Frequent Premature Ventricular Contractions: An Electrical Link to Cardiomyopathy

Hartfalen komt vaak voor en wordt geassocieerd met een aanzienlijke morbiditeit en mortaliteit. Het identificeren van potentieel modificeerbare risicofactoren voor de ontwikkeling van ventriculaire disfunctie is belangrijk voor zowel de preventie als de behandeling van deze aandoening. Hartritmestoornissen worden steeds meer erkend als factoren die bijdragen tot de ontwikkeling van ventrikeldisfunctie. Slecht gecontroleerde supraventriculaire tachyaritmieën, veranderde activering van de linkerventrikel door linkerbundeltakblok of rechterventriculaire pacing, en frequente premature ventriculaire contracties (PVC’s) vormen de belangrijkste subtypes van aritmiestoornissen die in verband worden gebracht met de ontwikkeling van ventriculaire disfunctie. PVC’s komen vaak voor en worden als goedaardig beschouwd als er geen structurele hartziekte is. Frequente PVC’s, gedefinieerd als meer dan 20% van alle QRS-complexen bij standaard 24-uurs Holter-monitoring, worden in verband gebracht met de aanwezigheid of latere ontwikkeling van linker ventrikel dilatatie en disfunctie. Katheterablatie van frequente PVC’s is effectief gebleken voor de onderdrukking van PVC en wordt geassocieerd met verbetering of normalisering van de ventrikelfunctie; hiermee wordt een specifieke, reversibele vorm van ventrikeldisfunctie gedefinieerd die PVC-cardiomyopathie wordt genoemd. Bij patiënten met veel last van PVC’s is een beoordeling van de symptomen en geassocieerde cardiomyopathie gerechtvaardigd en, in de juiste klinische setting, kan PVC katheterablatie een redelijke behandelingsoptie zijn.