Feiten over dakloosheid

1. Hoeveel mensen zijn dakloos?

Homelessness takes different forms.

De meest ernstige en zichtbare vorm van homelessness is rough sleeping. Mensen die in het wild slapen worden ook wel straatlozen genoemd. Volgens officiële schattingen slapen in Engeland meer dan 4.000 mensen per nacht in de ruige natuur. Dit cijfer is waarschijnlijk een onderschatting, omdat het gebaseerd is op enquêtes, die onvermijdelijk niet iedereen vinden. Met behulp van een reeks andere gegevens heeft de liefdadigheidsinstelling Crisis geschat dat het werkelijke cijfer ongeveer 8.000 is. Dit is een aantal voor een enkele nacht. Veel meer mensen slapen op een bepaald moment in het jaar in onveilige omstandigheden, omdat mensen de straat op en af gaan. Ongeveer zeven of acht keer zoveel mensen slapen op een bepaald moment van het jaar in het wild in Londen.

Daarbovenop zijn er ongeveer 80.000 huishoudens in Engeland die voldoen aan de wettelijke definitie van dakloos en die in tijdelijke accommodatie leven zonder vaste woning (de term “huishouden” is hier nogal misplaatst, aangezien zij geen vaste woning hebben om zich aan vast te houden).

Er zijn nog veel meer “verborgen daklozen” zonder vaste woning die niet aan de wettelijke definitie voldoen. Het gaat bijvoorbeeld om mensen die in een veel te volle woning wonen of van de ene ongeschikte plaats naar de andere verhuizen. Er zijn geen betrouwbare gegevens over hoeveel mensen op deze manier leven, maar naar schatting zijn het er minstens vele tienduizenden.

Alle vormen van dakloosheid schaden de gezondheid en het welzijn van mensen, zowel onmiddellijk als op de lange termijn, en weerhouden hen ervan hun potentieel te verwezenlijken.

The Connection werkt voornamelijk met mensen die in het wild slapen.

Meer informatie

2. Neemt dakloosheid toe of juist af?

Rough sleeping in England has more than doubled in recent years. Voor elke 10 mensen die in 2010 ruw sliepen, waren er 24 in 2019.

Ook andere vormen van dakloosheid zijn sterk toegenomen. Het aantal mensen in tijdelijke huisvesting is tussen maart 2010 en 2018 met meer dan 50% gestegen. Hoewel dit een kleiner percentage is dan voor ruw slapen, gaat het in absolute aantallen om grotere aantallen.

Meer informatie

3. Waarom neemt dakloosheid toe?

Het algemene tekort aan en de onbetaalbaarheid van huisvesting is de kritieke onderliggende oorzaak van de toename van het aantal daklozen van allerlei aard, met aanzienlijke problemen in onder meer de particuliere huursector.

Dit wordt nog verergerd door een bijzonder tekort aan geschikte huisvesting voor daklozen, het gebrek aan adequate ondersteuning voor mensen die van de straat proberen te komen, de noodzaak van verbetering van het beheer van het uitkeringsstelsel en de noodzaak van betere coördinatie van de dienstverlening.

Meer informatie

4. Is Centraal Londen anders?

Ja. De gemeente Westminster, waar The Connection werkt, is anders dan alle andere gemeenten in verschillende opzichten.

Het heeft een uitzonderlijk hoog aantal daklozen. Ongeveer 1 op de 13 van alle ruwe slapers in Engeland zijn te vinden in Westminster, meer dan elke andere lokale autoriteit.

Dit komt deels omdat het centrum van Londen veel mensen uit andere delen van het Verenigd Koninkrijk en daarbuiten aantrekt, zoals het al eeuwen doet. Niet al deze mensen vinden wat ze zoeken, en sommigen eindigen in de ruige slaapwijk.

De mix van mensen die in de ruige slaapwijk zitten is ook anders. In het bijzonder is er een veel groter aandeel van niet-Britse onderdanen, voor wie oplossingen vaak beperkt zijn.

En, van cruciaal belang, accommodatie in Westminster, die veel eersteklas residentiële en zakelijke gebieden omvat, is buitengewoon schaars en duur.

Bovendien, naast de meer dan 300 mensen die elke nacht in Westminster in het wild slapen, is er ook een dagbevolking van een vergelijkbare grootte die elke dag op straat komt. De dagbevolking omvat mensen die op straat slapen in buitenwijken, evenals sommige mensen met toegang tot hostels of andere tijdelijke accommodatie.