Eric Sevareid

Eric Sevareid, voluit Arnold Eric Sevareid, (geboren 26 november 1912, Velva, North Dakota, U.S.-dood 9 juli 1992, Washington, D.C.), Amerikaanse omroepjournalist, een welsprekend commentator en wetenschappelijk schrijver bij het Columbia Broadcasting System (CBS) News (1939-77) die pionierde met een nieuwe journalistiek door opinie en analyse in nieuwsberichten te introduceren.

Na zijn afstuderen aan de Universiteit van Minnesota (1935), werkte Sevareid als verslaggever voor de Minneapolis Journal (1936-37), die hem in 1930 had aangenomen als journalist voor jonge kinderen. Daarna werkte hij bij de New York Herald Tribune in Parijs totdat Edward R. Murrow hem recruteerde om bij CBS te komen werken als nieuwscorrespondent om het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in Europa te verslaan (1939).

Als een van “Murrow’s Boys,” was Sevareid de laatste Amerikaan die vanuit Parijs uitzond en de eerste die aankondigde dat Frankrijk op het punt stond zich over te geven aan de Duitsers (1940). Nadat hij Parijs was ontvlucht met zijn vrouw en pasgeboren tweelingzonen, sloot hij zich aan bij Murrow in Londen om uit te zenden tijdens de bombardementen van de Battle of Britain. Eind 1940 keerde hij terug naar de Verenigde Staten tot 1943, toen hij werd uitgezonden naar Oost-Azië, waar hij in Myanmar (toen Birma geheten) met een parachute uit een vliegtuig moest springen en zijn bemanning uit door de vijand gecontroleerde oerwouden moest helpen navigeren. Zijn naoorlogse opdrachten brachten hem naar Frankrijk, Duitsland, Groot-Brittannië en de Verenigde Staten, waar hij in de jaren zestig een beroemdheid werd toen zijn commentaren te zien waren in het CBS Evening News met Walter Cronkite. Naast zijn twee minuten durende televisieredacties, die tot aan zijn pensionering in 1977 werden uitgezonden, schreef Sevareid een wekelijkse column en publiceerde hij boeken als Not So Wild a Dream (1946), In One Ear (1952), Small Sounds in the Night (1956), en This Is Eric Sevareid (1964).