Rob de level-plannen voor de nieuwste versie van het werk maken. Ondertussen verzamel ik alle meest in het oog springende eigenschappen, ontmoetingen, trucs, vallen, enz. om op te nemen in de verschillende levels. Dus het eindresultaat zal zijn wat in essentie het beste is van ons oude werk in een samenhangende presentatie die bruikbaar is voor alle DM’s, het materiaal met alle bekende en nog te bespreken kenmerken van het oorspronkelijke werk die uitstekend zijn … hoop ik.” Aangezien Wizards of the Coast, die TSR in 1997 had gekocht, nog steeds de rechten op de naam “Greyhawk” bezat, veranderde Gygax de naam van Castle Greyhawk in “Castle Zagyg”, een omgekeerde homofoon van zijn eigen naam, en veranderde hij ook de naam van de nabijgelegen stad in “Yggsburgh”, een woordspeling op zijn initialen “E.G.G.”:208
De omvang van het project was enorm: tegen de tijd dat Gygax en Kuntz waren gestopt met hun oorspronkelijke thuiscampagne, hadden de kerkers van het kasteel 50 niveaus van listig ingewikkelde gangen met duizenden kamers en vallen omvat. Dit, plus plannen voor de stad Yggsburgh en ontmoetingsgebieden buiten het kasteel en de stad, zou duidelijk te veel zijn om in de voorgestelde 6 delen te passen. Gygax besloot de kerkers van het kasteel te comprimeren tot 13 niveaus, de omvang van zijn oorspronkelijke Castle Greyhawk in 1973, door het beste samen te voegen van wat kon worden bijeengesprokkeld uit ordners en dozen met oude aantekeningen. Noch Gygax noch Kuntz hadden echter zorgvuldige of uitgebreide plannen bijgehouden. Omdat ze de details van speelsessies vaak ter plekke hadden verzonnen, krabbelden ze tijdens het spelen meestal gewoon een snelle kaart, met vluchtige notities over monsters, schatten, en vallen. Deze schetsmatige kaarten bevatten net genoeg details om ervoor te zorgen dat hun onafhankelijke werk goed op elkaar zou aansluiten. Al deze oude notities moesten nu worden ontcijferd, 25 jaar oude herinneringen opgehaald over wat er in elke kamer was gebeurd, en er moest worden besloten of elk nieuw stuk zou worden bewaard of weggegooid. Ook het herscheppen van de stad zou een uitdaging zijn. Hoewel Gygax nog steeds zijn oude kaarten van de oorspronkelijke stad had, was al zijn eerder gepubliceerde werk over de stad eigendom van WotC, zodat hij het grootste deel van de stad helemaal opnieuw zou moeten creëren met behoud van de “look and feel” van zijn origineel.
Gevolge creatieve meningsverschillen trok Kuntz zich terug uit het project, maar creëerde hij een avonturenmodule die tegelijk met Gygax’s eerste boek zou worden gepubliceerd. Gygax ging in zijn eentje door met het nauwgezet in elkaar zetten van Castle Zagyg, maar zelfs dit langzame en moeizame proces kwam volledig tot stilstand toen Gygax in april 2004 een zware beroerte kreeg en enkele weken later nog een.:211 Hoewel hij na een herstelperiode van zeven maanden terugkeerde naar zijn toetsenbord, werd zijn productie teruggebracht van 14-urige werkdagen tot slechts één of twee uur per dag. Uiteindelijk verscheen in 2005 Castle Zagyg Part I: Yggsburgh, het eerste boek in de zes-boekenserie:381 Later dat jaar publiceerde Troll Lord Games ook Castle Zagyg: Dark Chateau (2005), de avonturenmodule geschreven voor de Yggsburgh setting door Rob Kuntz.:381 Jeff Talanian hielp met de creatie van de kerker, wat uiteindelijk resulteerde in de publicatie van de gelimiteerde uitgave CZ9: The East Marks Gazetteer (2007).:381
Datzelfde jaar werd bij Gygax een potentieel dodelijk abdominaal aorta-aneurysma gediagnosticeerd. Artsen waren het erover eens dat een operatie nodig was, maar hun schattingen over het succes varieerden van 50% tot 90%. Bij gebrek aan een duidelijke medische consensus kwam Gygax tot de overtuiging dat hij waarschijnlijk op de operatietafel zou sterven; hij weigerde een operatie te overwegen, hoewel hij zich realiseerde dat een scheuring van het aneurysma – waarschijnlijk onvermijdelijk – fataal zou zijn.:216 In één concessie aan zijn toestand stapte hij over van sigaretten, die hij sinds de middelbare school had gerookt, op sigaren.:212
Pas in 2008 was Gygax in staat het tweede deel van zes delen, Kasteel Zagyg: The Upper Works, waarin de details van het kasteel boven de grond werden beschreven. De volgende twee delen zouden de kerkers onder Kasteel Zagyg in detail moeten beschrijven. Echter, voordat ze geschreven konden worden, overleed Gygax in maart 2008. Drie maanden na zijn dood trok Gygax Games – een nieuw bedrijf opgericht door Gary’s weduwe, Gail – alle Gygax-licenties van Troll Lord in,:382 en ook van Hekaforge.:381
Leave a Reply