Fire Emblem: Why Forrest is the best of Fates’ Child Characters

Nu er enige tijd is verstreken sinds de release, lijkt het erop dat Fire Emblem Fates misschien wel het meest verdeelde spel uit de serie is. De game wilde voortborduren op het succes van Fire Emblem Awakening, met een complex, vertakt verhaal over familieruzies, politieke intriges en conflicterende loyaliteiten. Maar hoewel Fates zijn fans heeft, hebben controversiële mechanica en de beslissing om het spel op te splitsen in drie afzonderlijke titels die afzonderlijk moesten worden gekocht, het ervan weerhouden om de hoogten van Awakening te bereiken. Het huwelijk en het kind unit-systeem is een van deze verdeeldheid zaaiende mechanica.

Fans genoten van deze eenheden in Awakening voor hun potentieel en aanpassingsmogelijkheden, en Awakening’s tijd-reis plotlijn rechtvaardigde waar ze vandaan kwamen. Maar de uitleg van Fates (dat ouders hun kinderen naar de Deeprealms sturen, waar de tijd anders verloopt en de kinderen veilig kunnen opgroeien) was een bizarre uitvlucht om de mechaniek terug te brengen. Toch zijn sommige van deze personages best interessant, en de beste van hen is Nohrian prins Leo’s zoon, Forrest.

Net als de andere kind personages, de eerste keer dat spelers Forrest ontmoeten is in zijn Paralogue, die kan worden vrijgespeeld door Leo een S-Support te laten bereiken met een ander personage. Daarin gaan Leo en zijn zus, Elise, op bezoek bij Leo’s zoon in de Deeprealm, hoewel Leo lijkt te aarzelen om te gaan. Wanneer de twee het nieuws ontvangen dat een stad wordt aangevallen en een mooie jonge vrouw de gewonden probeert te genezen, haast Leo zich om te helpen.

Bij aankomst in het dorp is Elise verbaasd te horen dat de “mooie jonge vrouw” Leo “Vader” noemt. Aanvankelijk vraagt Elise zich af of Leo een geheime dochter heeft, maar ze is blij als ze hoort dat het in werkelijkheid om haar neef Forrest gaat. Maar terwijl Elise blij is Forrest te zien, is Leo dat niet. De prins is teleurgesteld over het vrouwelijke uiterlijk van zijn zoon en noemt hem een schande. Forrest vermaant Leo voor zijn wreedheid en vertrekt, alleen om recht op een paar schurken af te rennen die hem als gijzelaar meenemen.

Na de strijd om hem te redden, vertelt Forrest Leo dat hij terugkeert naar de Deeprealm en noemt zijn vader “hem onwaardig”. Voordat hij kan gaan, wordt hij tegengehouden door een jongen die erop staat hem een broche te geven als dank voor de genezing van hem en zijn familie na de aanval van de rovers. Leo ziet dit en beseft dat zijn zoon een held is, en is trots en betreurt de situatie. Nadat hij toegeeft dat hij het niet waard is zijn vader te zijn, nodigt Leo Forrest uit de Deeprealms te verlaten en bij hem te komen wonen, waar Forrest mee instemt om meer tijd met zijn tante Elise door te kunnen brengen.

Hoewel Forrest canoniek noch homo noch transgender is, bevestigt hij aan verschillende personages dat hij zich alleen aangetrokken voelt tot vrouwen en vertelt hij Corrin dat hij zichzelf niet als meisje ziet. Forrest is een zeldzaam voorbeeld van een hetero mannelijk personage die zich niet schaamt om zijn vrouwelijkheid te uiten. En hoewel games meer representatie kunnen gebruiken met betrekking tot trans- en niet-binaire personages, is wat Forrest vertegenwoordigt nog steeds belangrijk.

Forrest vermijdt ook de typische stijlfiguren met betrekking tot genderongelijke kinderen en hun vaders. Als Leo hem afwijst, blijft Forrest trouw aan zichzelf en vraagt hij zich nooit af of hij daar wel gelijk in heeft. Later, Leo’s steun gesprekken met Forrest tonen blijven hem toe te geven aan zijn fout en interesse tonen in passies van zijn zoon. Het spel sympathiseert nooit met Leo’s strijd om zijn zoon te begrijpen, alleen met zijn acceptatie en liefde voor hem. Het is Leo die de vergeving van zijn zoon moet verdienen in plaats van Forrest die moet proberen de goedkeuring van zijn vader te verdienen (of het gebrek daaraan te leren accepteren).

Opvallend is dat Forrest een aardige en ongelooflijk empathische jongeman blijkt te zijn. In zijn latere gesprekken met zijn vader bespreekt Leo het vooruitzicht dat hij ooit het krachtige boek Brynhildr aan zijn zoon zal doorgeven. Forrest maakt zich zorgen over wat het op zich nemen van dat soort verantwoordelijkheid en macht zal betekenen, en wil niet de controle nemen over iets met het potentieel om kwaad te doen zonder erover na te denken.

Andere supports laten zien dat hij gevoelig is voor het oordeel van anderen over hem, niet uit persoonlijke aanstoot, maar omdat hij zich zorgen maakt over hoe degenen die hem beoordelen anderen behandelen. Hoewel hij het product kan zijn van een twijfelachtige mechanica die meer plotholes toevoegt aan het toch al controversiële verhaal van Fates, is Forrest nog steeds een interessant en krachtig personage.