Delphine Seyrig

Delphine Seyrig, voluit Delphine Claire Beltiane Seyrig, (geboren 10 april 1932, Beiroet, Leb.-gestorven 15 okt. 15 okt. 1990, Parijs, Frankrijk), Frans actrice gevierd om haar mysterieuze schoonheid en opvallende karakteriseringen.

Seyrig groeide op in Libanon, Griekenland, Frankrijk, en de Verenigde Staten en studeerde toneel in Parijs en aan de Actors Studio in New York. Aanvankelijk was ze toneelactrice, maar in L’Année dernière à Marienbad (1961; Last Year at Marienbad) van regisseur Alain Resnais werd ze gecast als een mooie, geïdealiseerde vrouw die zich verzet tegen de pogingen van een man om haar te hersenspoelen. Haar rol in Resnais’ Muriel (1963) leverde haar een prijs op voor beste actrice op het filmfestival van Venetië. Haar meer dan 30 volgende films omvatten rollen in François Truffaut’s Baisers volés (1968; Gestolen kussen), als een opzichtige schoonheid in de satire Mister Freedom (1968), als een lesbische vampier in Les Lèvres rouges (1971; Dochters der duisternis), en in Luis Buñuel’s Le Charme discreet de la bourgeoisie (1972; De discrete charme van de bourgeoisie).

In latere jaren sloot Seyrig zich aan bij de Franse feministische beweging. Vanaf 1975 – het jaar waarin ze een femme fatale vertolkte in Marguerite Duras’ India Song – werkte ze meestal met vrouwelijke regisseurs. Ondanks haar vele films beschouwde ze zichzelf in de eerste plaats als toneelactrice; ze trad op in zowel klassieke als hedendaagse stukken, vaak in kleine experimentele theaters in Frankrijk.