Een paar dingen die u moet overwegen voordat u een kind onterft

Na het behandelen van vele honderden Trust en Testament zaken, kunnen wij u vertellen dat het onterven van een kind niet om het geld gaat. Nou ja, het gaat om geld van hen weg te houden, maar het kind ziet het als zo veel meer. Wantrouwen, verraad, gevaar, een gebrek aan liefde of goedkeuring; dit zijn slechts enkele van de emoties die onterfde kinderen hechten aan de daad van onterfd zijn.

Als reactie zullen veel onterfde kinderen vechten. Zij zullen de Trust of het testament aanvechten en proberen hun “rechtmatige” schenking uit de nalatenschap terug te krijgen. Dus hoe pakt u deze emotionele problemen aan als u een kind wilt onterven? Er is misschien geen goed antwoord, maar er zijn een paar strategieën die u kunt gebruiken om de kans te verkleinen dat er een rechtszaak over een trust of testament wordt aangespannen nadat u er niet meer bent.

Overweging nummer één: Weet u zeker dat dit de juiste stap is?

Er zijn verschillende manieren om de schenking van een kind te structureren die niet zo streng zijn als onterving. Als u bijvoorbeeld een kind hebt dat volgens u onverantwoordelijk met geld omgaat, kunt u voor dat kind een trust oprichten met ofwel een professionele trustee ofwel een trustbedrijf als beheerder. Hierdoor kan het kind inkomsten en hoofdsom uit zijn Trust ontvangen voor zover hij dit nodig heeft voor zijn gezondheid, onderhoud of levensonderhoud, maar wordt voorkomen dat het kind het geld verkwist. Na de dood van het kind kan het geld vervolgens worden verdeeld onder uw kleinkinderen, uw andere kinderen, liefdadigheid of waar u maar wilt dat het naartoe gaat.

Door een Trust voor een kind te creëren, kunt u het verschil verdelen tussen volledige onterving en het kind een regelrechte schenking van geld geven. U kunt ook een niet-betwistingsclausule in uw Trust opnemen die het kind onterft als hij de oprichting van de Trust betwist. Dit is slechts één voorbeeld van de flexibiliteit die het plannen van een trust u biedt bij het doen van schenkingen aan kinderen. Er zijn vele andere die u kunt gebruiken. Het punt is om uw opties volledig te leren kennen en dan de optie te kiezen die voor u het beste werkt. Soms is onterving een extreme oplossing voor een veel kleiner probleem. Als u kunt voorkomen dat u een kind onterft, is het altijd het beste om dat te doen.

Overweging Nummer Twee: Overweeg een kleinere schenking, plus een geen-betwistingsclausule.

Als u een kind niets geeft, dan is er geen stimulans voor dat kind om af te zien van het aanvechten van uw testament of trust. Maar als u het kind een zinvol geschenk geeft, een geschenk dat hij of zij niet graag zou verliezen, dan kunt u ook een niet-betwistingsclausule opnemen. De niet-betwistingsclausule bepaalt dat elke begunstigde die een trust of testament bij de rechtbank betwist, onterfd zal worden en niets uit de nalatenschap zal ontvangen. Door een betekenisvolle schenking aan een kind te doen en vervolgens een niet-betwistingsclausule op te nemen, creëert u een prikkel om de Trust of het Testament niet aan te vechten.

Bij voorbeeld, als u een nalatenschap hebt ter waarde van $3 miljoen, en een kind zou $1 miljoen van u erven, maar u onterft dat kind en geeft het niets, dan heeft het kind een prikkel om een rechtszaak aan te spannen. Er is geen reden om de Trust of het testament niet aan te vechten en te proberen de $1 miljoen terug te krijgen. Als u dat kind echter een schenking doet van $250.000 in plaats van een miljoen, dan heeft het kind iets te verliezen. Zal het kind riskeren $250.000 te verliezen om te proberen $1 miljoen te krijgen? De schenking van $250.000 maakt de beslissing van het kind om het al dan niet aan te vechten veel moeilijker dan een schenking van nul.

Het bedrag van de schenking dat nodig is om de juiste prikkel te creëren om niet aan te klagen, zal variëren naargelang de omvang van de nalatenschap en de omstandigheden van het kind. Maar overweeg deze optie als een alternatief voor volledige onterving.

Overweging Nummer Drie: Dus je wilt het kind nog steeds niets geven?

Als je er nog steeds de voorkeur aan geeft om een kind niets te geven, dan moet je er rekening mee houden dat er na je dood een Trust- of Testamentengeschil wordt ingediend. Dat betekent dat je de Trust of het testament zo moet opstellen dat het beschermd is tegen een toekomstige aanspraak. Als er vragen zijn over uw vermogen (d.w.z. als bij u dementie is vastgesteld), dan moet u uw geestelijke toestand op het moment van ondertekening van uw trust of testament documenteren. Gebruik de mening van een arts, laat een tweede advocaat een certificaat van onafhankelijke beoordeling opstellen, bedenk op welke manier dan ook om de juiste totstandkoming van uw Trust of Testament te documenteren.

Daarnaast kan het geen kwaad om enige taal op te nemen waarin u uitlegt waarom u het kind onterft. Dit moet, indien mogelijk, in uw eigen woorden worden geschreven. Het kan worden opgenomen in de Trust, of als een apart document waarnaar wordt verwezen in de Trust document. Probeer een hoop juridisch jargon te vermijden bij het uitleggen van uw redenen, want dat zal gekunsteld en nep klinken. Hoe meer u zich in uw eigen woorden kunt uitdrukken, hoe beter.

In het kort, onthoud dat het onterven van een kind een krachtige, en pijnlijke, boodschap kan zijn. Het kan krachtiger en pijnlijker zijn dan u zelf dacht. Dus overweeg de daad zorgvuldig. Denk na over alternatieven voor onterving. Praat van tevoren met het onterfde kind, als u daartoe in staat bent. En overweeg dan om het kind NIET te onterven – of op zijn minst een alternatief te bieden voor onterving door het aandeel van het kind of de toegang van het kind tot het geld te beperken. Uw nalatenschap is waarschijnlijker beschermd tegen aanvallen na uw overlijden, als u een volledige onterving van uw kind of kinderen vermijdt.