De verschillende stadia van bevriezing en de manieren om ze te behandelen
In dit artikel:
Net zoals water bij lage temperaturen in ijs verandert, kan ook de huid bevriezen wanneer deze aan koude weersomstandigheden wordt blootgesteld. Dit bevriezen van de huid en de weefsels eronder leidt tot bevriezing.
Lichaamsdelen die over het algemeen aan het koude weer worden blootgesteld, zijn vatbaar voor bevriezing. Deze delen zijn onder meer de neus, de tenen, de wangen, de kin en de oren.
Vriesblutheid treedt meestal op bij blootstelling aan extreem koud weer. Milde temperaturen versterkt door omstandigheden zoals regen, wind, vochtigheid, uitdroging, weinig energie of een zwak lichaam kunnen echter ook bevriezing veroorzaken.
Oorzaken van bevriezing
Het lichaam reageert op langdurige blootstelling aan koud weer door de bloedvaten van de extremiteiten te vernauwen als ze onbedekt blijven.
De vernauwing van de bloedvaten is een manier van het lichaam om energie of lichaamswarmte te sparen. De bloedtoevoer naar de extremiteiten wordt beperkt en in plaats daarvan wordt het bloed naar de vitale organen geleid, zodat deze voldoende zuurstof en voedingsstoffen krijgen. Dit helpt ook de lichaamskern warm te houden.
Als de bloedtoevoer naar de extremiteiten niet wordt verminderd, wordt een grotere hoeveelheid bloed blootgesteld aan de lage temperatuur. Hierdoor daalt de lichaamstemperatuur nog verder.
Een gebrek aan bloedtoevoer veroorzaakt dat de extremiteiten koud worden en begint de jachtrespons, waarbij de verwijding en vernauwing van de bloedvaten afwisselend plaatsvinden.
De verwijding wordt zo getimed dat de temperatuur van de extremiteiten kan worden gehandhaafd met een minimale hoeveelheid bloedtoevoer naar die gebieden. Dit lichaamsmechanisme helpt de functionaliteit van de extremiteiten te behouden.
Bij gevaar voor onderkoeling (lichaamstemperatuur rond 96°F) houdt de vernauwing echter lang aan om te voorkomen dat vitale organen aan koud bloed worden blootgesteld. Door de beperkte bloedtoevoer naar de extremiteiten treedt bevriezing op.
Het risico op bevriezing neemt toe bij temperaturen onder 5°F (-15°C), (1) en een kille wind bij een temperatuur van -16,6°F (-27°C) kan het proces versnellen. Zuigelingen en oudere volwassenen zijn gevoeliger voor bevriezing dan jonge individuen.
Verschillende stadia van bevriezing
Vorstbevriezing komt in drie stadia voor:
Superficiële bevriezing
Milde bevriezing, ook bekend als vriesdip, wordt gekenmerkt door een verandering in het uiterlijk van de huid. De getroffen gebieden kunnen er grijsachtig of wit uitzien en een wasachtig uitzicht hebben.
Het is over het algemeen een verwonding die niet vriest. Men kan warm water op het getroffen gebied aanbrengen, waarna de huid rood kan worden en kan gaan vervellen zoals bij zonnebrand.
Partiële-dikte bevriezing
De getroffen delen van het lichaam verliezen het gevoel. Ze worden hard en kunnen hun oorspronkelijke vorm niet meer terugkrijgen na te zijn ingedrukt.
Volledige-dikte bevriezing
De ernstigste graad van bevriezing veroorzaakt blijvende weefselschade. Indien niet tijdig behandeld, kan het aangetaste weefsel door celdood niet meer functioneel zijn en zwart worden.
Hoe weet men of het om bevriezing gaat?
De symptomen van bevriezing verschillen per stadium, maar omvatten doorgaans het volgende:
- Gevoeligheid
- Vriesbevriezing van alleen de buitenste laag van de huid terwijl het weefsel eronder zacht blijft (oppervlakkige bevriezing)
- Vriesbevriezing en vaste weefsellagen (diepe bevriezing)
- Wasachtige textuur van de huid
- Witte of grijzige vlekken op de huid
- Jeuk
- Vorming van blaren gevuld met pus of bloed
- Gangreen (dood, zwart weefsel) in extreme gevallen
Klinische behandeling van bevriezing
Een licht geval van bevriezing of frostnip behoeft geen medische verzorging en kan met eerste hulp thuis worden behandeld. Andere gevallen van bevriezing moeten echter klinisch worden beoordeeld en behandeld.
Het is noodzakelijk eerste hulp te verlenen en te controleren op hypothermie. Bij diagnose wordt een passende behandeling toegewezen, die kan bestaan uit medicijnen, heropwarmingstherapie, chirurgie en wondverzorging.
De klinische behandeling van bevriezing hangt af van de ernst:
- Oraale antibiotica worden voorgeschreven als u een infectie ontwikkelt waarbij blaren zijn ontstaan.
- Verwijdering van dood weefsel door amputatie of chirurgie is noodzakelijk om verspreiding van de infectie te voorkomen.
- Tijdens het opwarmen kunnen pijnstillers worden voorgeschreven om de pijn te helpen verminderen.
- Anti-inflammatoire geneesmiddelen worden gegeven om zwelling in het getroffen gebied te voorkomen.
- Intraveneuze injectie (IV) kan worden toegediend om stolsels te verwijderen en de bloedcirculatie te helpen herstellen.
- Hyperbarische zuurstoftherapie (HBO2) verhoogt de zuurstofdragende capaciteit van het bloed. Dit zorgt ervoor dat voldoende zuurstof de gebieden met bevriezingsletsel bereikt om de ischemie te verlichten. Het helpt ook oxidatieve schade te voorkomen door de toevoer van antioxidanten naar de getroffen gebieden te verhogen.
- Het toedienen van een bloedverdunner of aspirine kan helpen door de bloedcirculatie te verhogen. Deze medicijnen kunnen na de opwarmtherapie binnen 24 uur worden ingenomen.
Het is belangrijk om wrijven van het getroffen gebied te vermijden en blootstelling aan sneeuw te voorkomen. Dompel gevoelloze handen of voeten niet in warm water, omdat u misschien niet meer kunt voelen of het water te warm is.
De diagnose van bevriezing
Vorstblindheid kan worden gediagnosticeerd door te controleren op de aanwezigheid van visuele symptomen zoals huidverkleuring en gevoelloosheid. De ernst van bevriezing is echter moeilijk in één keer in te schatten en vereist een behandeling van enkele weken.
Laboratoriumonderzoeken zoals MRI en röntgenfoto’s kunnen worden uitgevoerd om eventuele complicaties als gevolg van bevriezing vast te stellen, die een beperkte bloedstroom of weefselischemie kunnen veroorzaken.
Het kan zijn dat u niet voelt dat uw weefsels bevroren raken, omdat de kou gevoelloosheid kan veroorzaken. Het is dus van essentieel belang om de vroege tekenen van bevriezing te herkennen, zoals het tintelende gevoel dat gepaard gaat met bevriezing.
Herkenning van bevriezing in een vroeg stadium stelt u in staat om proactieve maatregelen te nemen om de complicaties van bevriezing te voorkomen.
Risicofactoren voor bevriezing
De volgende factoren kunnen uw risico op het ontwikkelen van bevriezing verhogen:
- gebrek aan goede warme kleding
- gebrek aan beschutting
- dehydratie
- omstandigheden van hypoxie
- alcoholgebruik
- roken
- Gebruik van beta-blockers (medicijnen tegen hartproblemen) die de bloeddruk verlagen
- Medische problemen zoals diabetes en hypothyreoïdie
- Verminderde bloedtoevoer naar de benen als gevolg van perifeer vaatlijden (PAD), waarbij de bloedvaten in de benen hard en nauw worden
- Bloedvat spasmen veroorzaakt door het fenomeen van Raynaud, die de bloedstroom naar de tenen, neus, oren, en vingers en kunnen optreden als gevolg van emotionele beroering of het koude weer (2)
Complicaties van bevriezing
Een ernstig geval van bevriezing kan complicaties veroorzaken die lange tijd kunnen aanhouden. Deze problemen omvatten:
- Verhoogde gevoeligheid voor lage temperaturen
- Verlies van gevoel in de getroffen delen, zoals de vingers
- Pijn in de aangetaste delen
- Gevoelloosheid
- Groei-gerelateerde problemen bij kinderen (als de groeischijf van een bot is bevroren)
- Tetanus
- Gangreen
Wanneer naar de dokter
Het wordt aanbevolen om in alle gevallen van bevriezing medische hulp in te roepen. In de volgende gevallen moet u onmiddellijk medische hulp inroepen:
- Zwarte of witte verkleuring van de huid
- Gevoelloosheid in het getroffen gebied
- Symptomen van onderkoeling
- Harde huid
- Aanhoudende rillingen of pijn na heropwarming
- Bevriezing in verband met letsel
- Vermoeide spraak
- Onvermogen om rechtop staan
- Geen effect van opwarming op gevoelloosheid of verkleuring van de huid
- Ontwikkeling van blaren in het getroffen gebied
- Lage lichaamstemperatuur (lager dan 94°F)
- Welke maatregelen moet ik nemen terwijl het bevriezingsletsel afneemt?
- Welke tekenen op mijn huid moet ik in acht nemen?
- Welke onderzoeken moet ik ondergaan?
- Hoe kan ik de bevriezing behandelen?
- Wordt het getroffen gebied volledig genezen?
- Heeft u eerder bevriezing gehad?
- Wanneer traden de symptomen voor het eerst op?
- Heeft u een behandeling ondergaan?
- Welke medicijnen heeft u eventueel voor behandeling genomen?
Slotwoord
Vrieswonden veroorzaken schade aan de weefsels door bevriezing, en diepe bevriezingen kunnen levensbedreigend zijn.
Een toename van het aantal gevallen van bevriezing wordt aangetroffen onder de jongere bevolking die risico’s neemt uit naam van recreatieve activiteiten. Het is van vitaal belang om onmiddellijk medische hulp te zoeken.
Tijdige behandeling helpt bij het voorkomen van permanente weefselschade en het terugkrijgen van een volledig gevoel in de getroffen gebieden.
Continue ReadingHome Remedies en Zelfzorg bij bevriezing
Leave a Reply