De reus van Kandahar – schoten de US Special Forces in Afghanistan echt een reus van 2 meter neer?

Schoten de US Special Forces in Afghanistan echt een reus van 3 meter neer? Wat is de waarheid achter het rapport en hoe past het verhaal in het eeuwenoude verhaal van soldaten, ridders en helden die met reuzen vechten en ze verslaan?

Door Angus Wright

Door de geschiedenis heen zijn verhalen over mensen die tegen monsters vechten doorgegeven. Deze verhalen zijn over het algemeen losjes gebaseerd op waargebeurde ontmoetingen, zoals de Kraken, waarschijnlijk een reuzeninktvis, of Bigfoot, mogelijk gewoon waarnemingen van beren in dichte bossen. Van UFO’s tot het Monster van Loch Ness, deze fantastische beesten en de bijbehorende verhalen beheersen onze verbeelding.

Een monsterras dat in de verhalen van de meeste culturen voorkomt zijn reuzen. Van het sprookje “Jack the Giant Killer” tot David tegen Goliath in de bijbel, reuzen worden afgebeeld als enorme, gewelddadige wezens. Afhankelijk van het verhaal wordt gezegd dat ze zich voeden met mensen of vee. Veel culturen gebruiken reuzen als vijand voor de held van het verhaal, om de kracht van karakter en intelligentie te demonstreren boven pure spierkracht en domheid.

Giganten door de geschiedenis heen

Het woord ‘reus’ verscheen voor het eerst in de Griekse mythologie in 1297, afgeleid van de Gigantes. In de Noorse mythologie zijn de Jotun reuzen die in de negen werelden leven en zich verzetten tegen de goden. De Jotun komen in vele gedaanten voor, zoals vorstreuzen (hrímþursar), vuurreuzen (eldjötnar), en bergreuzen (bergrisar). Terwijl de Noorse goden worden beschreven als mensengroot, zijn de reuzen hun vijanden in vele veldslagen – met name Ragnarok, de eindstrijd waarin de reuzen Asgard (het huis van de goden) bestormen en de goden bevechten totdat de wereld is vernietigd. Zoals u kunt zien, waren reuzen vast verankerd in de hele Noorse folklore, de goden waren zelfs verwant aan de reuzen door vele huwelijken. Er werd zelfs verteld dat de hele Noorse mensenwereld was geschapen uit het vlees van Ymir, een reus van kosmische proporties.

In de IJslandse folklore doorkruisten twee reuzen – een man en een vrouw – ’s nachts de fjord bij het eiland Drangey. Terwijl ze onderweg waren, kwam de zon op en de plotselinge blootstelling aan zonlicht veranderde hen in steen, samen met hun koe die bij hen was, waardoor het eiland ontstond.

Terwijl in de meeste verhalen reuzen worden afgeschilderd als de antagonist, zoals het populaire kinderverhaal “Jack en de Bonenstaak”, zijn er ook tal van verhalen die de reuzen tonen als zowel intelligent en vriendelijk – met name in het werk van Roald Dhal en Jonathan Swift.

De reus van Kandahar

Hoewel reuzen beperkt zijn gebleven tot oude verhalen, boeken en films, is er een modern verhaal opgedoken uit Kandahar in Afghanistan. Hoewel het verhaal vermoedelijk in 2002 plaatsvond, werd het niet op grote schaal opgepikt tot 2016 toen een YouTuber genaamd L. A. Marzulli een aflevering van zijn serie ‘Watchers’ postte.

De aflevering bevatte een veronderstelde militaire aannemer of soldaat die zei dat ze getuige waren van een mes-zwaaiende reus die een van hun collega-soldaten van de Amerikaanse special forces doodde. De reus werd vervolgens neergehaald door de overgebleven troepen, na de schermutseling werd het lichaam van de reus in een militair transportvliegtuig geladen en naar een onbekende locatie gevlogen om te worden verborgen voor het publiek.

Volgens de vermeende ooggetuige was de ‘reus van Kandahar’ 12-15 voet lang, 1.100 pond met scharlaken gekleurd haar en zes vingers in plaats van vijf. De getuige en zijn team waren naar een afgelegen gebied gestuurd om een patrouille te zoeken die vermist was. Toen ze in het gebied aankwamen, kwam de reus uit een grot tevoorschijn met een enorm mes waarmee hij zijn vriend “Dan” spiesde en doodde.

Bij navraag verklaarde het Amerikaanse ministerie van Defensie dat ze geen gegevens hadden over dit incident. Bovendien verklaarden zij dat het enige dienstlid dat in 2002 in Kandahar om het leven kwam met de voornaam Dan of Daniel, een van de vier soldaten was die om het leven kwamen bij een ongeval met het ruimen en verwijderen van explosieven. Deze verklaring kan worden gestaafd door te kijken naar de persberichtenpagina van het Amerikaanse ministerie van Defensie, waarop alle militaire slachtoffers worden vermeld. De persberichten pagina bevat geen records die betrekking hebben op een reus of een hele patrouille die verdwijnt in Afghanistan.

Hoewel dit twijfel zaait over het verhaal, heeft dit samenzweringstheoretici en monster enthousiastelingen er niet van weerhouden om het verhaal te bespreken. Bij de release van de YouTube-aflevering die het verhaal aan het licht bracht, crashten verschillende websites die worden gebruikt voor discussies over samenzweringen en monsters met het verkeer van mensen die zich haasten om het verhaal te bekijken en erover te praten.

In het interview in kwestie, gaat de getuige in veel detail over het incident. De getuige en het slachtoffer maakten deel uit van een Special Ops Task Force op zoek naar een vermist US Army squad. Na een trektocht over een bergpad kwamen ze aan bij een grote grot, omringd door kapotte militaire apparatuur en uitrusting. Toen ze zich klaarmaakten om de grot binnen te gaan, kwam de reus tevoorschijn, spietste ‘Dan’ en ging verder met het aanvallen van de rest van de groep. De getuige verklaart dat ze 30 seconden nodig hadden om de reus neer te halen.

Tussen hen was de ploeg bewapend met M4 machinepistolen, .308/7.62 Recon karabijnen (semi-automatische geweren) en .50 BMG Barrett sluipschuttersgeweren. Zoveel vuurkracht, geconcentreerd op één doelwit gedurende één seconde, laat staan dertig, zou veel schade aanrichten. Zeggen dat ze 30 seconden vuurden, zou betekenen dat het doelwit iets groots was – als het verhaal waar is…

Volgens de getuige droeg de reus canvas of dierenhuiden om zijn voeten te beschermen als mocassins en rook hij naar dode lichamen. Het lichaam van het schepsel werd met een helikopter en een net naar de basis van de eenheid gebracht. Van daaruit werd het in een vliegtuig geladen en weggevoerd, om nooit meer te worden gezien.

Bij hun terugkeer moesten de soldaten geheimhoudingsformulieren ondertekenen om te voorkomen dat het nieuws over hun ontmoeting zich zou verspreiden. De getuige verklaart dat hij zijn zwijgen heeft verbroken omdat “mensen het recht hebben te weten wat er op onze planeet gebeurt”.

Conclusie

Of je het gelooft of niet, dit is zeker een meeslepend verhaal. De gedachte aan een reus die in grotten woont en die soldaten van de speciale strijdkrachten in één klap kan doden, doet je nekharen overeind staan. Gooi er een doofpotaffaire van de regering bij en je hebt iets dat samenzweringstheoretici nog jaren zal blijven voeden.

Geloof jij in de Reus van Kandahar? Laat ons weten wat u denkt!