De wetenschap van ‘S-Town’: Wat is vuurvergulden?

Fans van de podcast “S-Town” weten dat het hoofdpersonage, John McLemore, een gevaarlijke hobby had: vuurvergulden. Dit eeuwenoude proces klinkt misschien als magie – het verandert groezelige metalen in schitterend goud of zilver – maar in werkelijkheid gaat het om eenvoudige wetenschap.

Vuurvergulden werd gebruikt om goud of zilver op een ander voorwerp over te brengen, aldus Tami Clare, universitair hoofddocent scheikunde aan de Portland State University in Oregon. Het vroegste gebruik dateert uit de 4e eeuw v. Chr. in China, zei ze. Daarna, iets later, werd het gebruikt in de 2e eeuw na Christus in Europa, zei Clare.

Het proces omvat kwik en een ander metaal, ofwel zilver of goud, vertelde Clare aan Live Science. Bij kamertemperatuur is kwik in vloeibare toestand, terwijl zilver en goud vast zijn, zei ze. Om goud te smelten in zijn vloeibare toestand, bijvoorbeeld, zou het moeten worden verwarmd tot meer dan 1.800 graden Fahrenheit (1.000 graden Celsius).

Maar wanneer goud of zilver wordt toegevoegd aan kwik bij kamertemperatuur, lossen de metalen op en vormen een amalgaam, zei Clare. Dit mengsel is dikker dan kwik op zichzelf; het kan worden uitgesmeerd als boter, voegde ze eraan toe.

Nadat het gewenste metaal is opgelost in kwik, wordt het resulterende mengsel uitgesmeerd op het voorwerp dat de vuur-gilder wil kleuren, zei Clare. Op koper gebaseerde materialen, waaronder messing en brons, werken het beste, omdat het mengsel zich aan hen kan hechten, voegde ze eraan toe.

De volgende stap is waar het vuur om de hoek komt kijken: Met behulp van vuur wordt het kwik weggekookt, waardoor het goud of zilver achterblijft, zei Clare. Kwik kookt bij een relatief lage temperatuur voor een metaal: 675 graden F (357 graden C), zei ze. Ter vergelijking, goud kookt bij 4.712 graden F (2.600 graden C).

Nadat het kwik is weggekookt, ziet de goud- of zilverlaag die overblijft er dof en klonterig uit, zei Clare. Deze laag moet worden gepolijst met een harde, gladde steen om het oppervlak een glad en glanzend uiterlijk te geven, zei ze.

Het proces klinkt misschien eenvoudig, maar het is gevaarlijk omdat het gaat om het afkoken van het kwik, waarbij elementair kwik vrijkomt in de lucht die een persoon kan inademen, zei Clare. Kwik is een neurotoxine, en chronische blootstelling aan kwik kan leiden tot kwikvergiftiging en andere ernstige problemen, zei ze. Het proces brengt ook kwik in het milieu, voegde ze eraan toe.

De risico’s van het verdampen van kwik zijn de reden waarom de techniek in veel landen verboden is, zei Clare.

Oorspronkelijk gepubliceerd op Live Science.