Esteban Echeverría

Esteban Echeverría, (geboren 2 september 1805, Buenos Aires, Argentinië-gestorven 19 januari 1851, Montevideo, Uruguay), dichter, fictieschrijver, cultureel promotor en politiek activist die een belangrijke rol speelde in de ontwikkeling van de Argentijnse literatuur, niet alleen door zijn eigen geschriften maar ook door zijn sponsoringinspanningen. Hij is een van de belangrijkste romantische auteurs in Latijns-Amerika.

Echeverría bracht vijf beslissende jaren door in Parijs (1825-30), waar hij zich de geest van de Romantische beweging eigen maakte, die toen in Frankrijk in haar bloeitijd was. Na zijn terugkeer in Argentinië werd hij een van de promotors van deze beweging. Hij maakte deel uit van de groep jonge Argentijnse intellectuelen die in 1838 de Asociación de Mayo (“mei organisatie”, naar de maand van de onafhankelijkheid van Argentinië) oprichtten. Deze instelling streefde naar de ontwikkeling van een nationale literatuur die aansloot bij de sociale en fysieke realiteit van Argentinië. Echeverría zette zich ook in voor de omverwerping van de dictatuur van Juan Manuel de Rosas. In 1840 werd hij gedwongen in ballingschap te gaan in het nabijgelegen Uruguay, waar hij tot aan zijn dood verbleef.

Echeverría’s roem als schrijver berust op zijn krachtige verhaal “El matadero” (“Het Slachthuis”), een mijlpaal in de geschiedenis van de Latijns-Amerikaanse literatuur. “Het slachthuis”, waarschijnlijk geschreven in 1838, werd pas 30 jaar later gepubliceerd. Het is vooral belangrijk omdat het de botsing weergeeft tussen “beschaving en barbarisme”, tussen Europese zeden en meer primitieve en gewelddadige Amerikaanse manieren. Domingo Faustino Sarmiento, een andere grote Argentijnse schrijver en denker, zag deze botsing in de kern van de Latijns-Amerikaanse cultuur. In dit licht gelezen, is “Het Slachthuis” een politieke allegorie. De meer specifieke bedoeling was Rosas ervan te beschuldigen het soort misdadigers te beschermen dat de gecultiveerde jonge hoofdpersoon in het slachthuis van Buenos Aires vermoordt. Rosas en zijn handlangers staan voor barbarij, de gedode jongeman voor beschaving. Echeverría’s La cautiva (“De gevangen vrouw”), een lang verhalend gedicht over een blanke vrouw die door de Indianen is ontvoerd, behoort ook tot de bekendere werken uit de 19e-eeuwse Latijns-Amerikaanse literatuur.