English Literature I

“Aphra Behn,” door de Engels-Nederlandse kunstenaar Sir Peter Lely, olieverf op doek, ca. 1670.

Aphra Behn (14 december 1640? – 16 april 1689) was een Britse toneelschrijfster, dichteres, vertaalster en fictieschrijfster uit de tijd van de Restauratie. Als een van de eerste Engelse vrouwen die met schrijven haar brood verdiende, doorbrak zij culturele barrières en diende zij als literair rolmodel voor latere generaties van vrouwelijke auteurs. Vanuit de obscuriteit werd ze opgemerkt door Charles II, die haar in dienst nam als spionne in Antwerpen. Na haar terugkeer in Londen en een waarschijnlijk kort verblijf in de debiteurengevangenis, begon ze voor het toneel te schrijven. Ze behoorde tot een coterie van dichters en beroemde libertijnen zoals John Wilmot, Lord Rochester. Ze schreef onder het pastorale pseudoniem Astrea. Tijdens de woelige politieke tijden van de Exclusion Crisis schreef ze een epiloog en een proloog die haar in juridische problemen brachten; daarna wijdde ze het grootste deel van haar werk aan proza en vertalingen. Als overtuigd aanhanger van de Stuart-lijn sloeg ze een uitnodiging van bisschop Burnet af om een welkomstgedicht te schrijven voor de nieuwe koning Willem III. Ze stierf kort daarna.

Behn wordt nu beschouwd als een belangrijke dramaturge van het zeventiende-eeuwse theater, en haar prozawerk wordt kritisch erkend als belangrijk voor de ontwikkeling van de Engelse roman. Bij het moderne publiek is ze misschien het best bekend om haar korte roman Oroonoko (1688), het verhaal van een tot slaaf gemaakte Afrikaanse prins. Het is opmerkelijk voor zijn verkenning van slavernij, ras en geslacht.

Behn was enorm productief, adapteerde toneelstukken, schreef fictie en poëzie, en vertaalde werken uit het Frans en Latijn. Ze veroorzaakte schandalen met sommige van haar onderwerpen, waarbij ze vaak zinspeelde op seksueel verlangen. Zij was zich ervan bewust, en verklaarde dat, dat werk geen problemen zou hebben veroorzaakt als het door een man was geschreven. Behn’s werk heeft vaak homo-erotische thema’s, met liefde tussen mannen van hetzelfde geslacht. Een van haar bekendste gedichten, “The Disappointment,” is het verhaal van een seksuele ontmoeting verteld vanuit het standpunt van een vrouw, dat kan worden geïnterpreteerd als een werk over mannelijke impotentie.