Filippo Inzaghi
Vroege carrièreEdit
Inzaghi’s favoriete voetballers als kind waren Paolo Rossi en Marco van Basten. Als oudere broer van collega-voetballer Simone Inzaghi begon hij in 1991 als tiener bij zijn thuisclub Piacenza, maar hij speelde slechts twee keer in de competitie voordat hij werd uitgeleend aan de Serie C1 AlbinoLeffe, met wie hij een indrukwekkende 13 doelpunten in 21 wedstrijden scoorde. In 1993 verhuisde Inzaghi naar de Serie B club Hellas Verona en scoorde 13 doelpunten in 36 competitieoptredens. Bij zijn terugkeer naar Piacenza scoorde hij 15 keer in 37 wedstrijden om zijn team te helpen de Serie B te winnen en zich te bewijzen als een opwindend jong vooruitzicht.
Inzaghi maakte zijn Serie A debuut toen hij in 1995 naar Parma overstapte, maar scoorde slechts twee keer in 15 competitiewedstrijden. Een van deze twee doelpunten kwam tegen een van zijn voormalige clubs, Piacenza, letterlijk “hem aan het huilen maken”. Hij maakte dat seizoen nog twee doelpunten in Europese wedstrijden. Het seizoen daarop verhuisde hij naar Atalanta, waar hij eindigde als Capocannoniere (topscorer van de Serie A) met 24 doelpunten, en scoorde tegen elk team in de competitie. Hij werd bekroond als jonge voetballer van het jaar in de Serie A en was aanvoerder in de laatste wedstrijd van het seizoen.
JuventusEdit
Inzaghi was echter al snel weer vertrokken naar zijn zesde ploeg in zeven seizoenen, ditmaal naar Juventus voor een bedrag van naar verluidt 23 miljard lire. Hij vormde een formidabele aanvallende samenwerking met Alessandro Del Piero en Zinedine Zidane, een tandem die vier seizoenen zou standhouden, onder managers Marcello Lippi, en vervolgens Carlo Ancelotti, wat Inzaghi’s langste periode bij een team op dat moment markeert. Tijdens zijn periode bij de Bianconeri scoorde hij twee Champions League hattricks – tegen Dynamo Kyiv en Hamburger SV – en werd daarmee de eerste speler die dat deed.
Tijdens zijn eerste seizoen bij de club scoorde Inzaghi twee doelpunten toen Juventus Vicenza versloeg met 3-0 in de Supercoppa Italiana van 1997. Juventus won de Scudetto in het seizoen 1997-98, waarin Inzaghi 18 doelpunten maakte, waaronder een beslissende, Scudetto-winnende hattrick tegen Bologna. Hij maakte ook zes doelpunten om Juventus te helpen de Champions League-finale te bereiken, hoewel ze met 1-0 werden verslagen door Real Madrid.
Het seizoen 1998-99 was minder succesvol voor Juventus, want ze leden een nederlaag in de Supercoppa Italiana van 1998 tegen Lazio, en eindigden het seizoen met een teleurstellende zevende plaats in de Serie A. Inzaghi maakte toch nog 20 doelpunten in alle competities en eindigde het seizoen als topscorer van de club. Zes van zijn doelpunten vielen in de Champions League, toen Juventus in de halve finales werd uitgeschakeld door de uiteindelijke kampioen Manchester United. Tijdens de tweede ronde van de halve finale in Turijn scoorde Inzaghi twee keer in de eerste tien minuten, maar Manchester United kwam terug en won de wedstrijd met 3-2.
Inzaghi hielp Juventus de UEFA Intertoto Cup 1999 te winnen, door vijf keer te scoren in de halve finale tegen Rostov, en twee keer in de finale tegen Rennes, waardoor Juventus zich kwalificeerde voor de UEFA Cup van dat seizoen. Inzaghi scoorde 15 doelpunten in de Serie A toen Juventus de titel nipt misliep tegen Lazio door op de laatste speeldag een nederlaag te lijden. Het volgende seizoen maakte Inzaghi 11 doelpunten in de Serie A en eindigde Juventus voor het tweede opeenvolgende seizoen op de tweede plaats. Hij scoorde ook vijf keer in de UEFA Champions League, waaronder een hattrick in een 4-4 gelijkspel tegen Hamburger SV, hoewel Juventus al in de eerste ronde werd uitgeschakeld. Met 16 doelpunten in alle competities was hij voor het derde opeenvolgende seizoen de topscorer van Juventus. Zijn ooit uitstekende samenwerking met Del Piero was echter minder effectief geworden in de afgelopen seizoenen, als gevolg van hun gebrek aan begrip, individualisme, en hun gespannen relatie zowel op als buiten het veld.
MilanEdit
Ondanks een zeer goed totaal van 89 doelpunten in 165 wedstrijden voor de Bianconeri, werd Inzaghi al snel op de bank gezet ten gunste van David Trezeguet en op 2 juli 2001 tekende hij voor Milan voor een bedrag van naar verluidt 70 miljard lire, of 45 miljard lire contant plus Cristian Zenoni. (Sky Sports meldde een kleiner totaalbedrag, 17 miljoen pond) voor de campagne 2001-02 van coach Fatih Terim. Juventus maakte bekend dat de verkoop van Inzaghi de club een meerwaarde van 31,1 miljoen euro opleverde, waardoor de werkelijke transfersom veel hoger uitviel dan dat bedrag. Inzaghi liep echter een knieblessure op en miste de eerste helft van het seizoen. Bij zijn terugkeer was hij in staat om een sterke samenwerking aan te gaan met Andriy Shevchenko, en onder de nieuwe manager Carlo Ancelotti kon hij al snel een indrukwekkend aantal trofeeën bij de Rossoneri bij elkaar spelen, waaronder de 2002-03 Champions League (waarin Milan zijn vorige ploeg, Juventus, in de finale op strafschoppen versloeg), samen met de 2002-03 Coppa Italia (scoren in een 2-2 gelijkspel in de tweede leg), de 2003 UEFA Super Cup, de 2004 Supercoppa Italiana, en de 2003-04 Scudetto. In de Champions League-campagne 2002-03 scoorde hij zijn record derde Champions League hattrick tegen Deportivo de La Coruña in de groepsfase en een beslissend doelpunt in de kwartfinales tegen Ajax, in totaal 12 Europese doelpunten in dat seizoen. In november 2004 tekende hij een contractverlenging bij de club.
Inzaghi was in staat om volledig te herstellen van hardnekkige knieblessures die hem twee jaar hadden achtervolgd in die mate dat hij zijn roofzuchtige doelpuntenvorm hervond door 12 doelpunten te maken in 22 Serie A wedstrijden in 2005-06, samen met vier doelpunten in vijf Champions League optredens; twee tegen Olympique Lyonnais in de kwartfinale en nog eens twee tegen Bayern München in de eerste knock-out fase. In de kwartfinales van 2007 scoorde hij het beslissende doelpunt tegen de Beieren, waardoor Milan de halve finales van de competitie bereikte. Op 23 mei 2007, in de finale van de Champions League 2007 in Athene, scoorde hij beide doelpunten van Milan in hun 2-1 overwinning op Liverpool in een revanche van de finale van 2005. Hij verklaarde na de wedstrijd:
Het is een droom sinds ik een kind was om twee keer te scoren in de finale, en die van gisteravond waren de belangrijkste in mijn leven. Het was een onvergetelijke wedstrijd. Het is iets dat me mijn hele leven bij zal blijven en twee doelpunten in de finale spreekt voor zich.
– Filippo Inzaghi
Aan het begin van het seizoen 2007-08, Hij scoorde de gelijkmaker in de Super Cup in de 3-1 overwinning van Milan op Sevilla. Inzaghi rondde het jaar af met twee doelpunten in de finale van de Club World Cup 2007, waarin hij Milan hielp om met 4-2 te winnen van Boca Juniors en zo revanche te nemen voor de nederlaag op strafschoppen in 2003.
Op 24 februari 2008 scoorde Inzaghi het winnende doelpunt in de 2-1 overwinning van Milan op Palermo met een duikende kopbal nadat hij vanaf de bank in de wedstrijd was gekomen; het betekende zijn eerste Serie A doelpunt in meer dan een jaar. Daarna volgden nog tien doelpunten in de competitie, de laatste tegen Udinese. Deze treffer tegen Udinese was zijn 100ste doelpunt voor de club in officiële wedstrijden. Maar ondanks de ongelooflijke vorm, weigerde de Italiaanse nationale ploegleider Roberto Donadoni hem op te roepen voor Euro 2008. In november 2008 ging Inzaghi akkoord met een contractverlenging bij Milan tot juni 2010.
Op 8 maart 2009 scoorde Inzaghi zijn eerste hattrick van het seizoen voor Milan tegen Atalanta, waarmee hij zijn team naar een 3-0 overwinning leidde in het San Siro. Zijn 300ste doelpunt in zijn carrière maakte hij in de met 5-1 gewonnen uitwedstrijd tegen Siena. Daarna scoorde hij drie keer tegen Torino, zijn tweede professionele hattrick in dat seizoen. Door het scoren van deze hattrick vestigde “Super Pippo” – zijn bijnaam in de media – het record voor de speler met de meeste hattricks in de Serie A van de afgelopen 25 jaar. Met tien hattricks in de Serie A, staat Inzaghi voor op Giuseppe Signori (9), Hernán Crespo (8), Roberto Baggio, Marco van Basten, Gabriel Batistuta, Abel Balbo, Vincenzo Montella (7), Antonio Di Natale en David Trezeguet (6). Inzaghi scoorde één hattrick voor Atalanta, vier voor Juventus, en vijf voor Milan.
In het seizoen 2009-10, onder manager Leonardo, werd Inzaghi gedegradeerd tot de rol van reservespeler met zijn contract dat in juni 2010 zou aflopen. Op 21 mei 2010 kreeg hij een nieuw eenjarig contract aangeboden dat zou duren tot 30 juni 2011.
Op 3 november 2010, in de UEFA Champions League 2010-11 groepsfase, met een 1-0 achterstand tegen Real Madrid, kwam Inzaghi in de tweede helft van de bank en scoorde een brace om Milan op een 2-1 voorsprong te zetten. Pedro León maakte echter in de 94e minuut gelijk, waardoor de eindstand uiteindelijk 2-2 werd. Bij die gelegenheid werd hij de nieuwe topscorer aller tijden van alle Europese clubcompetities met 70 doelpunten. Hij werd ook de op één na oudste speler die scoorde in de Champions League, 37 jaar en 85 dagen oud, na Ryan Giggs van Manchester United, die nu voorbijgestreefd wordt door Inzaghi’s landgenoot Francesco Totti. Met deze twee doelpunten ging Inzaghi zijn idool Marco van Basten voor op de clublijst van topscorers aller tijden met 125 doelpunten.
Op 10 november 2010 raakte Inzaghi ernstig geblesseerd toen hij voor Milan speelde tegen Palermo. Een verklaring op de officiële Milanese clubwebsite bevestigde dat Inzaghi een letsel had opgelopen aan de voorste kruisband (ACL) en een bijbehorend letsel aan de externe meniscus van de linkerknie. Men dacht dat hij voor de rest van het seizoen uitgeschakeld zou zijn. Gezien zijn leeftijd had deze blessure het einde van zijn carrière kunnen betekenen, maar Inzaghi was zeer optimistisch. Op 7 mei 2011, terwijl Inzaghi nog steeds herstellende was van zijn blessure, won Milan de 2010-11 Serie A titel. Na zes maanden aan de kant te hebben gestaan door een blessure, kwam hij op 14 mei voor het eerst sinds zijn blessure weer van de bank, toen Milan Cagliari met 4-1 versloeg. Tijdens het voorseizoen 2011-12 verlengde hij zijn contract tot juni 2012.
Net als bij Andrea Pirlo in 2011 besloot Milan aan het einde van het seizoen de contracten van een aantal oudgedienden niet te verlengen en Inzaghi was daar één van, samen met Gennaro Gattuso, Clarence Seedorf, Alessandro Nesta, en Gianluca Zambrotta. Hij speelde zijn laatste wedstrijd voor Milan tegen Novara op 13 mei 2012 en markeerde zijn optreden door het winnende doelpunt te scoren, tot grote vreugde van de fans. Op 24 juli 2012 kondigde Inzaghi zijn afscheid van het profvoetbal aan om een trainerscarrière te beginnen.
Europese competitierecordsEdit
Met 70 doelpunten is Inzaghi de vijfde topscorer in Europese clubcompetities, achter alleen Raúl, Cristiano Ronaldo, Lionel Messi en Robert Lewandowski. Hij werd de eerste speler die twee hattricks in de Champions League scoorde – beide met Juventus – toen hij op 13 september 2000 een treffer maakte tijdens het 4-4 gelijkspel in de groepsfase met Hamburger SV; zijn eerste treffer was in een 4-1 overwinning op Dynamo Kyiv tijdens de kwartfinales van 1997-98. Inzaghi scoorde een record derde Champions League hattrick in een 4-0 overwinning tegen Deportivo de La Coruña in het seizoen 2002-03, terwijl hij speelde voor Milan. Dit record zou later worden geëvenaard door Michael Owen, die twee hattricks scoorde voor Liverpool en een derde voor Manchester United.
Leave a Reply