Floc (biofilm)

Een floc is een soort microbieel aggregaat dat kan worden vergeleken met biofilms en korrels, of anders kan worden beschouwd als een gespecialiseerd type biofilm. Flocs verschijnen als troebele suspensies van cellen die in water drijven, eerder dan vastgehecht te zijn aan en te groeien op een oppervlak zoals de meeste biofilms. De vlok wordt gewoonlijk bijeengehouden door een matrix van extracellulaire polymeren (EPS), die variabele hoeveelheden polysacchariden, eiwitten en andere biopolymeren kan bevatten. De vorming en de eigenschappen van vlokken kunnen de prestaties beïnvloeden van industriële waterbehandelingsbioreactoren zoals actiefslibsystemen waar de vlokken een slibdeken vormen.

vlokvorming kan de samenstellende micro-organismen op een aantal manieren ten goede komen, zoals bescherming tegen pH-stress, weerstand tegen predatie, manipulatie van micromilieus, en vergemakkelijking van mutualistische relaties in gemengde microbiële gemeenschappen.

In het algemeen zijn de mechanismen waardoor flocculerende microbiële aggregaten bijeenhouden slecht begrepen. Onderzoek aan de actiefslibbacterie Zoogloea resiniphila heeft echter aangetoond dat PEP-CTERM-eiwitten tot expressie moeten worden gebracht om vlokken te vormen; bij afwezigheid ervan is de groei planktonisch, hoewel exopolysaccharide wordt geproduceerd.

Twee stammen van Zoogloea resiniphila. De buis links toont typische vlokvorming in een verder heldere cultuur van een bacterie, Zoogloea resiniphila, geïsoleerd uit een actief-slib afvalwaterzuiveringsreactor. In de rechterbuis resulteert planktongroei door een mutant met een flocstoornis in een troebel uiterlijk.