Etiquette voor fooien

Aangekondigd werd dat de betaling van de bedieningsgeld naar goeddunken van de klant moet geschieden. Maar, moet je een fooi geven? En zo ja, hoeveel?
Het Department of Consumer Affairs (DCA) heeft onlangs aangekondigd dat consumenten zelf mogen bepalen of ze de bedieningsgeld betalen of niet. Dit was in reactie op een golf van klachten van klanten die zich gedwongen voelden om deze toeslag (die kan variëren van vijf tot maar liefst 20 procent) te betalen, ongeacht of ze tevreden waren met de service of niet. Konkana Bakshi, oprichter van een afwerkingsschool, en Suneeta Kanga, trainer zakelijke verzorging en etiquettetraining, over hoe je fooi moet geven:

In restaurants

“Fooi geven is, net als een kunst, gebaseerd op gevoelens,” zegt Suneeta Kanga, “Het is belangrijk om te onthouden dat de serveerder fooi krijgt voor de service, niet voor het eten, dus als het eten geen indruk heeft gemaakt, was dat niet de schuld van de serveerder. Wat je moet overwegen is, heeft zij of hij je gewillig bediend, heeft zij of hij geglimlacht, was zij of hij attent?”
Dat gezegd hebbende, gelooft Kanga dat met een servicetoeslag die soms 15 tot 20 procent bedraagt, “je geen extra fooi boven dit bedrag hoeft te geven. In India rekenen restaurants meestal tussen de vijf en tien procent als servicekosten, en er zijn plaatsen waar dat percentage zelfs in de prijs van het gerecht is inbegrepen.” Konkana Bakshi is het daarmee eens. “Als de servicekosten niet in de rekening zijn opgenomen, moet je fooi tussen de 10 en 15 procent van het gefactureerde bedrag bedragen.”
Bakshi waarschuwt voor ruzie met het management om de servicekosten te schrappen. “Dat is not done. Als je niet tevreden bent met de service, laat dan geen extra bedrag achter, dat is alles.”
Als je een privédiner organiseert, vindt ze dat elke serveerder een extra fooi moet krijgen (boven de service charge die in de rekening is opgenomen). “Ik zou aanraden om een bedrag van in totaal 10 tot 15 procent van het gefactureerde bedrag te verdelen onder alle serveersters.” Kanga biedt een alternatief: “Als je een evenement organiseert, kun je elke server een fooi geven van zeg Rs 100 tot Rs 300 (naast de servicekosten).”
Kanga beweert dat fooien een belangrijke aanvulling zijn op het salaris van bedienend personeel. “Ook dienen fooien (wanneer ze apart worden gegeven, niet inbegrepen als servicekosten) om de serveersters te motiveren – vergeet niet dat het woord is afgeleid van ‘To Ensure Prompt Service.’
Bij schoonheidssalons
Kanga zegt dat ze ongeveer 10 procent van het gefactureerde bedrag geeft aan esthetici bij salons in het middensegment. “Je stopt het geld discreet in de handpalm van de persoon die je de dienst/behandeling heeft gegeven, of in de zak van de schoonheidsspecialiste als ze met een andere klant bezig is.” In kuuroorden of chiquere salons zijn de regels echter anders. “Hier zijn de rekeningen vrij hoog, dus je mag iemand die je haar wast een fooi geven van zo’n 200 tot 500 roepies – als er twee mensen bij je zijn geweest, kunnen ze dit bedrag delen.”
Bakshi wijst erop dat fooien afhankelijk zijn van relaties: “Als het om salons gaat, hebben mensen er meestal een die ze vaak bezoeken. Men kan dus de gewoonte aannemen om hier jaarlijks fooi te geven. Je kunt gelegenheden als Diwali gebruiken om je kapper of visagist een fooi te geven. Een fooi van 10 procent is ook acceptabel als je bij elk bezoek fooi geeft.” Bakshi benadrukt echter: “Geef esthetici in chique salons geen fooi. Dat is eigenlijk denigrerend. Als je een vaste klant bent en je hebt een bepaalde stylist bij zo’n zaak waarvan je vindt dat je een fooi moet geven, dan is een jaarlijkse gift van Rs 3.000 tot Rs 5.000 beter dan een kleine fooi per bezoek. Of schrijf een goede recensie over de stylist of stuur haar een bedankbriefje.”
In je gebouw en bij winkels
Kanga gelooft dat Rs 10 tot Rs 20 voldoende is voor mensen die je helpen door je boodschappen te dragen. “Tenzij uw gebouw een jaarlijks fooienbeleid heeft, moet u uw bewakers hetzelfde bedrag geven elke keer dat iemand u helpt met uw boodschappen. Het genereert goede wil.”
Bakshi, aan de andere kant, zegt: “Hoewel het geven van fooi is ingebed in onze cultuur, is het iets dat ik mensen dringend verzoek te bespreken op de jaarlijkse vergaderingen van hun vereniging. Ofwel werk aan de invoering van een jaarlijks fooienbeleid, ofwel leg je het fooitarief vast, zodat de beveiliging van je gebouw niet overmatig attent is op de behoeften en verzoeken van selecte individuen.” In winkels, zegt ze, “Als een verkoper je helpt door je boodschappen naar je auto te dragen, zou een fooi van Rs 50 voldoende moeten zijn.”
In een hotel of luchthaven
Bakshi raadt aan om een forfaitair bedrag van Rs 200 tot Rs 300 te geven aan een kruier die je tassen naar je hotelkamer heeft gedragen, terwijl Kanga vindt dat Rs 50 per tas een redelijk tarief is. “Op de luchthaven hebben ze een forfaitair bedrag van Rs 500 voor de kruierservice, en als de kruiers je meer vragen, mag je dat weigeren.”
Bakshi voegt eraan toe: “Als je regelmatig gebruikmaakt van het zwembad of de spa van een naburig hotel, geef dan bij elk bezoek een bescheiden fooi.” Ze vindt het echter niet essentieel om servers elke keer dat je roomservice bestelt een fooi te geven. “Een betere manier om je dankbaarheid te tonen is door ze goede beoordelingen/feedback te geven.”