Fluorkoolstofpolymeer

Fluorkoolstofpolymeer, ook fluorpolymeer of gefluoreerd polymeer genoemd, een van een aantal organische polymeren waarvan de grote, uit meerdere eenheden bestaande moleculen bestaan uit een keten van koolstofatomen waaraan fluoratomen zijn toegevoegd. Door de aanwezigheid van de zeer polaire fluoratomen, die zeer sterke bindingen vormen met de koolstofketen en verdere chemische reacties weerstaan, staan fluorkoolstofpolymeren bekend om hun hoge smelttemperaturen, chemische inertie en bestendigheid tegen afbraak door zonlicht. Het meest gebruikte fluorkoolstofpolymeer is polytetrafluorethyleen, een hoogsmeltende antiaanbakkunststof die algemeen bekend is onder het handelsmerk Teflon. Een kunststof met soortgelijke eigenschappen, maar gemakkelijker te smelten en vorm te geven door de aanwezigheid van chlooratomen in het polymeer, is polychloortrifluorethyleen. Polyvinylfluoride en polyvinylideenfluoride zijn twee andere taaie kunststoffen die vaak als beschermende coatings worden gebruikt.

De term fluorelastomeer duidt een reeks elastische fluorkoolwaterstofpolymeren aan die worden verwerkt tot afdichtingen en pakkingen voor zeer veeleisende toepassingen in de lucht- en ruimtevaart en de chemische verwerkingsindustrie.