Elektroluminescentie
Elektroluminescentie, productie van licht door de stroom van elektronen, zoals in bepaalde kristallen. Elektroluminescentie is een van de weinige gevallen waarin een directe omzetting van elektrische energie in zichtbaar licht plaatsvindt zonder warmteontwikkeling, zoals bij de gloeilamp.
>
Er zijn twee verschillende mechanismen die elektroluminescentie in kristallen kunnen veroorzaken: zuivere of intrinsieke en ladingsinjectie. De belangrijkste verschillen tussen de twee mechanismen zijn dat bij het eerste mechanisme geen netto stroom door het fosfor (elektroluminescent materiaal) gaat en dat bij het tweede de luminescentie overheerst tijdens de doorgang van een elektrische stroom.
In intrinsieke elektroluminescentie worden door thermische activering en het elektrische veld atomaire elektronen (van donorniveaus) in de geleidingsband vrijgemaakt. Veel van deze geleidingselektronen worden door het veld versneld totdat zij tegen lichtgevende centra botsen, waardoor deze worden geïoniseerd (d.w.z. elektronen worden uitgeworpen uit hun atomen). Licht wordt op de normale manier uitgezonden zodra een elektron recombineert met een geïoniseerd atoom van het centrum. Omdat het effect wegsterft wanneer constante spanning wordt toegepast, kan een wisselspanning worden gebruikt om een aanhoudende lichtemissie te creëren.
Elektroluminescentie kan ook het gevolg zijn van ladingsinjectie, zoals wanneer een elektrode contact maakt met een kristal om een stroom elektronen of gaten te leveren (elektronenextractie) of wanneer een spanning wordt toegepast op een p-n-overgang waardoor een stroom gaat lopen; d.w.z. dat elektronen van het n-type materiaal naar het p-type materiaal stromen. In beide gevallen verliezen de elektronen energie bij de recombinatie met centra of positieve gaten, wat gepaard gaat met de emissie van licht.
Leave a Reply