Duimfractuur

Een breuk of een scheur in de botten van de duim staat bekend als een duimfractuur. Duimbreuken kunnen ontstaan door een directe klap, een val, en spiersamentrekkingen of verdraaiingen tijdens sporten als voetbal, hockey, skiën en worstelen. De breuken kunnen overal op de duim voorkomen, maar een breuk aan de duimbasis, bij de pols, wordt als het ernstigst beschouwd. Een gebroken duim gaat gepaard met hevige pijn, gevoeligheid en zwelling op de plaats van de breuk, weinig of geen beweging van de duim, een misvormd uiterlijk of koude of gevoelloosheid in de duim.

De diagnose van een breuk in de duim wordt gesteld door uw medische voorgeschiedenis door te nemen en een gedetailleerd onderzoek van uw duim uit te voeren. Om de diagnose te bevestigen worden meestal röntgenfoto’s gemaakt.

De behandeling bestaat uit het gebruik van spalken of gips om de botten te fixeren totdat ze genezen zijn. Een operatie wordt meestal overwogen als een niet-chirurgische behandeling geen verlichting biedt. Externe fixatie is een operatie waarbij pinnen boven en onder de plaats van de breuk worden bevestigd om de breuk van buitenaf te behandelen. Deze pinnen worden op hun plaats gehouden door een extern fixatieapparaat. Interne fixatie houdt in dat draden, pennen, schroeven en platen van binnenuit worden geïmplanteerd om de botten in de juiste positie te houden terwijl ze genezen.