Eleanor Roosevelt is homo-icoon in ‘HICK: A Love Story’

Wist u dat Eleanor Roosevelt in het geheim verkering had met de vrouwelijke journaliste die de verkiezingen van 1928 versloeg voor The Associated Press? De meeste mensen ook niet.

In de theaterproductie “HICK: A Love Story,” gebaseerd op het waargebeurde verhaal van Eleanor Roosevelt en Lorena Hickok, worden kijkers op een reis van liefde en ontdekking gestuurd, als de twee vrouwen communiceren via brieven die heen en weer worden gestuurd in de loop van Franklin Delano Roosevelt’s presidentschap. Een verhaal verteld door vrouwen, over vrouwen, “HICK” onthult de hartverwarmende (en aangenaam schokkende) romance tussen de twee tortelduifjes.

De voorstelling maakt deel uit van het 28e jaarlijkse San Francisco Fringe Festival en brengt een relatie aan het licht die pas lang na het overlijden van Eleanor in de openbaarheid kwam. Pas toen Hickok, die meestal “Hick” werd genoemd, elke brief tussen Eleanor en haarzelf aan de National Archives and Records Administration schonk, werd de “vriendschap” tussen de vrouwen door het publiek opgegraven.

Terry Baum, toneelschrijfster van “HICK” en hoofdrolspeelster als Hickok zelf, geeft een voortreffelijke vertolking gedurende het een uur durende stuk, waarbij ze nooit ophoudt om zowel voelbare emotie over te brengen als de reikwijdte van haar talenten te gebruiken om het verder niet overvolle podium te vullen. Als Hickok steelt Baum de show – deels omdat zij de show is.

Om het publiek alle ups en downs te laten volgen, wordt het verhaal af en toe verteld door Tara Ayres, die het tempo erin houdt naarmate de relatie opbloeit. Ayres krijgt ook de kans om te pronken met haar indrukwekkende vocale vaardigheden, als ze zingt erfstuk verkiezing ballads als overgang tussen scènes.

Loretta Janca heeft maar een korte rol in het stuk, ze speelt Eleanor alleen in de tweede helft van de productie (wanneer de first lady eindelijk haar eerste optreden op het toneel maakt). Haar aanwezigheid voegt een realistische flair toe wanneer de authentieke liefdesbrieven op het toneel worden voorgelezen, het publiek is getuige van een lange-afstandsrelatie die zich afspeelt van de andere kant van het toneel. In “HICK” tonen Baum en Janca vakkundig de beproevingen van een geschreven affaire.

Gezien Hick’s plaats als een van de grootste journalisten van haar tijd (ze was de eerste vrouw die een verhaal op de voorpagina van de New York Times kreeg), zijn de brieven duidelijk poëtisch van essentie en vangen ze prachtig de emoties die ooit door de gangen van het Witte Huis trokken. Het verhaal is in alle opzichten empowerend en toont Hick als de ster van haar redactiekamer, ongeacht de moeilijkheden waarmee ze geconfronteerd werd als vrouw die werkte in een tijdperk van voor de Tweede Wereldoorlog.

Baum’s komische kwinkslagen komen op het juiste moment, waarbij het personage zich aanvankelijk voorstelt Eleanor vragen te stellen als: “Heb je enig idee wat een homoseksueel is?” Zodra de liefde tussen de vrouwen daadwerkelijk wordt aangewakkerd – zachte handjes vasthouden en een arm om het middel – verkondigt Hick: “Als ik ervoor brand in de hel, dan zij het zo,” haar “onnatuurlijke liefde” voor de first lady aan de orde stellend. Dit moment is een krachtig keerpunt in de show, waardoor de ernst van de relatie zich echt kan nestelen.

Maar onder het verhaal, gepaard met gelach en romantisch gezang, is de vraag “Waar is FDR in deze?” een onderliggende ader die grotendeels ongeadresseerd blijft. Totdat uiteindelijk, tegen het midden van het stuk, wordt onthuld dat FDR Eleanor gedurende zijn hele presidentschap heeft bedrogen. Jammer genoeg leidde dit er niet toe dat Eleanor nog lang en gelukkig zou leven met haar eigen minnaar, maar leidde het wankele huwelijk niet tot een echtscheiding, maar tot het stopzetten van de intieme relaties tussen de president en de first lady.

Als er iets is dat “HICK” ons leert, is het dat Eleanor er niet een was om mee te sollen, en Hickok leek de enige andere persoon te zijn die dat begreep. Hickok was een sterke vrouw die smoorverliefd was tijdens haar dagen als verslaggeefster van de ervaringen van de first lady. Tussen het vertellen van de ondeugende tijden in persbadkamers en de uiteindelijke ruzie die de vrouwen later in hun leven hadden, deelt “HICK” het verhaal dat zowel Hickok als Eleanor altijd al met de wereld wilden delen – een krachtig, tranentrekkend einde van een krachtig liefdesverhaal.

In de woorden van Hickok zelf in het stuk: “Als je eenmaal door Eleanor Roosevelt bent bezeten, blijf je bezeten.”

Contact Skylar De Paul op . Tweet haar op @skylardepaul.