Een verklarende woordenlijst van trucjes in het college football

Het runnen van een aanval in football komt grotendeels neer op twee dingen: kracht en misleiding.

De krachtcomponent zorgt voor zichzelf door geweldige atleten te hebben die goed worden gecoacht. Een running back barst door een gat, een offensieve tackle voorkomt dat een 300-pond lineman vooruit komt, of een quarterback gooit een perfecte spiraal over de verdediging en in de handen van zijn ontvanger.

Maar soms kunnen deze power plays je alleen maar zo ver brengen. Soms, als de verdediging je in de tang heeft en je diep moet graven, zal een coach vertrouwen op misleiding door een trick play op te roepen.

Sommige plays, zoals play-action fakes en draws, zijn technisch gezien trick plays omdat hun doel is de verdediging te misleiden, al is het maar voor een fractie van een seconde. Maar die zijn zo gewoon geworden dat fans nauwelijks opkijken als ze gebeuren.

Maar in de loop van het seizoen zie je teams diep in het spelboek graven en iets geks uit de hoge hoed toveren als de situatie daarom vraagt. Hier zijn enkele van die trick plays die heel goed hun kop kunnen opsteken in een grote spot.

Double pass

Wat is het? De quarterback gooit de bal zijwaarts of achterwaarts, meestal naar een ontvanger. De pass-catcher gooit dan de bal naar voren.

Wat is het doel? Net als bijna elke andere trick play, is het doel verwarring en chaos te creëren in de verdediging. Wanneer de secundaire de bal de hand van de quarterback ziet verlaten, is de natuurlijke reactie om aan te nemen dat de speler die de bal ving er vervolgens mee zal lopen. Echter, zolang de oorspronkelijke worp niet naar voren gaat, wordt het helemaal niet als een pass beschouwd, en dus is de ontvanger vrij om de bal naar voren te gooien. Vaak wordt dit gebruikt in rode zone situaties omdat de ontvanger, hoewel vaak een vroegere quarterback van de middelbare school of gewoon een groot atleet, niet vertrouwd zal worden om een accurate diepe worp te maken. Een veel voorkomende valkuil is dat de oorspronkelijke pass of iets naar voren gaat of niet goed bij de ontvanger komt. Als de bal niet voorwaarts gaat, stuitert en binnen de lijnen blijft, is het een levende bal die door de verdediging kan worden opgepikt.

Voorbeeld: Michigan speelde dit spel verschillende keren tijdens het Lloyd Carr regime, zoals de video compilatie hieronder laat zien. Elke keer ging de worp terug naar de quarterback, die met verschillende blockers vooruit liep.

Als bonus, hier is een voorbeeld van de receiver die het downfield gooit dat Arkansas in 2004 liep. Het was niet de beste uitvoering van het spel, maar de Razorbacks wisten duidelijk hoe goed de arm van Carlos Ousley was, want dat was een geweldige worp.

End-around

Wat is het? De quarterback valt terug en geeft hem af of gooit hem naar een wide receiver die horizontaal inloopt vanaf de zijkant. De ontvanger, die in volle pas is, blijft dan rennen naar de zijlijn waar hij vandaan kwam en probeert vrij te komen. Een gelijkaardige versie hiervan is een end reverse, waarbij de quarterback de hand-off geeft aan de running back, die dan een tweede handoff maakt naar de receiver.

Wat is het doel hiervan? Vergelijkbaar met de hook en lateral, het doel is om de baldrager op volle snelheid te laten lopen terwijl de verdedigers hun voeten weer onder zich krijgen na van richting te zijn veranderd. Dit spel is het meest effectief voor het oprapen van korte tot middellange yardage, omdat het onwaarschijnlijk is yards te verliezen door hoe snel de baldrager beweegt, maar het is ook moeilijk om een grote gain te krijgen zonder wat vernuftig voetenwerk en goede blocking.

Voorbeeld: Hier is een van die gevallen waar alles goed ging om het te verheffen tot een groot spel. Zoals je kan zien, liep de hele USC verdediging in de richting van de quarterback en werd platvoetig toen de bal werd teruggegooid naar Sherman Alston die de andere kant op ging. Het resultaat was slechts een paar man te verslaan, en met zijn ongelooflijke snelheid, maakte hij het tot de eindzone.

Nep velddoelpunt

Wat is het?: Zoals de naam al doet vermoeden, het team met de bal lijnt op voor een velddoelpunt, maar dan loopt of gooit de bal na de snap in plaats van te schoppen.

Wat is het doel? Dit spel is voor een coach die hebzuchtig wil worden en denkt dat hij zijn geluk kan beproeven en de verdediging kan verrassen. Soms zijn drie punten niet genoeg of vertrouw je je kicker niet om hem neer te halen, dus wil je een eerste down of touchdown in plaats daarvan zonder dat het duidelijk is door de aanval op het veld te houden.

Example: Er zijn tal van opties van wat een team kan doen op een fake kick, dus we zullen kijken naar een running play en een throw.

Een van de meest prachtig opgestelde fakes kwam in 2007 van LSU, toen kicker Colt David liep achter de houder, die gooide het over zijn hoofd naar de kicker in stride, die in staat was om gemakkelijk naar de rand te komen voor een touchdown. Dit spel werkte niet alleen vanwege de verrassing van een fake, maar omdat de slechts een of twee stappen die de kicker neemt in de richting van de houder voordat hij rondgaat, genoeg is om de verdediging te verkopen op het feit dat een kick in feite komt.

Voor een passerend voorbeeld, Michigan State’s overtime game-winner tegen Notre Dame in 2010 springt eruit. Dit is een voorbeeld van zowel hebzuchtig worden en niet vertrouwen op je kicker, zoals Spartaanse coach Mark Dantonio ging dapper in plaats van het proberen van een 46-yarder voor dubbele overtime. De sleutel hier was een aantal uitstekende blokkering door Michigan State om houder Aaron Bates tijd te geven om te wachten op tight end Charles Gantt om open te komen downfield.

Fake procedure

Wat is het? De quarterback lijkt niet klaar te zijn voor de snap, want hij is audibles aan het roepen of aan het praten met de coaches of een andere speler. Dat is echter een deel van het spel, want de snap gaat dan naar een andere speler, meestal de running back, die dan het loop- of passing-spel uitvoert.

Wat is het doel? De verdediging is meestal niet helemaal klaar om te gaan totdat het de quarterback onder center klaar ziet staan om de snap te nemen. Daarom, wanneer de aftrap onverwachts gebeurt, zal het vaak niet in de beste verdedigende positie zijn. Ook, vooral in mandekking, is er niemand aangewezen om de quarterback te dekken, om voor de hand liggende redenen. Dat kan hem in staat stellen om wijd open te staan voor een pass.

Voorbeeld: Clemson deed precies dat, met een end-around die leidde tot een pass naar een wijd-open Tajh Boyd in de eindzone. Het is legaal voor één speler in de aanval om in beweging te zijn wanneer de snap gebeurt, dus Boyd die langs de lijn beweegt is geen valse start. Als je hem volgt terwijl het spel zich ontwikkelt, zie je dat niemand in de verdediging enig idee had of zij degene moesten zijn die hem dekte, dat is hoe hij zo open kwam te staan.

Vals punt

Wat is het? Net als bij een nep-velddoelpunt staat het team in een puntformatie, maar kiest het voor een eerste down of score in plaats van een punt te maken. De snap kan naar de punter gaan of direct naar een back links of rechts van de punter. Hoe dan ook, de persoon die de snap krijgt zal dan kijken rennen of gooien.

Wat is het doel? Nogmaals, hebzucht en denken dat je ermee weg kunt komen zijn de belangrijkste motivaties. Een geslaagde poging kan zeer ontmoedigend zijn voor de verdediging die dacht van het veld te kunnen. Er is echter veel risico aan verbonden, want als het mislukt, wint het ontvangende team in wezen ongeveer het halve veld van waar het waarschijnlijk zou zijn begonnen als de bal werkelijk was gepunterd.

Voorbeeld: Deze van Texas Tech was perfect gedaan, met de punter die het goed genoeg deed om de verdediging van hem af te houden en dan een paar goede downfield blocking die hem toelieten onaangeroerd te scoren. Roughing the kicker penalties kunnen in het voordeel van het kickende team werken omdat de spelers de punter zullen optrekken in plaats van hem te raken, in tegenstelling tot, laten we zeggen, een quarterback die een pompbeweging maakt en die een pak slaag zou krijgen of hij de bal nu loslaat of niet.

Flea flicker

Wat is het? De quarterback neemt de snap en geeft hem af aan de running back zoals bij een normaal run play. Maar de running back stopt dan op de lijn en gooit hem terug naar de quarterback, die naar het veld kijkt om te gooien: Omdat de verdediging de handoff ziet gebeuren, vertragen de cornerbacks en safeties vaak of komen ze de running back tegemoet als hij losbreekt. Maar omdat de ontvanger weet wat er echt gebeurt, blijft hij rennen in plaats van terug te komen om te blokkeren. De hoop is dat de receiver genoeg ruimte kan openen om ongedekt te komen en een diepe bal binnen te halen. Het grootste risico hierbij is dat het een paar kostbare seconden duurt om te ontwikkelen, waardoor de verdedigende lijn tijd heeft om druk uit te oefenen als de quarterback de bal terugkrijgt. Dit maakt het een soort alles-of-niets spel. De opkomst van play-action fakes heeft de flea flicker ook minder effectief gemaakt, omdat de verdediging niet uitverkoopt aan de run.

Voorbeeld: Het spel werkte als een charme in North Carolina’s 89-yard score tegen Duke vorig seizoen. Hou de Duke verdedigers onderaan het scherm in de gaten. Ze komen er allemaal aan als ze de handoff zien en negeren Ryan Switzer volledig. Tegen de tijd dat ze van richting veranderen en naar het veld gaan, is Switzer allang weg voor de touchdown.

Vals flikflooi

Wat is het? Iedereen weet wat een flea flicker is; het is een van de klassieke trick plays van football. Een nep-vlooi flikker, echter, is niet zo gebruikelijk en het vereist een verdere laag van bedrog. Het is wanneer een team een ‘flea flicker’ imiteert, waarbij de running back een pitch terug naar de quarterback faket, maar hij houdt de bal in feite en rent ermee.

Wat is het doel? Dit is een spel dat je misschien maar één keer per seizoen uitvoert, maar het kan vooral effectief zijn als een team onlangs een echte vlooienflikker heeft uitgevoerd in hetzelfde spel of een vorig spel, waardoor de verdediging een reden krijgt om er nog één te verwachten. Met alle aandacht voor de quarterback en de receivers die downfield rennen, kan de running back misschien onopgemerkt door de lijn sluipen.

Voorbeeld: Jeff Brohm riep een fake flea flicker op in Purdue’s wedstrijd tegen Rutgers in Week 8 van het 2017 seizoen en het resulteerde in een enorme gain.

Halfback pass

Wat is het? De quarterback geeft het af of gooit het naar de running back, die de druk in het achterveld trekt voordat hij het vooruit gooit, hetzij naar een ontvanger of, meestal, terug naar de quarterback over het veld.

Wat is het doel ervan? Zoals je wel kan raden, is dit een variatie op de dubbele pass, ontworpen om de verdediging te doen denken dat het een run play is. Meestal wordt het spel zo opgesteld dat de running back de bal teruggooit naar de quarterback, die ongedekt moet staan en de verdediging op de baldrager moet laten inzakken.

Voorbeeld: BYU won de 1983 Holiday Bowl op dit spel, toen Steve Young een pass kreeg na de handing off (dat was heel bijna een pick-six) en nam het naar het huis. Tegen de tijd dat Eddie Stinnett de bal losliet, waren er minstens vijf of zes Missouri-spelers die op hem afkwamen, hoewel de Cougars waarschijnlijk niet rekenden op degene die rond Young hing en de bal bijna wegpakte.

Een recentere uitvinding is de jump pass, waarbij de running back een handoff neemt en stopt net voor de line of scrimmage, waar hij dan in de lucht springt en de bal vooruit passt. De linebackers en secondary, die de run zagen gebeuren, verlaten de passdekking en rennen naar binnen, waardoor een receiver of tight end vrij kan komen.

Hook and ladder

Wat is het? Een ontvanger rent langs de zijlijn naar beneden voordat hij haakt naar het midden van het veld, waar hij de pass ontvangt. Nadat hij de pass heeft aangenomen, gaat hij lateraal naar een ontvanger die op volle snelheid over het veld komt van de andere kant, die probeert naar de rand te komen en zich vrij te spelen.

Wat is het doel? Dit is een wanhoopsactie, zoals een Hail Mary, maar soms wordt het gebruikt om de verdediging uit balans te brengen. De reden hiervoor is dat als de lateral verkeerd getimed of gebotst wordt, dit kan leiden tot een turnover. De sleutel is dat de speler die de lateral ontvangt op volle snelheid gaat als hij de bal vangt, zodat hij weg kan breken voordat de verdediging tijd heeft om van richting te veranderen en hem te tackelen.

Voorbeeld: Boise State voerde het spel feilloos uit in de 2007 Fiesta Bowl tegen Oklahoma (en, als je bekend bent met het spel, weet je dat het niet de laatste keer is dat het in dit artikel ter sprake komt). Met nog 18 seconden te gaan, een touchdown achter en een vierde en 18, gooiden de Broncos een pass kort voor de first-down marker, waar Oklahoma’s prevent-verdediging stond te wachten om er zeker van te zijn dat de ontvanger er niet overheen ging. Maar omdat elke verdediger in de richting van de pass-catcher bewoog om elke voorwaartse yardage tegen te houden, werkte het spel perfect. Jerard Rabb ontving de worp in stride en ging onaangeroerd naar de eindzone om het naar overtime te sturen.

Statue of Liberty

Wat is het? Dit is een no-look handoff, waarbij de quarterback zijn best doet om een worp te verkopen voordat hij zijn hand met de bal achter zijn rug laat vallen, waar de running back of wide receiver, die zogenaamd in de buurt bleef om te blokkeren, de bal pakt en naar voren rent.

Wat is het doel? Het aanvallende team hoopt in deze situatie dat de verdediging niet doorheeft waar de bal heen ging tot het te laat is. De quarterback moet zijn best doen om de verdediging te laten geloven dat hij gaat gooien in de richting waar hij naar kijkt, om zo een vrije baan te creëren voor de baldrager die de andere kant op gaat. Het spel dankt zijn naam aan het moment van de handoff, waarbij de quarterback op het Vrijheidsbeeld lijkt door zijn werparm in de lucht te houden en zijn andere arm omlaag aan zijn zijde.

Voorbeeld: Zoals hierboven vermeld, hier is Boise State-Oklahoma Fiesta Bowl trick play nr. 2, en net als de hook and ladder, werd het prachtig gedaan. Omdat de Broncos de zware underdog waren, wilden ze niet dat het spel nog langer zou duren, dus kozen ze ervoor om in overtime voor twee te gaan in plaats van een extra punt te trappen om de stand gelijk te trekken. Jared Zabransky had het niet beter kunnen verkopen. Kijk maar naar de manier waarop Oklahoma springt als hij de worp faket, verwoed proberend om de bal te vinden. Die seconde of twee van uit balans zijn was genoeg voor Ian Johnson om te scoren zonder een play.

Swinging gate

Wat is het?: In een van de meest bizarre offensieve visuals, stelt de hele offensieve lijn behalve de center, evenals alle receivers, zich op aan één kant. Typisch ontvangt de quarterback de bal en gooit onmiddellijk een screen pass naar een receiver achter het peloton, waardoor hij minstens een half dozijn blockers voor zich heeft.

Wat is het doel? Dit is een spel dat wordt uitgevoerd wanneer zeer korte yardage nodig is. Een veel voorkomend voorbeeld is voor een tweepunter conversie. Het idee is om de verdediging te verrassen met de ongebruikelijke formatie, en ook de voordelen van het hebben van zoveel blockers om een paar yards te pakken. Gewoonlijk gebeurt de snap snel nadat de aanval naar één kant verschuift om de verdediging te verrassen. Maar omdat het zo duidelijk is waar de quarterback de bal gaat gooien omdat al zijn receivers op dezelfde plek staan, kan een alerte of atletische verdediging het spel opblazen in het achterveld. Bovendien, omdat de quarterback absoluut niet geblokt wordt, moet hij de bal heel snel loslaten na het nemen van de snap.

Voorbeeld: Chip Kelly was een fan van het gebruik van variaties van de swingende poort tijdens zijn ambtstermijn bij Oregon. In dit voorbeeld tegen Stanford gaat hij nog een stapje verder om te voorkomen dat de verdediging kan voorspellen wat er gaat gebeuren. De snap wordt lateraal genomen naar een tight end in het peloton, terwijl de quarterback en running back in tegengestelde richting vertrekken. De worp gaat echter terug naar de snapper, die de bal vangt voor de conversie.